ayynı şeyleri yaşadımışız neredeyse. he benim babam başımda çok şükür, başınız sağolsun, Allah rahmet eylesin.
biz de ne anne, ne baba tarafından gün yüzü gördük. iki tarafın durumları çok çok iyi iken biz okula yürüyerek gidip, aç gelirdik eve cebimizde beş kuruşsuz; derece ile mezun olduk alay ettiler inek diye, kendileri baba parasıyla okudular zor bela... hastalıklar, kötü günler, sevinçlerde hep dostlarımız vardı, kibirli, kendini beğenmiş akrabalarımız yoktu hiç yanımızda.
ama dediğiniz gibi işe girip, Allah a şükür iyi evlilikler yapınca adam yerine konduk, he kimseye eyvallahım var mı? yok ama yine de canları yanınca arar, sorarım. Kendim için, belli ki siz de takmışsınız kafanıza. Arayın, soğuk bir şekilde geçmiş olsun deyin, kurtulun bu sıkıntıdan.