Çoluklu çocuksuz vicdanlı vicdansız karışmış ortalık.
Bende iki çocuk var. Kucuklerken kisa süreli 2 yurt dışı tatil, 2-3 de yurtiçi tatil yaptım.
Yaşları tam hatırlamıyorum ama londraya götürsen konya diye gezer yanında o bilinç seviyesindelerdi. Hatta ne gezmesi...yurumeyemez uzun süre, acıkır, tuvalet ister, londrada etli ekmek ister ağlar vb.
Ya da yurt ici tatilde 1 sene çalışmışsın, ailene bakmışsın, ilgilenmişsin 3 gün kafa dinleyemeyecek misin. Her sene olacak diye birşey yok tabi. Ama insan ihtiyaç hissediyor buna. Sonra aile tatili de yaparsin hep beraber.
Çocuk alanyada da denize girse aynı, kumburgazda da girse aynı. Bunun farkına varamıyorki kucukken.
Şimdi mesela fırsatım yok o günleri düşünüp iyi ki yapmışım sefam olsun diyorum.
Vicdanıyım vicdanliyim diye gezmiyorum sanki ekmek su vermedik çocuğumuza.
Vicdanliyim sizin için böyle tatil fırsatım vardı gitmedim desem cocuklara gitseydin saf mısın anne derler dalga geçerler.
O lafları üzerinize alınmayın, benim alınmadığım gibi. Genelden sallamak kolay çünkü öyle :)
Bana çocuğumdan ayrı tatili, henüz oğlum 10-11 aylık iken doktorum önerdi altını çize çize. Bunun psikolojik olarak bana ve dolaylı olarak evladıma çok iyi geleceğini, tek başımıza eşimle bir kaçamak yapmamızı söyledi.
İşte bu baskı yüzünden, "Mükemmel annecilik, evladın için kendini parala, hep onları düşün sen yok ol, çocuk mu yaptın bilerek yaptın hep katlanacaksın, kimseden destek alamazsın senin çocuğun sen yaptın!!!" bla bla bakışı yüzünden kim bilir kaç anne yardım taleplerini geri çevirdi ve depresyonda olduğunu fark edemedi.
Her şey, planlanıldığı gibi gitmek zorunda değil, anneler evlatlarına yapışık olmak zorunda değil ve annelik başkalarının ne dediğini umursayıp yarış haline getirilecek bir şey de değil, kişiye özgü, anne-çocuğa özgü, ailenin ihtiyaçlarına özgü. Çocuk doğurdun baktın tahmin ettiğin gibi ilerlemiyor zorlanıyorsun insansın olabilir, yardım talep edebilirsin, baktın mental olarak yorgunsun onsuz tatile de çıkabilirsin.
Herkes bir değil, olmak zorunda da değil; esas vicdansızlar, anneleri, kötü anne ve yetersiz anne hissettirenler ve asla vicdan yapılmayacak olayları dahi, sanki annesi çocuğunu büyük bir ihmalin içine sokmuş gibi vicdan azabına çevirmeye uğraşıp, yargılayıp duranlardır. Her yerde var bunlardan gerçi, burada tatili eleştirirler, komşu olur "Bu havada onu giydirmişsin çocuk üşür hiç mi bilmiyorsun, çocuk açç açç" diye akıl verirler. Fark yok :)
Yeni annelere tavsiyemdir, tıkayın dış kapının dış mandallarına kulakları; çocuğunuz için en iyisini yapmakta elinizden geleni yapıyorsunuz, insansınız zorlandığınız anlar olur, gerektiğinde yardım talep etmekten, salt kendinizi dinleyeceğiniz zamanlar yaratmaktan kaçınmayın. Süper mükemmel demir anne diye bir şey yok.
, biz neredeyse 20 yıldır arkadaşız yaşlarımız da 35-40 civarı, kimse kimseyi dışlamaz rahat olun 20 li yaşlarda değiliz. Bu kadar uzun süredir arkadaş olunca kolay kolay kopmuyorsunuz rahatsız olduğunuz şeyleri rahatlıkla söyleyebildiğiniz zaman arkadaşlığınız kökleniyor hatta, -miş gibi davranmaktan çok çok daha iyi tavsiye ederim
bizde bazen gidiyoruz topluca ama cocuğu olan yok 
cocuklu aileyle tatile falan gidemem esimde bilir acik acıkta söylerim kimse kusura bakmasin 
