Eski konularımı okumak bile istemiyorum boğazım düğümleniyor, nefes alamıyorum.. O yüzden yeni bir sayfa açtım.. Neredeyse 8aydır boşandım, boşanıyorum vs kafa karışıklıkları, huzursuzluklarla hayatımı sürdürüyorum.. Günleri iple çekiyorum yaz gelsin tayin isteyeyim, bana ait olan eşyalarımla yada hiç bir şeyi yanıma almadan özgürlüğüme kavuşabileyim istiyorum.. Hala eşimle aynı evdeyiz.. Boşanacağım konusunda cesaret edeceğimi düşünmüyor sanırım, artık hiç ses çıkarmıyorum sorun yokmuş gibi yaşayıp gidiyoruz, yemek-temizlik tırnak içinde bütün kadınlık görevlerimi yerine getiriyorum, hatta geçen gün eşimin arkadaşlarını ağırladım içim kan ağlarken evli, mutlu çift numarası yaptık.. Eşimin ailesini hiç görmüyorum, onlarda arayıp sormadılar hiç, eşim ne dedi ne konuştular hiç bilmiyorum, tek bildiğim aylardır beni merak etmemeleri.. Ailem uzakta onlar da sadece benimle görüşüyorlar..
En son eşim babama kızdı, babam anlaşamıyorsanız boşanın deyince, ki buna neden olan eşimin babama diklenmesi, çözüm yerine tersleşmesidir.. Eşim sonrasında Anlaşmalı boşanma dilekçesi hazırlamış, bana dediki babana verdiğim sözü tuttum.. Sözde delikanlılık etti, oysa gözümde nasıl düştü size anlatamam, ruh hastası olduğunu düşünüyorum artık..
Yaza kadar dayanmam lazım lütfen bana destek olun.. Söyleyeceğiniz Güzel sözler bile beni güçlendiriyor..
En son eşim babama kızdı, babam anlaşamıyorsanız boşanın deyince, ki buna neden olan eşimin babama diklenmesi, çözüm yerine tersleşmesidir.. Eşim sonrasında Anlaşmalı boşanma dilekçesi hazırlamış, bana dediki babana verdiğim sözü tuttum.. Sözde delikanlılık etti, oysa gözümde nasıl düştü size anlatamam, ruh hastası olduğunu düşünüyorum artık..
Yaza kadar dayanmam lazım lütfen bana destek olun.. Söyleyeceğiniz Güzel sözler bile beni güçlendiriyor..