- 25 Mart 2009
- 734
- 567
- 323
- Konu Sahibi kirmizilihatun
- #1
Herkese merhaba,
eşimle ilgili sorunları acaba ben mi abartıyorum..Sizden fikir almak istedim
Eşim eğlenmeyi çok seven , dışa dönük birisi ( ikizler burcu) bende tam aksine yalnızlığı ve sakinliği seven biriyim . 2 çocuğumuz var.
Haftanın bir günü arkadaşları ile dışarı çıkmak istiyor. Bende buna önceleri tamam dedim...Ama zamanla buna pişman etti beni...Gittiği yerden gelmek bilmiyor gece 2 de , 3 de geri dönüyordu... Tabi ki bu durumlardan dolayı sürekli tartışma yaşamaya başladık..."1 gün dışarı çıkıyorum burnumdan getiriyorsun" diyor..."Napcaksın ben evde olsam bıktım artık " diyor. " sende git gez dışarısı çok güzel , ama arkadaşın yokki senin" diye bana psikolojik şiddet uyguluyor...halbuki ben uzun yıllardır aynı işte çalışan sosyal çevresi olan biriyim...ama ailemle vakit geçirmek benim tercihim...Sürekli bana "senin arkadaşın mı var " imalarında bulunuyor. Bazen asosyalmiyim acaba diye düşünmüyor değilim açıkçası
Bu hafta ise dışarı çıkma olayı 2 ye çıktı..Pazar akşam 17,30 da gitti.. gece 2,30 da geldiğinde....kiminle gittiğini nereye gittiğini biliyorum...ama bu kadar geç saatlere kadar evli bir adam dışarda kalır mı?
Ben tabi ki surat astım, konuşmadım...Çünkü artık bu konuda tartışmaya bile halim yok...
Bu sefer de "niye konuşmuyorsun ne var yani illa burnumdan getireceksin...Herkesin karısı bir şey demiyor tek sensin sorun çıkaran bla bla..
işte böyle ...ben onu kafese katmak istiyormuşum....bir kerede şey dedi..onu hiç unutamıyorum zaten. Elden günden utanmasam bir gün durmam senle
Dışardan baktığında çok ilgili bir eş.. Bende yanında durulmayak bir eş değilim. fiziken iyi, güzel yemek yapan, 20 yıldır aynı işyerinde çalışan, tertipli bir kadınım...Yanımda durulmayacak neyim var bilmiyorum...bu laf beni çok soğuttu..
eşimle ilgili sorunları acaba ben mi abartıyorum..Sizden fikir almak istedim
Eşim eğlenmeyi çok seven , dışa dönük birisi ( ikizler burcu) bende tam aksine yalnızlığı ve sakinliği seven biriyim . 2 çocuğumuz var.
Haftanın bir günü arkadaşları ile dışarı çıkmak istiyor. Bende buna önceleri tamam dedim...Ama zamanla buna pişman etti beni...Gittiği yerden gelmek bilmiyor gece 2 de , 3 de geri dönüyordu... Tabi ki bu durumlardan dolayı sürekli tartışma yaşamaya başladık..."1 gün dışarı çıkıyorum burnumdan getiriyorsun" diyor..."Napcaksın ben evde olsam bıktım artık " diyor. " sende git gez dışarısı çok güzel , ama arkadaşın yokki senin" diye bana psikolojik şiddet uyguluyor...halbuki ben uzun yıllardır aynı işte çalışan sosyal çevresi olan biriyim...ama ailemle vakit geçirmek benim tercihim...Sürekli bana "senin arkadaşın mı var " imalarında bulunuyor. Bazen asosyalmiyim acaba diye düşünmüyor değilim açıkçası
Bu hafta ise dışarı çıkma olayı 2 ye çıktı..Pazar akşam 17,30 da gitti.. gece 2,30 da geldiğinde....kiminle gittiğini nereye gittiğini biliyorum...ama bu kadar geç saatlere kadar evli bir adam dışarda kalır mı?
Ben tabi ki surat astım, konuşmadım...Çünkü artık bu konuda tartışmaya bile halim yok...
Bu sefer de "niye konuşmuyorsun ne var yani illa burnumdan getireceksin...Herkesin karısı bir şey demiyor tek sensin sorun çıkaran bla bla..
işte böyle ...ben onu kafese katmak istiyormuşum....bir kerede şey dedi..onu hiç unutamıyorum zaten. Elden günden utanmasam bir gün durmam senle
Dışardan baktığında çok ilgili bir eş.. Bende yanında durulmayak bir eş değilim. fiziken iyi, güzel yemek yapan, 20 yıldır aynı işyerinde çalışan, tertipli bir kadınım...Yanımda durulmayacak neyim var bilmiyorum...bu laf beni çok soğuttu..
