Ben ve umursuz gençler


Aynısı bendede oldu...
19-20 yaşındayken...

Göbeği bebek sandım...

Gözleriyle parçalayacaktı kadın beni:))))
 
Geçen gün kalabalık bir otobüse bindim kızımla,bir kişilik yer var,beklenen benim oturmam fakat kızımı oturttum ve ben ayakta durdum.Olası bir tacize meydan vermemek için.Fakat bana yer verenleri de kabul etmedim, zaten etmiyorum ne münasebet hasta değilim bir şey değilim.Bazıları özellikle lise öğrencileri ısrarla yerlerini teklif ediyor ve kalkıp uzaklaşıyorlar,o zaman otururum ancak.Ben de rahatsız olana yer verilmesi taraftarıyım,ama kimse müneccim değil,bunu bilemez,güzel bir dille söylenmeli.Bir de şu var.Arkadaşım küçük bir yerde oturuyor,özel halk minibüsleri çalışıyor orada.İnsanlar birebir tanıdıkları,içlerinden biri olan şoförlerle kötü olmamak adına tepkilerini belirtmiyor,(halbuki adamın 2 minibusu var,az yakıt harcadığı için küçüğünü kullanıyormuş çoğunlukla)fakat öğrencilerden yer bekliyorlar,yol da 1 saati aşkın,çocuk yer verse birde arabadan inince bir dünya yol yürüyecek.Yine de veriyorlar ama o da haksızlık bence...
 
Ben oturuyorsam çok yaşlı hasta hamile çocuklu görürsem veriyorum yer. Ama çok da ihtiyacı yok gibi gelmişse kalkmam yerimden. Ben de hamile oldum. Ne zaman binsem sağolsunlar hep yer verdiler. Hatta bir gün karnım burnumda son ayımın içindeyim. Metroya bindim, bir kadın yer vermek istedi. Teşekkür ettim oturmadım, 2 durak sonra incem dedim. Nitekim hamileydim hasta değildim, kendimi de kötü hissetmiyordum.
Bence kimse yer vermek zorunda değil, bağırılacak bir durum yok. Verirlerse ne ala,
 
İyi de çözümü çok kolay. Ayakta gitme ihtimalim olduğu ve bundan hazzetmedigim için taksi kullanıyorum. Tavsiye ederim.
 
Doğuma 1 hafta kala Eminönü’ne gittim . Tramvayı tercih ettim trafik sorunu yüzünden. Kimse yer vermedi, versin diye bakınmadım da etrafıma. Kendime güvendiğim için binip gittim yoksa gitmeZdim. Anladım ki Çokta beklentiye girmemek lazım İstanbul’da.
Geçenlerde kucağında çocuklu bir bayana yer verdim tramvayda , uzaktaydı biraz, seslendim gelsin otursun diye, pat diye gençten biri oturdu . Yaw pişkinliğin bu kadarı . Senin için vermedik bu koltuğu dedikte kalktı yine bir zahmet . Koltuk kapmaca oynuyorlar.
 
Ankara da yaşayanlar bilirler metroda özel ayrılmış koltuklar var hamile yaşlı ve engelliler için.
Inanın hergun iş dönüşü başkaları adına utanıyorum.
Terbiyesiz saygısız utanmaz genç insanlar oturmuşlar oraya yaşlılar hamileler ayakta gidiyor.Ulan kocaman yazılarla yazılmış o koltuğun kime ait olduğu insan utanir da kalkar be.
Normal koltuğa oturana asla bir şey demem ister yer verir ister vermez.
 
Gidip gelip şu konuyu “umutsuz gençler” olarak okuyorum. Sanki konu sahibi “umutsuz” yazacakmış da, yanlışlıkla “umursuz” yazmış gibi
 
benimde ayaklarıma bağlı bir ortopedik sıkıntıdan dolayı çok buyuk ağrılarım var ve 3 yıldır toplu taşıma ile okula giden bir oğlum da var. birgün o çocukların çantalarını alıp bir beş dakika sırtınızda taşıyın bakın ne kadar ağır koca koca çantaların içinde mendil koyacak yer yok ve saat yedide çıkıp akşama kadar okulda ve çogu sonrasında dershaneye gidiyor.ben onların bana yer vermelerinden acaip rahatsız oluyorum bilakis ben kalkar onlara yer veririm. aynı şey çalışanlar içinde geçerli insanlar yaşlı genç çocuk çok yoruluyor bişey diyemiyoruz .
tabiki yaşlı ve hamileye yer verilmeli o konuda bişey demiyorum ve veririm yerimi ama hep yer verme işi gençlerden bekleniyor yazık hemen hepsının sırt sorunu var çantalardan
 
Bende sinir oldum yaptıklarına.keşke birini ensesinin kökünden tutup kalk bakalım yeter uyuyor numarası yaptığın diyip atıverseydiniz boşluğa.
 
Hamile, cocuklusun diye kimseye bagiramazsin yer verin diye. Rica edersin en fazla.
Bir duyguyu anlatırken mecazi anlamlarla ifade etmek o eylemi gerçekleştirmek değildir. Konu sahibi neredeyse bağıracaktım derken çaresiz kaldığı ve çok zor duruma düştüğü için bu ifadeyle duygularını anlatmış. Yoksa kimseye bağırıp çağırmamış zaten yer verin diye...
 
Konuya yapılan yorumlara şöyle bir göz gezdirdim de yine konu sahibini taşlayan bir güruh çıkmış. Hatta niye hamile kaldın diye azarlayanlara bile rastladım yok 5 dakikalık zevkin için falan diye konuya nereden saldıracağını bilemeyenler!....
Bir de mesele zorunluluğa getirilmiş. Konu sahibi sadece bir insani beklentiye girmiş. Altını çiziyorum “insani”... Zorunluluklar üzerine kurulu değil hayatlarımız. Bilmiyorum belki şu an böyle şeyler yok ama insani duyguların daha çok hissedildiği 80’ler ve önceki yıllarda kimin neye ihtiyacı varsa ona öncelik tanınmaz mıydı? Üstelik otobüsün ilk sırasındaki koltuklar için belki Gazi yaşlılar hamileler içindir yazılmamış olsa bile insanlar kendiliğinden yardıma ihtiyacı olanlara koşmaz mıydı? Kimse zorunda mıyam! demiyordu o yıllarda... Zorunluluktan ziyade insaniyet üzerine kuruluydu hayatlar çünkü. Bir yerde biri yere düşse, hastalansa, birinin çantası alınıp kaçılsa herkesin kötüye karşı birlik olduğu birbirinin yardımına koştuğu güzel bir toplumduk. Böyle hamilelik gibi özel durumlara karşı zorunda mıyım hıh diyen gençlerin de ağzının payı verilip bir güzel terbiye ediliyordu. Ben şahsen özlüyorum o yılların insanlığını... Özellikle böyle vurdumduymaz bencil bir toplum olma yolunda hızla ilerlerken!...
 
Biraz fazla sert değil mi bu yorumunuz ? Sırf yer vermiyor diye anne olmasın, çocuk yetiştirmesin ne demek ?
 
Ya lütfen yanlış anlamayın ama konu sahibi bu duruma maalesef eşine ses çıkartamadığı için düşmüş. Yine söylüyorum gerçekten mecbur olan ihtiyacı olana lafım yok ben de hamile değilken kalkıp çok yer verdim. Konu sahibi eşinin taksi tutmak istemediğini söyledi ve bunu dile getirmek istememiş eşine söz geçiremiyor üstelik maddi durumları da varmış. Yani ben yine konu sahibini haksız buldum. Kendi eşini yerin dibine sokması lazım ortada bağırılıp kızılacak biri varsa o da eş kişisi.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…