Ben ne yaptıysam anneme beğendiremedim

Merhabalar herkese mutlu haftasonları dilerim.

Benim derdim ailem ama özellikle de annem. Annem benim mesleğimi asla beğenmedi. Benden hep tıp bekliyordu ama mühendislik dallarından birini yazınca şöyle dedi "her şey nasip kısmet Lady çalıştı ama mühendis oldu." başlarda üniversite okurken çok zoruma gitti bu. Halbuki neresi kötü ki bunun ama anlatamadım.

Mezun oldum devlette işe gir dedi. Ama devletin mesai saatleri müdür baskısı vs pek bana göre değildi hiç istemedim. Ofis hayatı bana daha iyi geldi evet kazancı düzenli değil iş oldukça para kazandım hep ama hasta olduğumda patronum gelme dedi, bir işim olduğunda erken çıktım işten, yeri geldi geç gittim. Devlet dairesi gibi imza kartonu olayı olmaması bana iyi geldi hep.

En son uzun zaman iş alamadık ancak sadece biz değil bizim sektörde olan tüm firmalar enflasyon sebebiyle piyasa durduğu için iş alamadı. Annem bana düzgün bir işin olsun dedi hep. Şunu anneme anlatamadım sadece benim firmam değil diğer tüm firmalarda 3 aydır oturuyor iş yok. Neyse derken bir iş geldi ben memur maaşından fazla para (miktar yazmak istemedim tanınma durumundan dolayı) kazandım o işten. Evde söyledim annem şöyle dedi "çok mu o kadar para yani seviniyorsun ne ki o para kaç aydır oturuyorsunuz boş." ben bu lafına çok kırıldım.

Bunu da yuttum tabi. Bu sabah bir mail geldi bulunduğum firmanın bir hastane zinciri ile anlaşması olmuş. Hastaneye gidenlere indirim yapılıyormuş. Anneme söyledim gidersen haber ver dedim. Bana gülerek şöyle dedi" herkese indirim yapıyorlar yani sadece sana özel değil. " ben buna aşırı bozuldum.

5 senedir özel sektörde çalışıyorum yeri geldi çok güzel paralar kazandım yeri geldi 4 ay hiç kazanmadım ama mutluyum. Ben çok memnun ve mutluyken annemin böyle yapması beni çok üzüyor. Uzun oldu hakkınızı helal edin ama ben mi duygusal yaklaşıyorum yoksa gerçekten annem memnun değil mi artık anlayamıyorum. Sizce anneme karşı nasıl bir tutum sergilemem gerekli bir akıl verirseniz çok mutlu olurum. Teşekkür ederim.

Ben de anneme kendimi beğendiremedim. Neden sonra beğendirmeyi bıraktım, sonra da kafama takmayı. Olanla yetindi, eskisi kadar canımı sıkamadı, kafam da rahat etti.

Keşke daha destekleyici cümleler duyabilseymişsiniz. Takılmamaya çalışın. O da kendince bu tarz motivasyon sağlayabileceğini düşunüyo demek ki... ☹

Çok üzüldüm Lady'imm, Allah yardımcın olsun. Benim bir arkadaşımın ailesi böyleydi, en son arkadaşım dedi ki ya ben napıyorum, ağzımla kuş tutsam bana laf edecekler, yine memnun olmayacaklar. Ondan sonra takmadı ailesini, memnun etmek gibi bir çabaya girmedi, sen birini ne kadar memnun etmeye çalısırsan, ne kadar takarsan o kadar üstüne gelir, o kadar rahatsız eder seni unutma. Bu annen bile olsa.

kendinizi annenize beğendirmeye ıspat etmeye çalışmayı bırakın boşverin anneniz sizi kendi istediği yere yöneltemediği için sürekli laf sokma halinde siz kendi bildiğiniz yolda gidin

Katipsondanbir .!.:

Ben de anneme kendimi beğendiremedim. Neden sonra beğendirmeyi bıraktım, sonra da kafama takmayı. Olanla yetindi, eskisi kadar canımı sıkamadı, kafam da rahat etti.

Genişletmek için tıkla...

Merve .!.:

Keşke daha destekleyici cümleler duyabilseymişsiniz. Takılmamaya çalışın. O da kendince bu tarz motivasyon sağlayabileceğini düşunüyo demek ki... ☹

Genişletmek için tıkla...

mihralin .!.:

Çok üzüldüm Lady'imm, Allah yardımcın olsun. Benim bir arkadaşımın ailesi böyleydi, en son arkadaşım dedi ki ya ben napıyorum, ağzımla kuş tutsam bana laf edecekler, yine memnun olmayacaklar. Ondan sonra takmadı ailesini, memnun etmek gibi bir çabaya girmedi, sen birini ne kadar memnun etmeye çalısırsan, ne kadar takarsan o kadar üstüne gelir, o kadar rahatsız eder seni unutma. Bu annen bile olsa.

Genişletmek için tıkla...

Çok teşekkür ederim yorumlarınız için kızlar.
Yani aslında annem kendi penceresinden haklı para kazanmak sırtını devlete yaslamak çok güzel bişey ancak ben yapamam kendimi biliyorum o ortamda sürekli mutsuz olup bunu ilerde evliliğime çocuğuma yansıtacağım. Mesai saati zorunluluğu, müdürlerin egosu, çalışanların dedikodu aşkı bunları biliyorum çünkü ailem devlette çalışıyor her zaman bu gibi sebeplerden dolayı gerilip iş yerinde gelip bunu eve yansıttılar. Benim hiç huzurlu bir çocukluğum olmadı bu yüzden devlette çalışmak bana korku tüneli gibi geliyor. İnşallah bende dediğiniz gibi zamanla takmamayı başarır kendi yoluma odaklanırım

İyide sorun annenizde degil ki. Sizde. 5 yıldır is hayatı olan birinin annesine bunları söylemesi, haber etmesi onay alma ihtiyacından bence. Siz mutluysanız, huzurluysanız neden annenizle paylasıp moralinizi alt seviyeye tasıyosunuz. Kendi huzurunuzu anneniz degil siz bozuyosunuz.
Paylasmamayı, söylememeyi anneniz soru sordugunda bile cevaplamamayı ögrendiginizde her sey o zaman güzel olur.

yazibekleyenkadin .!.:

kendinizi annenize beğendirmeye ıspat etmeye çalışmayı bırakın boşverin anneniz sizi kendi istediği yere yöneltemediği için sürekli laf sokma halinde siz kendi bildiğiniz yolda gidin

Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ederim yorumunuz için inşallah bunu başarırım. Bazen çok takıyorum iş yerime de yansıtıyorum patrona gidip bu maaş az bu iş az diyesim geliyor sonra bakıyorum diyorum Lady saçmalama piyasaya göre aşırı rahat bir patronun var. Adam en başından dedi düzenli maaş vermem iş geldikçe pay veririm. Kabul ettin sende ne diceksin adama kendimi frenleyip susuyorum. Ama surat beş karış tabii. Sonra kendime gelince yine işimden ortamımdan aşırı mutlu bir şekilde çalışıyorum.

Visenyaa .!.:

İyide sorun annenizde degil ki. Sizde. 5 yıldır is hayatı olan birinin annesine bunları söylemesi, haber etmesi onay alma ihtiyacından bence. Siz mutluysanız, huzurluysanız neden annenizle paylasıp moralinizi alt seviyeye tasıyosunuz. Kendi huzurunuzu anneniz degil siz bozuyosunuz.
Paylasmamayı, söylememeyi anneniz soru sordugunda bile cevaplamamayı ögrendiginizde her sey o zaman güzel olur.

Genişletmek için tıkla...

Haklısınız sanırım sorun benim her şeyi hala çocuk gibi anlatmamla başlıyor. Teşekkür ederim yorumunuz için gerçekten. Söylediklerinizi deneyeceğim.

Ben beğendirdim. Annemin de babamın da istediklerine uydum hep bilinçsizce. Kendim ne istiyorum diye düşünmemişim bile, bunu bile yeni yeni fark ediyorum. Şu an keşkelerle doluyum ve istemediğim bir mesleğe sahibim. En azından kendi kararınızın arkasında durup kendi istediğiniz hayatı yaşıyorsunuz. Bunları da neden söyledim bilmiyorum ama.. Kendinizin ve ne istediğinizin farkında olarak hareket ettiğiniz için şanslısınız ve böyle devam edin

Benzer sorunu ben de yaşadım anladığınız üzere. İstediği mesleği yapmama rağmen ve istediği gibi bir çocuk olmama rağmen bir süre sonra saldım her şeyi mutsuz olduğum için.Ama öyle böyle salma değil, boşverdim her şeyi, çünkü her gün sevmediğin bir bölümü okumak sevmediğin bir mesleği yapacak olmak o kadar zor ki. yaşamaktan soğudum bir ara. O da sürekli başkalarının çocuklarıyla kıyasladı. Çok zor durumda büyüyen ama çabalayan biriyle kıyaslıyordu hep içten içe ve bazen dışardan. Bir şeyler söylemese bile hissediyordum, istediği gibi bir şey yapmayınca bana gıcık gıcık davranıyordu, laf sokuyordu mesela. Bir gün bir kriz yaşadık, ben artık patladım. Hem ağladım, hem kıyaslama konusundan ne kadar rahatsız olduğumu söyledim, hem benden çok kötü durumda olan başkalarının çocuklarıyla neden kıyaslamıyorsun dedim( bağımlı olur başka bir şey olur saymıştım o an), sonra ben de onu kıyaslamaya başladım. Dıdının annesi şöyle babası şöyle. Sen de iyi bir ebeveyn değilsin o zaman. Sürekli baskı yapıyorsun. Ona kötü ebeveyn yaftasını yapıştırdım çok da sert değil ama bunu ifade eden şekilde.

Ben de beklemiyordum ancak o günden sonra değişti. Hiç gıcık gıcık davranmıyor, hiç kimseyle kıyaslamıyor. Aramız gayet iyi.

Visenyaa .!.:

İyide sorun annenizde degil ki. Sizde. 5 yıldır is hayatı olan birinin annesine bunları söylemesi, haber etmesi onay alma ihtiyacından bence. Siz mutluysanız, huzurluysanız neden annenizle paylasıp moralinizi alt seviyeye tasıyosunuz. Kendi huzurunuzu anneniz degil siz bozuyosunuz.
Paylasmamayı, söylememeyi anneniz soru sordugunda bile cevaplamamayı ögrendiginizde her sey o zaman güzel olur.

Genişletmek için tıkla...

Manipülasyon küçüklükten başlıyor. Yapan da seni doğuran büyüten kadın. Öyle olunca farkedip kurtulmak daha zor.

Özel sektörde çalıştım hep hala öyle bana devlete gir diyenler oldu ama ben oldum olası devlette çalışmayı istemedim istemem de tamam düzenli ama kafana göre davranamıyorsun mobing uygulasalar baş etmeye çalışıyorsun özel sektörde baş kaldırabiliyorsun bi işin olunca izin alabiliyosun bilmiyorum bence öyle.
Annene çok takılma şuan da hiç bir şey onların zamanındaki kadar kolay değil. Kulak arkası et.

little bird .!.:

Ben beğendirdim. Annemin de babamın da istediklerine uydum hep bilinçsizce. Kendim ne istiyorum diye düşünmemişim bile, bunu bile yeni yeni fark ediyorum. Şu an keşkelerle doluyum ve istemediğim bir mesleğe sahibim. En azından kendi kararınızın arkasında durup kendi istediğiniz hayatı yaşıyorsunuz. Bunları da neden söyledim bilmiyorum ama.. Kendinizin ve ne istediğinizin farkında olarak hareket ettiğiniz için şanslısınız ve böyle devam edin

Benzer sorunu ben de yaşadım anladığınız üzere. İstediği mesleği yapmama rağmen ve istediği gibi bir çocuk olmama rağmen bir süre sonra saldım her şeyi mutsuz olduğum için.Ama öyle böyle salma değil, boşverdim her şeyi, çünkü her gün sevmediğin bir bölümü okumak sevmediğin bir mesleği yapacak olmak o kadar zor ki. yaşamaktan soğudum bir ara. O da sürekli başkalarının çocuklarıyla kıyasladı. Çok zor durumda büyüyen ama çabalayan biriyle kıyaslıyordu hep içten içe ve bazen dışardan. Bir şeyler söylemese bile hissediyordum, istediği gibi bir şey yapmayınca bana gıcık gıcık davranıyordu, laf sokuyordu mesela. Bir gün bir kriz yaşadık, ben artık patladım. Hem ağladım, hem kıyaslama konusundan ne kadar rahatsız olduğumu söyledim, hem benden çok kötü durumda olan başkalarının çocuklarıyla neden kıyaslamıyorsun dedim( bağımlı olur başka bir şey olur saymıştım o an), sonra ben de onu kıyaslamaya başladım. Dıdının annesi şöyle babası şöyle. Sen de iyi bir ebeveyn değilsin o zaman. Sürekli baskı yapıyorsun. Ona kötü ebeveyn yaftasını yapıştırdım çok da sert değil ama bunu ifade eden şekilde.

Ben de beklemiyordum ancak o günden sonra değişti. Hiç gıcık gıcık davranmıyor, hiç kimseyle kıyaslamıyor. Aramız gayet iyi.

Genişletmek için tıkla...

Aslında dediğiniz her şeyi yaşadım yeni mezun olduğum sene çok büyük bir olay oldu bizim evde de. Annemle babamın evlilikleri hiç iyi değildi ama evliliklerinde ki her soruna beni şahit tutmaya başlamışlardı. Örneğin babam bana annenle neden bana karşı iyi davranması gerektiğini söylemedin derdi kavga ederdi annem bana derdi neden gidip babana demedin gitsin bir psikologa gibisinden beni sorumlu tutup her kavgada beni suçlarlardı bize sen destek olmadın diye. O zaman anladım ki mutluluğu benim ailem bilmiyor. Hepsi yaptıkları işlerden eş seçimlerinden mutsuzlar. Kendi hayatıma kendi isteklerim doğrultusunda yöb vermeye karar verdim

Bunları annenizle konuştunuz mu ? Belki açıkça rahatsızlığınızı dile getirseniz az da olsa farkeder, değişmese bile azaltır belki

Özelde olunca genelde pek güvende olunmuyor olarak düşünüyorlar. Yani isteseler işten çıkarabilirler. Ama devlette kadrolu oluyorsunuz ve çıkarma imkanları yok...

Maaş konusunda devlette her ay maaş gününde hesabında oluyor paran. O ay iş olsa da olmasa da. Ama özelde iş olursa alıyorsun...

Aileler oyuzden devleti daha garanti görüyorlar. Kendileri için değil sizin için yani. Düzenli bir maaşınız olmadığı sürece "Ah şu lady kızımda bi devlet dairesinde olsa" diye dua edip duracak...

Siz mutluysanız boşverin sevdiğiniz yerde sevdiğiniz insanlarla birliktesiniz anneniz için bunlar geçici şeyler. Önemli olan kendini geleceğini garantiye almak diye düşünüyor

Yinede kalbini kırmayın ama artık maaş almadım falan şeklinde konuşmayın her zaman işleriniz çok iyi gidiyormuş gibi konuşun. Belki ozaman onun da içi rahat eder ....

Offf ne çok yaranmaya çalışmışsin annene, okurken bana afakanlar bastı.
Kadın sen ağzınla kuş da tutsan beğenmiyor. Daha ne demeye hayatının her alanını söylüyorsun, şu kadar maaş dediler,böyle hakkım varmış vs vs... Benim annem de bizden beklentisi yüksek, civara hava atmayı seven bir insandı. Ona da dedim ; gerçekleştirmek istediğin bir hayalin varsa hiçbir şey için geç değil, ama ben kendi hayatımi kendi bildiğim gibi yaşarım- aynı senin yaptığın gibi
Bu kadar basit.
Kaç yıldır çalışıyorum, ne kadar maas aldığımı söylemem (ki bence daha çok aldığımı sanıyor), isten ayrılma kararımi istifadan önce söylemem, iş gorusmesine giderken bile 'is görüşmesine gidiyorum' demem:) alınınca söylerim, yurtdışına tura katilirim,taksitlerim bitmek uzereyken haber veririm, yine yurtdısindan bir kurulustan davet edilirim,vize işlemleri başlayana kadar söylemem. Tatillerde ne yapacağımı ayrıntılı anlatmam...
çünkü bilirim ki canımı sıkacak, kendi anksiyitesini bana yansıtacak... Buna rağmen çoğu zaman kapıdan gözümde yasla çıktım yıllarca, çünkü istemediği bir yere gideceksem bana güle güle demez,sarılmaz,hatta kavgasını eder gider. Onayı varsa gideceğimin gecesi 'icimde bir his var, başına kötü seyler gelecek,kızım gitme' diye beni de strese sokar...
annem böyle malesef...ben de huyunu bilip ona göre kendimi koruyacak kılıflar bulmaya çalışıyorum...
siz de annenizi taniyorsunuz, iletişimi düşürün, hayatınız hakkında ona bilgi vermeyi minimuma indirin. Onun onayını almaya mecbur degilsiniz

Ben bu bir kesimdeki memuriyet aşkını anlamıyorum. İyi bir okuldan mezun olmuş başarılı bir mühendis özel sektörde devlette kazanacağının misli mislini kazanıyor. Sizin proje başı gelir getiren bir yerde çalışıyorsunuz diye, tüm özel sektörü öyle kabul etmek doğru değil. Ayrıca kurumsal şirketlerin bazıları, iş güvenliği açısından devletten bile iyi.

Tıp konusuna gelince, tıp para için okunacak bir meslek değil. Eğer manevi olarak tıp istediyseniz de olmadıysa üzüldüm ama konu maddiyat ise yine yukarıda dediğim konuya geliyor.

Annenizin sizden beklentileri yüksek idi galiba, ondan bu tatminsizlik. Ya da kişiliği de öyle olabilir. Bazı insanlar tatminsizdir, hep daha fazlasını hep daha iyisini isterler ve asla mutlu olmazlar.

Cileklidon_ .!.:

Özel sektörde çalıştım hep hala öyle bana devlete gir diyenler oldu ama ben oldum olası devlette çalışmayı istemedim istemem de tamam düzenli ama kafana göre davranamıyorsun mobing uygulasalar baş etmeye çalışıyorsun özel sektörde baş kaldırabiliyorsun bi işin olunca izin alabiliyosun bilmiyorum bence öyle.
Annene çok takılma şuan da hiç bir şey onların zamanındaki kadar kolay değil. Kulak arkası et.

Genişletmek için tıkla...

Kesinlikle bende sizin gibi düşündüğüm için devleti istemiyorum. Ailem devlette çalışıyor kardeşlerim okula başladı bizi bakıcı abla okula götürdü ailem işteydi kardeşlerim hasta oldu bakıcı ablalar vardı yanımızda ailem işteydi müdürleri izin vermiyordu ücretsiz izin al diyordu. Sen az çalıştın o çok çalıştı baskısı uyguluyordu ailem sinirleniyor gelip bizden çıkarıyorlardı. Ben bu yüzden devlette çalışmaktan hep nefret ettim.

Atlantissa .!.:

Bunları annenizle konuştunuz mu ? Belki açıkça rahatsızlığınızı dile getirseniz az da olsa farkeder, değişmese bile azaltır belki

Genişletmek için tıkla...

Konuştum ama anlatamadım mutsuz da olsan gelirin düzenli bişey olmaz ben hep mutsuzdum ama gelirim düzenliydi diyor.

Benbirdost .!.:

Özelde olunca genelde pek güvende olunmuyor olarak düşünüyorlar. Yani isteseler işten çıkarabilirler. Ama devlette kadrolu oluyorsunuz ve çıkarma imkanları yok...

Maaş konusunda devlette her ay maaş gününde hesabında oluyor paran. O ay iş olsa da olmasa da. Ama özelde iş olursa alıyorsun...

Aileler oyuzden devleti daha garanti görüyorlar. Kendileri için değil sizin için yani. Düzenli bir maaşınız olmadığı sürece "Ah şu lady kızımda bi devlet dairesinde olsa" diye dua edip duracak...

Siz mutluysanız boşverin sevdiğiniz yerde sevdiğiniz insanlarla birliktesiniz anneniz için bunlar geçici şeyler. Önemli olan kendini geleceğini garantiye almak diye düşünüyor

Yinede kalbini kırmayın ama artık maaş almadım falan şeklinde konuşmayın her zaman işleriniz çok iyi gidiyormuş gibi konuşun. Belki ozaman onun da içi rahat eder ....

Genişletmek için tıkla...

Haklısınız yani annemde aynı dediğiniz gibi düşünüyor. Teşekkür ederim

yenGEnC .!.:

Offf ne çok yaranmaya çalışmışsin annene, okurken bana afakanlar bastı.
Kadın sen ağzınla kuş da tutsan beğenmiyor. Daha ne demeye hayatının her alanını söylüyorsun, şu kadar maaş dediler,böyle hakkım varmış vs vs... Benim annem de bizden beklentisi yüksek, civara hava atmayı seven bir insandı. Ona da dedim ; gerçekleştirmek istediğin bir hayalin varsa hiçbir şey için geç değil, ama ben kendi hayatımi kendi bildiğim gibi yaşarım- aynı senin yaptığın gibi
Bu kadar basit.
Kaç yıldır çalışıyorum, ne kadar maas aldığımı söylemem (ki bence daha çok aldığımı sanıyor), isten ayrılma kararımi istifadan önce söylemem, iş gorusmesine giderken bile 'is görüşmesine gidiyorum' demem:) alınınca söylerim, yurtdışına tura katilirim,taksitlerim bitmek uzereyken haber veririm, yine yurtdısindan bir kurulustan davet edilirim,vize işlemleri başlayana kadar söylemem. Tatillerde ne yapacağımı ayrıntılı anlatmam...
çünkü bilirim ki canımı sıkacak, kendi anksiyitesini bana yansıtacak... Buna rağmen çoğu zaman kapıdan gözümde yasla çıktım yıllarca, çünkü istemediği bir yere gideceksem bana güle güle demez,sarılmaz,hatta kavgasını eder gider. Onayı varsa gideceğimin gecesi 'icimde bir his var, başına kötü seyler gelecek,kızım gitme' diye beni de strese sokar...
annem böyle malesef...ben de huyunu bilip ona göre kendimi koruyacak kılıflar bulmaya çalışıyorum...
siz de annenizi taniyorsunuz, iletişimi düşürün, hayatınız hakkında ona bilgi vermeyi minimuma indirin. Onun onayını almaya mecbur degilsiniz

Genişletmek için tıkla...

Kesinlikle benim annemde böyleydi kongre vardı patronum bizi göndermek istedi bir program kullanımı hakkında üstelik yurt dışı bile değil yan şehire gittik. Annem kavgayla gönderdi beni başına bişey gelecek rüyasını bile gördüm dedi. Teşekkür ederim yorumlarınız içi.

careless forever .!.:

Ben bu bir kesimdeki memuriyet aşkını anlamıyorum. İyi bir okuldan mezun olmuş başarılı bir mühendis özel sektörde devlette kazanacağının misli mislini kazanıyor. Sizin proje başı gelir getiren bir yerde çalışıyorsunuz diye, tüm özel sektörü öyle kabul etmek doğru değil. Ayrıca kurumsal şirketlerin bazıları, iş güvenliği açısından devletten bile iyi.

Tıp konusuna gelince, tıp para için okunacak bir meslek değil. Eğer manevi olarak tıp istediyseniz de olmadıysa üzüldüm ama konu maddiyat ise yine yukarıda dediğim konuya geliyor.

Annenizin sizden beklentileri yüksek idi galiba, ondan bu tatminsizlik. Ya da kişiliği de öyle olabilir. Bazı insanlar tatminsizdir, hep daha fazlasını hep daha iyisini isterler ve asla mutlu olmazlar.

Genişletmek için tıkla...

Annem hep tatminsiz bir insandı. Her zaman en üstteki insanları görürdü. Aslında gelirim fena değil evet çalıştığım firma çok büyük değil ama piyasada durgunluk olmadığı zaman kazandığım para evli olsam bile bana yetecek kadardı. Tıpı her zaman maaşı ve havası için istedi. "Felanın kızı doktor olmuş bi gör giymiş önlüğünü senin mesleğin kötü hep adamlarla şantiyelerle işin pis pis" diyip durdu. Devlete gir memur ol dedi. Memuriyette gelen projeye imza atmak dışında mesleğimi icra edemem bunu hem mesleğim için hemde devletin katı mesai kuralları ve mobbing durumu için istemiyorum. Yorumunuz için teşekkür ederim

Ben genelde ailem ne derse tersini yapan biriyim emin olun böyle olunca çok daha kıymet görüyorsunuz. Kardeşlerim hep babamı dinler ve hep babam söylenir. Ben dinlemem bana söylenecekken , kendi tercihimi yaşarım reis rahat ol derim
Böyle bir annem olsa hiç bir şey paylaşmam. Aslında imkan varsa cidden bir kadın 25 ten sonra aile evinde yaşamamalı yaw.

bubendegilim .!.:

Ben genelde ailem ne derse tersini yapan biriyim emin olun böyle olunca çok daha kıymet görüyorsunuz. Kardeşlerim hep babamı dinler ve hep babam söylenir. Ben dinlemem bana söylenecekken , kendi tercihimi yaşarım reis rahat ol derim
Böyle bir annem olsa hiç bir şey paylaşmam. Aslında imkan varsa cidden bir kadın 25 ten sonra aile evinde yaşamamalı yaw.

Genişletmek için tıkla...

Gerçekten ailenin her dediğini yapan çocuklar kıymetli olmuyor ben çocukluğumdan beri ailemi memnun etmeye çalıştım ne derlerse yapmaya çalıştım hiç memnun edemedim. Yeni yeni artık kendi yolumu çiziyorum ama erkek kardeşim tam bir hayırsız evlat modeli ve çok sevilen hep değer hayırlı diye bahsedilen oldu bense hep yanlış yapan eksik olan oldum