eşinizin işi ve eğitim durumu nedir? kompleksli gibi geldi bana da biraz
maalesef evet. eşim 2yıllık mezun.. okumamış zaten..ben de sevıye olarak ondan yükseğim..bunu inkar ediyor yani aile onu hep pohpohlamış, ben onu pohpohlamıyormuşum..yani sen bilirsin demiyormuşum..oysaki herşey onun istediği gibi zaten.. ama bir tek kendimi savunmam bütün olayı bitiriyor..
yazdıklarınızdan anlaşılıyor zaten, sürekli kendini kabul ettirme duygusu içinde. kendi daha iyi bilir siz yapamazsınız siz bilemezsiniz vs.
yani ne diyeyim evlenmeden önce farketmediniz mi peki eşinizin bu tutumunu? bu evlilik devam etse bile çok yaralanırsınız. eşinizin ailesinden uzak kalıp o pohpohlama gazlanma durumlarından kurtulması lazım. siz de inşallah eş durumuyla evinize gelir de çekirdek aile olarak hep yanyana olursanız belki olumlu yönde değşir eşiniz.
maalesef farketmedim..çünkü annesini her konuda destekleyen bir insan..hatta bizim evde annem otoriter diyen bir insandı.. ama ne yazıkki ben bunu ne güzel kadınların ezilmesinden yana değil diye düşünürken. aslında ben annemin yansımayım derken bana , onun demek istediği buymuş ama ben anlayamadım..annesi onu o da annesini pohpohlar durur. ama ben onu yapmadığım için malesefki huzursuz oluyoruz..
açıkçası hal böyle olunca gelmek bile çözüm değil gibi geliyor..çünkü sorun onun egoistliği ve 30 yaşındaki bir adamı değiştirmekte zor olduğuna göre. ya ben bu deveyi güdücem ya da bu diyardan gidicem..
kafanızı şişiriyorum hakkınızı helal edin, ama bu şekilde cok rahatlıyorum...
hiç öyle şey olur mu estağfurullah.
öyle düşünmeyin ben de öğretmenim. benim eski okulumda bir bayan arkadaşın haberini aldım eşinden boşanıyormuş. daha iki ya da üç senelik evliler. evlendikleri sene kız atanmıştı bizim okula. iki yıl ayrı şehirlerde yaşadılar ve aile olamadılar malesef ki boşanmaya karar vermişler. uzaktan evlilik zor demem o ki. bizim de 5 yıllık ilişkinin ardından evlenmemize ve aynı evin içinde olmamıza rağmen ilk 6 ayımız oldukça çalkantılı geçti. yabancı biriyle hayatı paylaşmak, buna alışmak zor. ben hemen vazgeçmeyin derim ama kesinlikle kendinizden de taviz vermeyin ve mümkünse çocuk yapmayın.
ikiniz gerçek bir aile olabilirseniz, eşiniz de mümkün mertebe annesinden uzaklaşırsa daha uyumlu olacaktır diye düşünüyorum. baktınız olmadı o zaman çeker gidersiniz sen sağ ben selamet. ama ben tüm yollar denenmeden bu tip nedenlerle hemen boşanılmaması taraftarıyım. aldatma şiddet olsa neyse de iletişimsizlik çözülebilecek bir konu ilişkiye zaman vermek lazım.
yazdıklarınızdan anlaşılıyor zaten, sürekli kendini kabul ettirme duygusu içinde. kendi daha iyi bilir siz yapamazsınız siz bilemezsiniz vs.
yani ne diyeyim evlenmeden önce farketmediniz mi peki eşinizin bu tutumunu? bu evlilik devam etse bile çok yaralanırsınız. eşinizin ailesinden uzak kalıp o pohpohlama gazlanma durumlarından kurtulması lazım. siz de inşallah eş durumuyla evinize gelir de çekirdek aile olarak hep yanyana olursanız belki olumlu yönde değşir eşiniz.
aqualilly nin her kelimesine katılıyorum,
ek olarak,
esiniz temizlik duzen konusuna ozen gosterdigi anlasılıyor,
boyle insanlarla aynı evi paylasmak zor olabiliyor, kv ile yasıyormus gibi.
evi sahiplenmis ve onun her uyarısı sizi rahatsız etmis,
o da duzeni bozulmus gibi hissettiginden sizin kendi evinizde rahat davranmanıza tahammul edememis.
evinizde surekli beraber vakit geciriyor olsanız bu durum aşmak kolaylasır
fakat ayda bir yanına geldiginizde o cop kutusu kavgası vb tekrarlanması muhtemel
Ben o kadar uzak değilim her haftasonu geliyorum en fazla 2 hafta ayrı kalıyoruz.. mutlu olduğumuz zamanlar çok mutluyuz, ama tek mutsuzluğumuzda bu..terapiye gitmeyi kabul etmıyor. yani bunu gidilcek bir sebep olarak görmüyor..ilk zamanlar dahada çalkantılıydı şimdi daha iyi. fakat sanırım bunun iyi olması benim uzak olmam, yani uzaktayken takılcak bir şey bulamıyor. Anneden uzak tutamıyorum her hafta mutlaka gitmek istiyor bu hafta gitmeyelim dedim ama bilmiyorum bakalım ne olucak...Bende boşanmak istemiyorum tabiki ama düşünseniz uğraşıyorsunuz emek harcıyorsunuz sürekli küçük şeylere takılan bir eşiniz var..ben mükemmelim demiyrum evet haklı ben dikkatsizim biraz düşünmüyorum. Dağınık ya da pis değilim sadece mala önem vermıyorum bunu da 2 yıl yerine 5 yıl kullanim demem.. bişi olsa üzülmem yani..ama o üzülür. beni olduğum gibi kabullense kabullenmiyor.. Direk söylemese bile hissediyorum beni annesi ile kıyaslıyor..
Allah sizden razı olsun...
Bilmiyorum ki ? Çünkü ben atanmadan önce de benzer durumlardan tartışma çıkardıinşallah dediğiniz gibi olur.. Çünkü bunun dışına iyi bir insan, dışarı hayatı yok, içkisi sigarası yok..
çok özel olucak ama şimdi ondan ayrı uyusam sorunu büyütmüş mü olurum, yoksa yanına gitmelimiyim?
Ben o kadar uzak değilim her haftasonu geliyorum en fazla 2 hafta ayrı kalıyoruz.. mutlu olduğumuz zamanlar çok mutluyuz, ama tek mutsuzluğumuzda bu..terapiye gitmeyi kabul etmıyor. yani bunu gidilcek bir sebep olarak görmüyor..ilk zamanlar dahada çalkantılıydı şimdi daha iyi. fakat sanırım bunun iyi olması benim uzak olmam, yani uzaktayken takılcak bir şey bulamıyor. Anneden uzak tutamıyorum her hafta mutlaka gitmek istiyor bu hafta gitmeyelim dedim ama bilmiyorum bakalım ne olucak...Bende boşanmak istemiyorum tabiki ama düşünseniz uğraşıyorsunuz emek harcıyorsunuz sürekli küçük şeylere takılan bir eşiniz var..ben mükemmelim demiyrum evet haklı ben dikkatsizim biraz düşünmüyorum. Dağınık ya da pis değilim sadece mala önem vermıyorum bunu da 2 yıl yerine 5 yıl kullanim demem.. bişi olsa üzülmem yani..ama o üzülür. beni olduğum gibi kabullense kabullenmiyor.. Direk söylemese bile hissediyorum beni annesi ile kıyaslıyor..
Allah sizden razı olsun...
Bilmiyorum ki ? Çünkü ben atanmadan önce de benzer durumlardan tartışma çıkardıinşallah dediğiniz gibi olur.. Çünkü bunun dışına iyi bir insan, dışarı hayatı yok, içkisi sigarası yok..
çok özel olucak ama şimdi ondan ayrı uyusam sorunu büyütmüş mü olurum, yoksa yanına gitmelimiyim?
sadece terapi degil esinizin ayrıca bir psikiyatriste gitmesi gerekiyor,
ben uzman degilim ama duzeninin bozulması karsısında tepkilerini kontrol edememesi, esyalara gereginden fazla deger vermesi...
bunlar OKB gibi duruyor, belki baska seyler de vardır.
onu suclayarak degil, esyaları senin kadar onemseyemiyorum vs diyerek biraz pohpohlama ile ve bir orta yolu bulma istegi ile uzmana basvurmayı teklif edin.
esiniz kalp hastası da olabilirdi ve surekli naz edip sizi usandırıyor olabilirdi... bu konuyu da oyle gormeye calısın, davranıslar ile alakalı oldugu icin hemen tartısmalara donusuyor durum ama aslında bunun da doktoru var.
hemen bosanmayı dusunmeyin bence, cozum arayısına girmeden bu pes etmek olur.
sadece terapi degil esinizin ayrıca bir psikiyatriste gitmesi gerekiyor,
ben uzman degilim ama duzeninin bozulması karsısında tepkilerini kontrol edememesi, esyalara gereginden fazla deger vermesi...
bunlar OKB gibi duruyor, belki baska seyler de vardır.
onu suclayarak degil, esyaları senin kadar onemseyemiyorum vs diyerek biraz pohpohlama ile ve bir orta yolu bulma istegi ile uzmana basvurmayı teklif edin.
esiniz kalp hastası da olabilirdi ve surekli naz edip sizi usandırıyor olabilirdi... bu konuyu da oyle gormeye calısın, davranıslar ile alakalı oldugu icin hemen tartısmalara donusuyor durum ama aslında bunun da doktoru var.
hemen bosanmayı dusunmeyin bence, cozum arayısına girmeden bu pes etmek olur.
ben evli degilim ama benzer davranıslara sahip yakınlarım oldu.
yuzunu gormek istemesem bile onun sevinecegini bildigim icin aynı masaya oturdum hep.
yani yataga da gider ama birden kızıp sarılma dokunma deme ihtimali oldugu icin k.cımı doner rahat rahat uyurdum.
ne de olsa yarın sabah gonlunuzu almaya calısacak size yine sarılacak o.
evet okb muhtemel tetikleyicisi de anksiyete ikisi de bende var :)
amacınız ne sizin ya:)) rahat olun biraz..şaka bir yana anksiyete var zaten sanırım..ne yapmam gerek böyle bir insanla nasıl başederim bilmiyorum..
Tek isteğim bu şimdilik. uygun bir boşluk bulduğumda kendimi bahane ederik terapiye gitmeyi teklif edeceğim... Onu suçlayarak konuşmamaya özen gösteriyorum zaten aynısnı diyorum hatta..beni anlamanı istiyorum diyorum..ama bu akşam garip bir hal vardı gerçekten, bir sıkıntınmı var diyorum ben sıkıntım olsa senden çıkarmam diyor. çünkü tartışma çıkarıcak bir şey yoktu. ve yatağa bile gayet neşeli girdi. sonra laf lafı açtı bir ara ben çalışmıyorken bu audi almıştı durumumuz o kdr iyi değildi. şımarıklık diye. ailesi de bana kızım sen üzmek istemediğin için böyle rahat yapıyor dedi. halbuki gazı veren anneydi ben arkandayım oğlum diye. ben de bunu ona söylemedim bu akşam söyledim o dönem ne kadr zordu dedim ben suçlandım halbuki senn ne kdr inatçı olduğunu benden daha iyi bilmeleri gerekiyor dedim o da şanslarını denemişlerdir dedi. acaba buna mı bozuldu anlamadımki.. gayet sakin konuşurken öfkelenmeye başlıyor benim karşılık vermeme iyi ya da kötü o anda tahammül edemiyor...susup evet haklısın dememi istiyor sadece..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?