5 yıl süren uzun bir maratondan sonra bebek sahibi oldum
kızım neşemiz onsuz bir hayat düşünemiyorum derken kızım daha 1,5 yaşındayken ikinci bebeğime hamile kaldım
benim gibi bebek sahibi olamıyan herkese dedim sabır edin dua edin sonra böyle arka arkaya hamile kalırsınız herşey allahın takdiri diye......sonra zaman aktı geçti ve bebeğimin kız olduğunu öğrendim .....üzüldüm.....hiç kızmayın bana ben zaten kendime kızıyorum....üzüldüm çünkü hamileliklerimde ilk aylar hep yatmak zorunda kalıyorum çünkü kanamalarım oluyor ....daha sonrada şeker hastası olup insülin yapmak zorunda kalıyorum...
derken son aylarda şekere bağlı bebek çok büyüyor ve anlayacagınız çok sorunlu geçiyor benim hamileliklerim....
dedim keşke buda erkek olsaydı çünkü doğum yapmak istemiyordum artık ikinci kızda olsa oğlan da olsa doğum yapmak istemiyordum...
kız olup adınıda kayınvalidemin adını koyacağız deyince eşim iyice canım sıkıldı ama ses etmedim sonuçta annesi
doğuma bir hafta kala bebeğim karnımda ölünce acıların en büyüğünü yaşadım dedimki doğsaydı yaşasaydı kucağımda olsaydı ....dünyayı benim kızım mı daraltıcaktı.....içki içen hamileler var sigara içen hamileler var esrar hap kullanan hamileler var bir kere dr a gitmeyen evde doğuran kadınlar var ama allah nasip etseydi taşa çarpsan ölmez allah dilemezse sen ne yaparsan yap olmaz... ben kız diye üzüldüm allahta elimden aldı işte dedim ....
size tavsiyem kız oğlan ne olursa olsun asla üzülmeyin sonra benim yaşadığım vicdan azabını yaşamayın ve adını gönlünüzden ne geçerse onu koyun beşik yaparsın ama bir metre toprak yeter kıyafet alırsın bir metre kefen yeter ...maksadım kimseyi üzmek değil ama istedimki benim yaptığım hatayı siz yapmayın...