aysenaz
eşin hani kabul etmişti
ne oldu birden
anlatsana
ağla canım ağla
ağlamak bizim ilacımız
kus içindeki zehri
Acaba eşiniz ani kayıplardan dolayı psikolojik olarak da çok yıpranıp çocuğa hazır olmadığınızı mı düşünüyor ki.Açık açık sorsanız neden diye :26:
Merhaba,
Öbür yazılarınızı hatırlıyorum sizin. Çok üzücüydü yaşadıklarınız. 6 ay hala çok yeni bir süreç. Bebeğinizin vefatı eşinizi de çok etkilemiştir. Belki bu yüzden kendini hazır hissetmyor olabilir. Sonuçta o da kızını kaybetti. Zamana bırakmayı deneseniz? Zaman içinde konuşursunuz, o da ilerleyen zamanlarda daha sıcak bakar belki. Üstelik şimdi hamile kalsanız, yaşadıklarınız çok yeni olduğu için güzel bir hamilelik dönemi geçiremeyebilirsiniz psikolojik olarak. Yazdıklarımı yanlış anlamanızı istemem, sadece işin bir de butarafı olduğuna değinmek istedim.
ben simdi nasıl davranıcam ona? :26::26: içimden hiçbişi gelmiyo.oysa bana söz vermişti.tedavim sonuca erince tamam demişti.doktor sorun yok dedi.neden o zaman sözünde durmadı?
canım bu erkekler çok dengesiz sen boşuna kahretme kendini sabah kabul eden adam şimdi istemiyor
emin ol yarın da isteyecek
canım bu erkekler çok dengesiz sen boşuna kahretme kendini sabah kabul eden adam şimdi istemiyor
emin ol yarın da isteyecek
katiliyorum
yarin birgün evet diyecek belki moreli baska birseye bozuk olabilir
yanlıs anlamıyorum.su an ne sölense kızacak durumda değilim zaten. psikolojik olarak bebegime hazırım inanın bana.cünkü olmaması beni yıpratıyo.tek tesellim o olacak.
kızımın acısını sadece o dindirecek.bunu eşimde biliyo.ben bu sekilde kafayı yicem emin olun.
Üst üste iki büyük kaybınız var. Bunun üzerinden tek başınıza gelmeye çalışıyordunuz diye hatırlıyorum. Profesyonel destek almak size iyi gelebilir. Terapi ya da ilaç tedavisi, hangisi gerekliyse. Yaşadıklarınız 1-2 hafta hafta üzülüp sonra eski yaşantıya geri dönülmesi mümkün olmayan şeyler, siz çok daha iyi biliyorsunuz. Hem beki eşiniz de bu sürece dahil.
ayşenaz senin konularını okurken çok fena oluyorum
canım,eşin içinde korkular,gel-gitler,fırtınalar yaşıyor emin ol..sen kadınsın duygularını daha net dışavurabilirsin ama eşin öyle değil..ona biraz zaman tanı..ikiniz de evladınızı kaybettiniz,korkularını yenmesi için biraz daha sabır göster..
lütfen yıpratma kendini..sağlam bir psikoloji gerek şimdi sana,yeni bebek için bu şart..
Belki de eşin hazır değildir ikinci bir çocuğu denemeye? Onun psikolojisini de etkiledi sonuçta bu olay. Erkek olduğunu düşününce mantıklı geliyor bana davranışları, ikinci bir kaybı kaldıramayacağınızı düşünüyor temkinli davranıyor. Zaten ikinciyi denemeye hazır değildi, hastalığın da ona bahane oldu zaman kazandırdı. Ben böyle düşünüyorum.
evet canım yasadıklarım cok önemli kayıplardı.yazsam sayfalar almayacak seyler yasadım.bazen kendi yasadıklarıma ben bile inanamıyorum.sanki bi baskası yasamısta ben seyredici olmusum ama Allahın izniyle sabrım sonsuzdu.kızımı kaybetmek en büyük yıkımımdı. Onun acısını ne ilaçlar nede terapi alabilir.bundan eminim.ben psikolojik haplar alıp deli divane gibi ortalarda gezinmek uyumak istemiyorum.benim ilacım ancak bu olur.kızımın acısını unutturmaz ama dindirebilir.gördüğüm örneklerde bu yönde ama yok işte bana gülmek haram galiba.kolum kanadım kırık.umutlanmak bile yasak.ki hemen bebek sahibi olmakta mechul. :26:
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?