ben ne yapayım Allah'ım yetiş diyip duruyorum

olurda

Üye
Kayıtlı Üye
15 Aralık 2013
191
10
18
35
İstanbul
Merhabalar
15 aylık evliyim..daha önce de birkaç konu açmıştım. Öğretmenim uzaktayım ama 2 gün izin aldım yılbaşıyla birleştirdim ki eşimle evimde vakit geçireyim diye.. ama keşke keşke almasaymış..ne kadar uzak o kadar iyi.. eşimin küçük dertleri beni büyük bir boşluğa itiyor. sabah neden beni öpüp gitmedin dedim uyandırmamış beni aşağıdan seslenmiş duymamışım. ona neden uyandırmadın dedim sen salakmısın gerizekalımısın geç kalıodum ben alındım tabi aman ya dedim sana da bişi sorulmuyor insana insan gibi cevap ver neyse sonra yanıma geldi sarılmalar filan şakalaşmalar. diyeceksiniz kocana kahvaltı hazırlamıyomusun kocam sabahları cok huysuz oluyor kendi istemiyor bu yüzden..Çöpü yıkamıştım pislenmiş neden yıkamışım çabuk paslanıyormuş.. evimiz dubleks dışarı cıkıcaktık ben araba sürücektim saat 10 gbi merdivenlere botlarımı koydum kapıyı açıp giyicektim neden koyuyormuşm o oradan çorapla basıyormuş fılan..sonra kafa dalgınlığı anahtarı unuttum içerde sonra bana dedi bundan sonra anahtarı unutma çantamda kalmış kendi anahtarım onunkini kullanıyordum..ben de dedim sen bende kafa bırakmıyosunki.. neyse bu komşu yardımıyla kapıyı açtı.. gayet sakin birşekilde..ben de istersen çıkmayalım dedim..bugün bişi var zaten çıkmayalım dedi. ben de olur dedim.ben yatim dedim o da 30 dk sonra fılan geldi gayet iyi sarıldı. sonra bana başladı işte kocana laf çevirme. kadın gibi altta kal, ben de kadınım diye alttamı kalçam dedim haklıysam hakkımı savuncam dedim.. sen de kadın işlerine çok karışıyorsun dedim...hakkını başkalarına savın..sen de biraz bilgili ol da karışmim dedi. ben de ben mala önem veren biri değilim dedim..böyle saçma salak şeyler yüzünden huzurum kaçtı. yemin ederim başka bir derdimiz yok ama batıyo işte.. allah diyorum bizim imkanlarımızı başkasına verse kimbilir ne mutlu mesut yaşarlar. ben de sustum, sonra başıma ağrı geldi ağrı kesici aldım kalktım..sonra da istemdışı gözyaşlarımı tutamadım yatakta. sonra işte noldu olurda noldu karıcıgım ne bu duygu yoğunlaşması antibiyotiğe sarılmalar flan die yine sesini yükseltti. sonra 10 dk sonra ben sarıldım güya uyuyor numarası bana birden bağırdı napıyosun diye. horluyor yataktan sıçrıyor bana sinirlendi ya.baktım olmadı kalktım yataktan ben de şimdi duş aldım burdayım..ben ne yapim allah aşkına. ben buyum işte çocuk gibi eleştirilmekten, azarlanmaktan sıkıldım artık....ben yapamıycam yürütemıycem gibi hissediyorum çoğu kez.. eşimi çok seviyorum, ama böyle şeyler yüzünden soğuyorum...
 
eşinizin işi ve eğitim durumu nedir? kompleksli gibi geldi bana da biraz

maalesef evet. eşim 2yıllık mezun.. okumamış zaten..ben de sevıye olarak ondan yükseğim..bunu inkar ediyor yani aile onu hep pohpohlamış, ben onu pohpohlamıyormuşum..yani sen bilirsin demiyormuşum..oysaki herşey onun istediği gibi zaten.. ama bir tek kendimi savunmam bütün olayı bitiriyor..
 

yazdıklarınızdan anlaşılıyor zaten, sürekli kendini kabul ettirme duygusu içinde. kendi daha iyi bilir siz yapamazsınız siz bilemezsiniz vs.

yani ne diyeyim evlenmeden önce farketmediniz mi peki eşinizin bu tutumunu? bu evlilik devam etse bile çok yaralanırsınız. eşinizin ailesinden uzak kalıp o pohpohlama gazlanma durumlarından kurtulması lazım. siz de inşallah eş durumuyla evinize gelir de çekirdek aile olarak hep yanyana olursanız belki olumlu yönde değşir eşiniz.
 
Son düzenleme:

maalesef farketmedim..çünkü annesini her konuda destekleyen bir insan..hatta bizim evde annem otoriter diyen bir insandı.. ama ne yazıkki ben bunu ne güzel kadınların ezilmesinden yana değil diye düşünürken. aslında ben annemin yansımayım derken bana , onun demek istediği buymuş ama ben anlayamadım..annesi onu o da annesini pohpohlar durur. ama ben onu yapmadığım için malesefki huzursuz oluyoruz..
açıkçası hal böyle olunca gelmek bile çözüm değil gibi geliyor..çünkü sorun onun egoistliği ve 30 yaşındaki bir adamı değiştirmekte zor olduğuna göre. ya ben bu deveyi güdücem ya da bu diyardan gidicem..
kafanızı şişiriyorum hakkınızı helal edin, ama bu şekilde cok rahatlıyorum...
 

hiç öyle şey olur mu estağfurullah.

öyle düşünmeyin ben de öğretmenim. benim eski okulumda bir bayan arkadaşın haberini aldım eşinden boşanıyormuş. daha iki ya da üç senelik evliler. evlendikleri sene kız atanmıştı bizim okula. iki yıl ayrı şehirlerde yaşadılar ve aile olamadılar malesef ki boşanmaya karar vermişler. uzaktan evlilik zor demem o ki. bizim de 5 yıllık ilişkinin ardından evlenmemize ve aynı evin içinde olmamıza rağmen ilk 6 ayımız oldukça çalkantılı geçti. yabancı biriyle hayatı paylaşmak, buna alışmak zor. ben hemen vazgeçmeyin derim ama kesinlikle kendinizden de taviz vermeyin ve mümkünse çocuk yapmayın.

ikiniz gerçek bir aile olabilirseniz, eşiniz de mümkün mertebe annesinden uzaklaşırsa daha uyumlu olacaktır diye düşünüyorum. baktınız olmadı o zaman çeker gidersiniz sen sağ ben selamet. ama ben tüm yollar denenmeden bu tip nedenlerle hemen boşanılmaması taraftarıyım. aldatma şiddet olsa neyse de iletişimsizlik çözülebilecek bir konu ilişkiye zaman vermek lazım.
 

Ben o kadar uzak değilim her haftasonu geliyorum en fazla 2 hafta ayrı kalıyoruz.. mutlu olduğumuz zamanlar çok mutluyuz, ama tek mutsuzluğumuzda bu..terapiye gitmeyi kabul etmıyor. yani bunu gidilcek bir sebep olarak görmüyor..ilk zamanlar dahada çalkantılıydı şimdi daha iyi. fakat sanırım bunun iyi olması benim uzak olmam, yani uzaktayken takılcak bir şey bulamıyor. Anneden uzak tutamıyorum her hafta mutlaka gitmek istiyor bu hafta gitmeyelim dedim ama bilmiyorum bakalım ne olucak...Bende boşanmak istemiyorum tabiki ama düşünseniz uğraşıyorsunuz emek harcıyorsunuz sürekli küçük şeylere takılan bir eşiniz var..ben mükemmelim demiyrum evet haklı ben dikkatsizim biraz düşünmüyorum. Dağınık ya da pis değilim sadece mala önem vermıyorum bunu da 2 yıl yerine 5 yıl kullanim demem.. bişi olsa üzülmem yani..ama o üzülür. beni olduğum gibi kabullense kabullenmiyor.. Direk söylemese bile hissediyorum beni annesi ile kıyaslıyor..
Allah sizden razı olsun...
 

aqualilly nin her kelimesine katılıyorum,

ek olarak,
esiniz temizlik duzen konusuna ozen gosterdigi anlasılıyor,
boyle insanlarla aynı evi paylasmak zor olabiliyor, kv ile yasıyormus gibi.
evi sahiplenmis ve onun her uyarısı sizi rahatsız etmis,
o da duzeni bozulmus gibi hissettiginden sizin kendi evinizde rahat davranmanıza tahammul edememis.
evinizde surekli beraber vakit geciriyor olsanız bu durum aşmak kolaylasır
fakat ayda bir yanına geldiginizde o cop kutusu kavgası vb tekrarlanması muhtemel
 

Bilmiyorum ki ? Çünkü ben atanmadan önce de benzer durumlardan tartışma çıkardıinşallah dediğiniz gibi olur.. Çünkü bunun dışına iyi bir insan, dışarı hayatı yok, içkisi sigarası yok..
çok özel olucak ama şimdi ondan ayrı uyusam sorunu büyütmüş mü olurum, yoksa yanına gitmelimiyim?
 

eşinizdeki kompleksli halleri saymazsak bu dikkatsizlik mevzusu bizde de vardı. bizde de eşim çok dikkatsizdi, her şeyi dökerdi, kirlililerini makinaya atmazdı ne bileyim dağınıktı ben çok sinirleniyordum o zamanlar mesela. ikimiz de çalışıyoruz neden ben eve gelip bir de senin dağınıklığını topluyorum diyordum. ben ters konuştukça o da ters tepki vermeye başladı baktım olmayacak aldım karşıma konuştum, çok yorulduğumu işlere yetişemediğimi yardımcı kadın bulamadığımız için oturmaya bile fırsatımın olmadığını vs baya bi anlattım ağlaya ağlaya :) o gün bugündür elinden geleni yapar sağolsun yine de her sabah mutfakta yerler ekmek kırıntısı dolu oluyor uyandığımda ben de onu idare etmeyi öğrendim bi şey demiyorum ufak tefek yaptıklarına :)

siz de tartışmadan ve birbirinizi irrite etmeden konuşup ortak bir yol bulursunuz zamanla. biriniz daha dikkatli davranırsınız diğeriniz de ufak tefek dikkatsizlikleri görmezden gelmeyi öğrenir. evlilik de böyle bir şey değil mi zaten iki insanın birlikte yaşamayı öğrenmesi?

anne önemli yalnız zaten iki gün birliktesiniz onun da bir gününü annesiyle mi geçiriyorsunuz? kendi tek gitsin istiyorsa, siz ayda bir gidin 15 güne bir gidin her hafta her hafta saçma bence.
 

gidin gidin içinizden gelmiyorsa sarılmayın sırtınızı dönüp yatın ama ayrı yatmayın
 

sadece terapi degil esinizin ayrıca bir psikiyatriste gitmesi gerekiyor,
ben uzman degilim ama duzeninin bozulması karsısında tepkilerini kontrol edememesi, esyalara gereginden fazla deger vermesi...
bunlar OKB gibi duruyor, belki baska seyler de vardır.
onu suclayarak degil, esyaları senin kadar onemseyemiyorum vs diyerek biraz pohpohlama ile ve bir orta yolu bulma istegi ile uzmana basvurmayı teklif edin.

esiniz kalp hastası da olabilirdi ve surekli naz edip sizi usandırıyor olabilirdi... bu konuyu da oyle gormeye calısın, davranıslar ile alakalı oldugu icin hemen tartısmalara donusuyor durum ama aslında bunun da doktoru var.
hemen bosanmayı dusunmeyin bence, cozum arayısına girmeden bu pes etmek olur.
 
Son düzenleme:

ben evli degilim ama benzer davranıslara sahip yakınlarım oldu.
yuzunu gormek istemesem bile onun sevinecegini bildigim icin aynı masaya oturdum hep.
yani yataga da gider ama birden kızıp sarılma dokunma deme ihtimali oldugu icin k.cımı doner rahat rahat uyurdum.
ne de olsa yarın sabah gonlunuzu almaya calısacak size yine sarılacak o.
 

evet okb muhtemel tetikleyicisi de anksiyete ikisi de bende var :)
 

Tek isteğim bu şimdilik. uygun bir boşluk bulduğumda kendimi bahane ederik terapiye gitmeyi teklif edeceğim... Onu suçlayarak konuşmamaya özen gösteriyorum zaten aynısnı diyorum hatta..beni anlamanı istiyorum diyorum..ama bu akşam garip bir hal vardı gerçekten, bir sıkıntınmı var diyorum ben sıkıntım olsa senden çıkarmam diyor. çünkü tartışma çıkarıcak bir şey yoktu. ve yatağa bile gayet neşeli girdi. sonra laf lafı açtı bir ara ben çalışmıyorken bu audi almıştı durumumuz o kdr iyi değildi. şımarıklık diye. ailesi de bana kızım sen üzmek istemediğin için böyle rahat yapıyor dedi. halbuki gazı veren anneydi ben arkandayım oğlum diye. ben de bunu ona söylemedim bu akşam söyledim o dönem ne kadr zordu dedim ben suçlandım halbuki senn ne kdr inatçı olduğunu benden daha iyi bilmeleri gerekiyor dedim o da şanslarını denemişlerdir dedi. acaba buna mı bozuldu anlamadımki.. gayet sakin konuşurken öfkelenmeye başlıyor benim karşılık vermeme iyi ya da kötü o anda tahammül edemiyor...susup evet haklısın dememi istiyor sadece..
 

yok inatçı bu konuda sabah gönlümü almaz. muhtemeln yapacağı şey ki -yarın için planlarımız vardı- kahvaltıdan sonra tekrar uyumak..
 

son olayları bahane edip kavga cıkarılmayacak seyler yasadık ben artık bunları kafama takmak istemiyorum diyebilirsiniz.
esiniz gercekten tahammul edilemez birisi olabilir fakat tepkileri anlayıs gosteremediginden degil elinden gelmediginden yapamıyor gibi.

bir de susup icinize atıp sonra kavga etmek yerine, "ayyy pas olacagını bilemedim canım hemen kurulayalım o zaman" diyin gecistirin.
ona itiraz ettiginizde "ben bilirim" kompleksi zedelenecegi icin hırcınlasıyor,
sakince acıklamalı ama mantıklıca argumanlar sunmalısınız fakat cok da uzatmayın tabi.
 
konu sahibin eşi ailesi tarafından annesinin paşası, kız kardeşlerinin biricik minnak kardeşi olarak büyütülmüş... gereksiz yere gaz verilmiş... ne kadar yanlış seviyor aileler çocuklarını.... sanıyorlar ki iyi yapıyorlar ama faturası ancak büyüdükten sonra kişilik bozukluğu olarak çıkıyor. konu sahibin yaşadıkları kesinlikle normal boyutta değil zaten özellikle yatakta yaptıkları.. bu yaştan sonra can çıkar huy çıkmaz ama azcık aklı varsa ve kullanabilme yetisi varsa biraz kendini düzeltebilir ama özü aynı kalır...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…