- 18 Aralık 2020
- 15
- 19
- 38
- 29
- Konu Sahibi izmirli398
-
- #1
Bende de vardı aynısından artık görüşmüyoruz. Cok rahatım.Yıllardır tanıdığım, samimi olduğum bir arkadaşım var. Hep çok konuşuyordu ama iyi bir insan diye gözüme çok batmamıştı. Ama artık enerjimi emdiğini hissediyorum. Öyle gereksiz, anlatmaya gerek olmayan şeyleri uzun uzun anlatıyor ki. Her gün yazıyor ve her ayrıntıyı anlatıyor. İyice sıkıldım bu durumdan. Hep o anlatıyor ben dinliyorum. Mesela bir konudan bahsettim. Hemen ben de öyle deyip konuyu kendine çevirdi ve yakınmaya başladı. Olumsuzlukları sadece kendisi yaşıyor gibi sürekli şikayetçi. Hiçbir şey anlatmak gelmiyor içimden, anlatmıyorum da zaten sormadıkça. Hep böyleydi ama artık tahammül edemiyorum. Gerçekten çok bunaldığımı hissediyorum. Üzmek de istemediğim için bir şey diyemiyorum. Ne yapmalıyım sizce, haksız mıyım?
Bende de var napalım iyi yanlarını düşün bence. Sadece başım biraz ağrıyor diyorum sonrasında ayyy benimde ağrıyor ama işte babamı acile annemin merdivenleri teyzemin marketi işte o yüzden başım ağrıyor der ve sürer gider.Yıllardır tanıdığım, samimi olduğum bir arkadaşım var. Hep çok konuşuyordu ama iyi bir insan diye gözüme çok batmamıştı. Ama artık enerjimi emdiğini hissediyorum. Gereksiz, anlamsız şeyleri bile uzun uzun anlatma ihtiyacı hissediyor. Her gün yazıyor ve her ayrıntıyı anlatıyor. İyice sıkıldım bu durumdan. Hep o konuşuyor, ben dinliyorum. Mesela bir konudan bahsettim. Hemen ben de öyle deyip konuyu kendine çevirdi ve yakınmaya başladı. Bazı olumsuzlukları sadece kendisi yaşıyor gibi sürekli şikayetçi. Hiçbir şey anlatmak gelmiyor içimden, anlatmıyorum da zaten sormadıkça. Hep böyleydi ama artık tahammül edemiyorum. Gerçekten çok bunaldığımı hissediyorum. Üzmek de istemediğim için bir şey diyemiyorum. Ne yapmalıyım sizce, haksız mıyım?
Ev işini yaparken insanı kullanıyorlar daha çok. Konuşurken vakit geçiyormuşçevremde bunu arkadaşlarıyla yaşayan bir kaç kişi vardı. evet çok yorucu oluyor çünkü onların asıl amacı sizin ne yaptığınız nasıl olduğunuz değil tamamen günlük amaçlı insan kullanmak. ben olsam uzaklaşırdım. arkadaşlık tek taraflı olmuyor
Yıllardır tanıdığım, samimi olduğum bir arkadaşım var. Hep çok konuşuyordu ama iyi bir insan diye gözüme çok batmamıştı. Ama artık enerjimi emdiğini hissediyorum. Gereksiz, anlamsız şeyleri bile uzun uzun anlatma ihtiyacı hissediyor. Her gün yazıyor ve her ayrıntıyı anlatıyor. İyice sıkıldım bu durumdan. Hep o konuşuyor, ben dinliyorum. Mesela bir konudan bahsettim. Hemen ben de öyle deyip konuyu kendine çevirdi ve yakınmaya başladı. Bazı olumsuzlukları sadece kendisi yaşıyor gibi sürekli şikayetçi. Hiçbir şey anlatmak gelmiyor içimden, anlatmıyorum da zaten sormadıkça. Hep böyleydi ama artık tahammül edemiyorum. Gerçekten çok bunaldığımı hissediyorum. Üzmek de istemediğim için bir şey diyemiyorum. Ne yapmalıyım sizce, haksız mıyım?
aynen öyle ve ya yolda yürüyerek bir yere giderkenEv işini yaparken insanı kullanıyorlar daha çok. Konuşurken vakit geçiyormuş
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?