- Konu Sahibi denizderinn
-
- #21
Benim mutlu olucam inancım yokki artık hepsi gitti bitti. Suan başkalıarnın mutluluğunu düşünüp devam ediyorum..
Merhaba arkadaşlar. Ben size biraz dert yanıp fikirlerinizi duymak istiyorum. Şuan nişanlıyım ve 2 ay sonra düğünüm var. Aslına bakarsanız çok da evlenmek isteyen bi tip değildim şehir dışında Üniversite de okuyordum ama dondurdum geldim. Herşey bianda oldu falan bu noktaya kadar geldik. Nişanlımla bazı problemlerimiz var sürekli bi tartışma içindeyiz ve o çok temiz saf bi insan yani nereye çekersen oraya gidecek gibi. Ailesine aşırı düşkünlüğü vardı zamanla bana aşık olmaya bağlanmaya başlayınca onları çok takmamaya başladı ben onun ilk aşkı ilk ilişkisiyim bu arada. Beni herxaman hoşnut etmek için elinden geleni yapıyor ama ben biraz kaprisli bi insanım bazı şeylerde var tabi burada uzun uzun anlatmak sizi yormak istemiyorum. Gelelim meseleye nişanlımla 1 aydır iğne ucunda gibiyiz ben böyle bu durum olmasa çoktan ayrılmıştım ama şuanda yapamıyorum aileler işin içinde ve darda hissediyorum kendimi. Ona karşı bi gülümseme bile göstermedim bi haftadır ama dünkü olay beni çılgına çevirdi. Ailesiyle çok fazla ilgilenmemeye başladı ki önceden yanlarından ayrılmazmış doğal olarak bu insanların tepkisine neden oluyor acaba bu kız mı istemiyor bırakmıyor diye hergün benim yanımda bana gelme desem bil ebi bahaneyle geliyor. Ablası sürekli trip tehdit tarzı mesajlar atıyor bidaha ablan yok falan gibisinden beni kıskandığının ben farkındaydm zaten ama emin oldum. Aylar sonra ablasıyla oturup dertleşeceklerdi bende her seferinde nişanlıma bak tamam konuş sıkıntılarınızı ama bizim özelimiz bize kalsın diye söylerdim. Nişanlımın evlendikten sonra başkalarının lafına bakıp değişmesinden çok korkardım korktuğum evlenmeden başıma geldi ablasıula konuşuyorlar geliyor 360 derece dönmüş bi adam var karşımda e ben tabi durumun farkındayım hiç birşey söylemiyorum bana saçma sapan tavırlar sergiliyor tartıştık ve gitti gece ben bunu aradım ayrılacağımı düşündüren bir konuşmaya başladım tabi bu dayanamadı ağladı falan bende dedim ki dünkü tavırlarının nedeni yüzde kaç ablan o da bana yüzde yetmiş diyincr çılgına döndüm evlenmeden bunu yapan bir insan bir saatlik konuşmayla evlendikten sonra daha fazlasını yapar. Sonra ağlama krizlerine girdi bİe geldi annem babam halini görünce dayanamadı konuşmaya başladık anlattı falan herşeyi babamlar sayesinde çok istemesemde barıştım çok yeminler falan etti tamam dedim. Yapacak birşeyim yok ama içim okadar karanlık bi boşlukta ki acıyor sürekli karnımda bir ağrı zaten çok da istemiyordum evlilik bide bu tarz şeyler bilmiyorum napabilirim. Tabi siz bu yazıdan ne kadar birşey anlarsınız onu da bilmiyorum az buçuk fikir bekliyorum teşekkürler.
Canım biz ikimzide çok genciz daha suan çok net açıklama yapamıyorum yaşıt sayılırız. Ve o tam bir çocuk. Kimseyi üzmek itemyen bi çocuk. Ve tek çocuk sürekli ailesiyle yanıbaşlarnda olan birisi. Evleninced 2 dakikalk mesafe olucak herşey hazır olduğu içinde elimden birşey gelmiyor.
Merhaba arkadaşlar. Ben size biraz dert yanıp fikirlerinizi duymak istiyorum. Şuan nişanlıyım ve 2 ay sonra düğünüm var. Aslına bakarsanız çok da evlenmek isteyen bi tip değildim şehir dışında Üniversite de okuyordum ama dondurdum geldim. Herşey bianda oldu falan bu noktaya kadar geldik. Nişanlımla bazı problemlerimiz var sürekli bi tartışma içindeyiz ve o çok temiz saf bi insan yani nereye çekersen oraya gidecek gibi. Ailesine aşırı düşkünlüğü vardı zamanla bana aşık olmaya bağlanmaya başlayınca onları çok takmamaya başladı ben onun ilk aşkı ilk ilişkisiyim bu arada. Beni herxaman hoşnut etmek için elinden geleni yapıyor ama ben biraz kaprisli bi insanım bazı şeylerde var tabi burada uzun uzun anlatmak sizi yormak istemiyorum. Gelelim meseleye nişanlımla 1 aydır iğne ucunda gibiyiz ben böyle bu durum olmasa çoktan ayrılmıştım ama şuanda yapamıyorum aileler işin içinde ve darda hissediyorum kendimi. Ona karşı bi gülümseme bile göstermedim bi haftadır ama dünkü olay beni çılgına çevirdi. Ailesiyle çok fazla ilgilenmemeye başladı ki önceden yanlarından ayrılmazmış doğal olarak bu insanların tepkisine neden oluyor acaba bu kız mı istemiyor bırakmıyor diye hergün benim yanımda bana gelme desem bil ebi bahaneyle geliyor. Ablası sürekli trip tehdit tarzı mesajlar atıyor bidaha ablan yok falan gibisinden beni kıskandığının ben farkındaydm zaten ama emin oldum. Aylar sonra ablasıyla oturup dertleşeceklerdi bende her seferinde nişanlıma bak tamam konuş sıkıntılarınızı ama bizim özelimiz bize kalsın diye söylerdim. Nişanlımın evlendikten sonra başkalarının lafına bakıp değişmesinden çok korkardım korktuğum evlenmeden başıma geldi ablasıula konuşuyorlar geliyor 360 derece dönmüş bi adam var karşımda e ben tabi durumun farkındayım hiç birşey söylemiyorum bana saçma sapan tavırlar sergiliyor tartıştık ve gitti gece ben bunu aradım ayrılacağımı düşündüren bir konuşmaya başladım tabi bu dayanamadı ağladı falan bende dedim ki dünkü tavırlarının nedeni yüzde kaç ablan o da bana yüzde yetmiş diyincr çılgına döndüm evlenmeden bunu yapan bir insan bir saatlik konuşmayla evlendikten sonra daha fazlasını yapar. Sonra ağlama krizlerine girdi bİe geldi annem babam halini görünce dayanamadı konuşmaya başladık anlattı falan herşeyi babamlar sayesinde çok istemesemde barıştım çok yeminler falan etti tamam dedim. Yapacak birşeyim yok ama içim okadar karanlık bi boşlukta ki acıyor sürekli karnımda bir ağrı zaten çok da istemiyordum evlilik bide bu tarz şeyler bilmiyorum napabilirim. Tabi siz bu yazıdan ne kadar birşey anlarsınız onu da bilmiyorum az buçuk fikir bekliyorum teşekkürler.
Emin değilsen evlenme. Hem sen, hem nişanlın hem de aileler çok daha fazla üzülür. Şimdi ayrılırsan atlatması kolay olur herkes için.
Nişanlını istemediğin soğuduğun için diyorum, yol yakınken ölç biç tart kendinden emin olarak karar ver. Bu evliliği sürdürecek olan sensin ailen değil.
Şuan ayrıldık yani bitti gibi. Bilmiyorum konuşulur mu gelirler mi ailem anlayışlı yaklaşıyor ama ben pes ettim zoruma gidiyor onuda seviyorum ama bu yaşadığım şeyler ilerde daha sorun olursa ben nasıl başa çıkacm. Onu özlicem biliyorum üzülücm suan vücudumda bi kurt varmış da kemiriyrms gibi hissediyorum kafam çok karışık napcm bilmiyorum ama şuam önümde iki seçenek var ama bundan sonra seçenek kalmayacak bilmiyorum napcgmı alışkanlık diye De birşey var
Alışkanlık elbette vardır, ama bir de evlendiğini aynı evde yaşadığınız bir aile olduğunuzu,
hatta belki çocuk sahibi olduğunuzu ve sonradan pişman olup ayrıldığını düşün.
Şu an ayrılmanla evliyken ayrılman kıyas kabul etmez. O yüzden iyi düşün taşın, evliyken onunla yaşayacak ve ailesine katılacak olan sensin.
Ayrılırsan da yine sen üzüleceksin. İki durumu da mukayese et, hakkında hayırlısı olsun.
Merhaba arkadaşlar. Ben size biraz dert yanıp fikirlerinizi duymak istiyorum. Şuan nişanlıyım ve 2 ay sonra düğünüm var. Aslına bakarsanız çok da evlenmek isteyen bi tip değildim şehir dışında Üniversite de okuyordum ama dondurdum geldim. Herşey bianda oldu falan bu noktaya kadar geldik. Nişanlımla bazı problemlerimiz var sürekli bi tartışma içindeyiz ve o çok temiz saf bi insan yani nereye çekersen oraya gidecek gibi. Ailesine aşırı düşkünlüğü vardı zamanla bana aşık olmaya bağlanmaya başlayınca onları çok takmamaya başladı ben onun ilk aşkı ilk ilişkisiyim bu arada. Beni herxaman hoşnut etmek için elinden geleni yapıyor ama ben biraz kaprisli bi insanım bazı şeylerde var tabi burada uzun uzun anlatmak sizi yormak istemiyorum. Gelelim meseleye nişanlımla 1 aydır iğne ucunda gibiyiz ben böyle bu durum olmasa çoktan ayrılmıştım ama şuanda yapamıyorum aileler işin içinde ve darda hissediyorum kendimi. Ona karşı bi gülümseme bile göstermedim bi haftadır ama dünkü olay beni çılgına çevirdi. Ailesiyle çok fazla ilgilenmemeye başladı ki önceden yanlarından ayrılmazmış doğal olarak bu insanların tepkisine neden oluyor acaba bu kız mı istemiyor bırakmıyor diye hergün benim yanımda bana gelme desem bil ebi bahaneyle geliyor. Ablası sürekli trip tehdit tarzı mesajlar atıyor bidaha ablan yok falan gibisinden beni kıskandığının ben farkındaydm zaten ama emin oldum. Aylar sonra ablasıyla oturup dertleşeceklerdi bende her seferinde nişanlıma bak tamam konuş sıkıntılarınızı ama bizim özelimiz bize kalsın diye söylerdim. Nişanlımın evlendikten sonra başkalarının lafına bakıp değişmesinden çok korkardım korktuğum evlenmeden başıma geldi ablasıula konuşuyorlar geliyor 360 derece dönmüş bi adam var karşımda e ben tabi durumun farkındayım hiç birşey söylemiyorum bana saçma sapan tavırlar sergiliyor tartıştık ve gitti gece ben bunu aradım ayrılacağımı düşündüren bir konuşmaya başladım tabi bu dayanamadı ağladı falan bende dedim ki dünkü tavırlarının nedeni yüzde kaç ablan o da bana yüzde yetmiş diyincr çılgına döndüm evlenmeden bunu yapan bir insan bir saatlik konuşmayla evlendikten sonra daha fazlasını yapar. Sonra ağlama krizlerine girdi bİe geldi annem babam halini görünce dayanamadı konuşmaya başladık anlattı falan herşeyi babamlar sayesinde çok istemesemde barıştım çok yeminler falan etti tamam dedim. Yapacak birşeyim yok ama içim okadar karanlık bi boşlukta ki acıyor sürekli karnımda bir ağrı zaten çok da istemiyordum evlilik bide bu tarz şeyler bilmiyorum napabilirim. Tabi siz bu yazıdan ne kadar birşey anlarsınız onu da bilmiyorum az buçuk fikir bekliyorum teşekkürler.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?