Merhabaa,
Yaşadığım ikilemden uzun süredir çıkamıyorum. Ne yapacağımı da bilmiyorum. Erkek arkadaşımın bana evlenme teklifi edeceğini öğrendim ortak bir arkadaşımızdan bu durum daha da çıkmazsa soktu beni. Çoğunluk olarak bu ikilemi hayatının mutlaka bir noktasında yaşayanlar vardır. Sizler ne yaptınız? Seçimleriniz ve sonuçları neler oldu?
Şimdiden teşekkür ederim yanıtlarınız için.
1)Sevdiğiniz ve yaklaşık 3 yıldır sevgiliniz olan biri ile evlenmek istiyorsunuz ancak karşınıza iki seçenek çıkıyor, hayalini kurduğunuz hayata onsuz devam etmek mi?
2) Her şeye rağmen ailenizi dahi karşınıza alıp, hayata dair kurduğunuz ideallerden vazgeçip istemediğiniz bir hayatı yaşamayı göze alarak sevdiğiniz insanla olmak mi?
Siz ne yapardınız? Kafam çok karışık.
(Yüzeysel bir anlatım yaptığım için buraya diğer yazdıklarımı ilave etmek istedim.)
Sevgilim yılardır tanıdığım biri ilişkimiz ilerdikçe problemler çıkacağını tahmin etmiştim ama aşabilirim zannettim ancak olmadı yani olduramıyorum içime sinmiyor. Ailem özellikle annemi ikna edemiyorum, (annemin onaylamamasının temel sebepleri sevgilimin ailesinin kendi içinde karışık bir aile olması, herkese borçlarının olması, batıp çıkmaları, aile yapılarımızın uygun olmaması olarak örneklendirip özetleyebilirim.) sevgilimle karakter olarak farklı olduğumuz noktalar var ama bir noktada bir şekilde buluşabiliyoruz, istemediğim bir hayat derken de akademik bir kariyerim var ve sevgilim küçücük bir şehirde yaşamak istiyor. Kendi yapabileceği birden çok iş varken hepsine kendi kapatmış durumda ve ailesinin işini yapmak istiyor. Ben yıllarca kariyerim için çalışıp çabaladım hala yolumun başındayım ancak devam ediyorum yükselmek adına olur da biz evlilik kararı alırsak işi küçük bir ilde olduğu için benim de onun yanına gelmem gerekecek. Sevdiğim için problemleri görmezden gelerek devam ettim hep gittiği yere kadar dedim çünkü annemi ikna etmek çok zordu, konusu geçince bile kalkıp gidiyordu yanımdan en son “ya ben ya o” dedi. Ailemi üzmek istemiyorum. Sevgilimle bu yolda devam etmek istiyorum. Bencilce davranmak istemiyorum çünkü benim hayatıma onu entegre etmek gibi geliyor. Onunla konuştuğumda da ben başka iş yapmam diyor. Ee ben de hayatımı, işimi, düzenimi yavaş yavaş oturttum. Nasıl bırakabilirim ki emek verdiğim bir işi? Bir an düşündüm bıraksam ideallerime uygun bir iş bulabilir miyim diye ama karşıma bu ikilem çıktı ve ben ne yapacağımı bilmiyorum maalesef. Sevgilimin yerine birini koyabileceğimi düşünmüyorum, ona güvendiğim gibi birine güvenebileceğimi düşünmüyorum ve onu sevdiğim gibi birini sevebileceğime de inanmıyorum. Sevgilimden önce mantık insanıydım ben ama çok sevip aşık oldum sonra da hayatımda mantığın tek bir kırıntısı kalmadı zaten.
