Ekleme: sayfa 8
Merhaba arkadaşlar. Yine bana takıntılı diyenleriniz olacak ama siz söylemeden ben söylüyorum zaten. Evet fazla hassasım ve gerçekten her şeyi çok fazla kafama takan bir insanım. Ama bunu isteyerek yapmıyorum. Ayrıca yine uzunca içimi dökmek istedim. Uzun bulacak olanlar okumayabilirler.
Konuya gelirsek. Nişanlımın annesini aradım geçen gün. Hastanedeymiş röntgen çekilecekmiş sıra ona geldi kapattık. Çıktıktan sonra da o beni aradı. Uzun uzun sohbet ettik telefonda. Aynı gün öğleden sonra sonuçlarını alacaktı sormak için aradım ama deprem oldu ve hatlar kapandı. Yani aradım ama ulaşamadım.
Ertesi gün tekrar aradığımda hattı hala açılmamıştı. O gün nişanlımla buluştuk ve ona sordum annen ne yaptı sonuçlar nasıl diye. Sen arayıp sorsan hoşuna giderdi dedi. Ben de aradım ama hattı hala açılmamıştı dedim. O da evet olabilir bazılarının hala açılmamış dedi.
Aynı gün eve gidince annesi demiş ki “ kızıma söyle dün aradı ama röntgen çekilecektim konuşamadık”. İlk başta tuhaf gelmedi ama biraz sonra dank etti. Biz zaten konuşmuştuk kendisiyle. İkinci kez o aramıştı hatta. Öyle arada derede değil uzunca sohbet etmiştik. Bu durum biraz moralimi bozdu. Sonuçlarını sormadım diye mi böyle ima etti diye düşündüm.
Nişanlıma da söyledim bu şekilde ima ettiyse üzülürüm çünkü aradım ulaşamadım dedim. Üstelik sen bana ara demedin ben gerçekten merak ettiğim için aradım dedim.
Yani bu şekilde her şeyi gidip oğluna söylemesi ya da söyleyecek olması fikri beni üzdü. Çünkü böyle aracı kullanarak bana isteklerini yaptırmasını istemiyorum. Nişanlıma da sırf bu yüzden sonucunu sormak için tekrar aramayacağımı belirttim. Arama kaydımı da gösterdim aradım ve hattı kapalıydı dedim. Daha sonra belki yine ararım ama şu an bu şekilde aramayacağım dedim. Nişanlım da sanırım beni haklı gördü ki üstelemedi. Haklısın o yüzden bir şey demiyorum dedi.
Yine de içim rahat etmedi iki gün sonra aradım. Çünkü her şeye takılan bir insan olduğum için acaba yine ben mi abarttım diye düşündüm. Arar aramaz ortanca oğlunun hastalığını anlatmaya başladı. Kendi sonucum iyi çıktı dedi bitti sürekli oğlunu anlatıyor. Sonra da dedi ki sen onu da bi ara geçmiş olsun de. O çok cana yakındır bi arasan çok sevinir galan diyor sürekli. Konuşma boyunca birkaç kez söyledi bunu. Sen de numarası var mı dedi ben de yok dedim. Kapatır kapatmaz bana numarasını attı. Neyse dedim hastalık sonuçta bir mesaj atayım ve attım. Gayet normal cevap yazdı. Olması gerektiği gibiydi. Ama beni telefonuna kaydetmedi.
Şimdi bu da dert mi diyeceksiniz belki. Yani önemsiz de olabilir bilemiyorum ama bozuldum gerçekten. Ben bir şekilde kendimden ödün veriyorum ama kimsenin benim için aynı şeyi yaptığını görmüyorum. Eğer numaramı kaydetmesi gerekmiyorsa benim de ona yazmamın bir gereği yoktu neden yazdım diye kendime kızıyorum.
Mesele şu ki ben bir şeyler yapmak zorunda kalıyorum hep. Bu olay bir hafa önce oldu hiç nişanlıma bahsetmedim kaydetmediğinden falan. Ama dün akşam bana diyor ki bizi yemeğe davet ederken kardeşime özellikle mesaj atarsan çok sevinir. Yani o beni kayıt etmiyorsa etmesin diyip sustum ama ben neden özel ilgi göstermek zorunda kalıyorum beni üzen bu.
biz nişan olana kadar kendisiyle tanışmadık. ben ailesine tanışmaya gittiğimde de evde yoktu. Nişan akşamı tanıştık. Bunu sorun etmiş ve nişanlıma söylemiş ben yabancı mıydım neden bu kadar geç tanıştık diye.kasıtlı olarak bir şey yapmadım tanışmamak için ama sonuçta artık nişan oldu abisinin eşi olacağım. Onu da geçtim ben mesaj atarak bir adım atmışım. Boşuna mı alınganlık ediyorum bilmiyorum ama üzüldüm böyle olmasına. Siz olsanız ne düşünürdünüz? Ve sizce nişanlıma söylemeli miyim? Normalde söylemeyecektim ama yemek için mesaj at diyor. Ne gerek var diyorum. O normalde gelmez ama sen söylersen hoşuna gider diyor.
Merhaba arkadaşlar. Yine bana takıntılı diyenleriniz olacak ama siz söylemeden ben söylüyorum zaten. Evet fazla hassasım ve gerçekten her şeyi çok fazla kafama takan bir insanım. Ama bunu isteyerek yapmıyorum. Ayrıca yine uzunca içimi dökmek istedim. Uzun bulacak olanlar okumayabilirler.
Konuya gelirsek. Nişanlımın annesini aradım geçen gün. Hastanedeymiş röntgen çekilecekmiş sıra ona geldi kapattık. Çıktıktan sonra da o beni aradı. Uzun uzun sohbet ettik telefonda. Aynı gün öğleden sonra sonuçlarını alacaktı sormak için aradım ama deprem oldu ve hatlar kapandı. Yani aradım ama ulaşamadım.
Ertesi gün tekrar aradığımda hattı hala açılmamıştı. O gün nişanlımla buluştuk ve ona sordum annen ne yaptı sonuçlar nasıl diye. Sen arayıp sorsan hoşuna giderdi dedi. Ben de aradım ama hattı hala açılmamıştı dedim. O da evet olabilir bazılarının hala açılmamış dedi.
Aynı gün eve gidince annesi demiş ki “ kızıma söyle dün aradı ama röntgen çekilecektim konuşamadık”. İlk başta tuhaf gelmedi ama biraz sonra dank etti. Biz zaten konuşmuştuk kendisiyle. İkinci kez o aramıştı hatta. Öyle arada derede değil uzunca sohbet etmiştik. Bu durum biraz moralimi bozdu. Sonuçlarını sormadım diye mi böyle ima etti diye düşündüm.
Nişanlıma da söyledim bu şekilde ima ettiyse üzülürüm çünkü aradım ulaşamadım dedim. Üstelik sen bana ara demedin ben gerçekten merak ettiğim için aradım dedim.
Yani bu şekilde her şeyi gidip oğluna söylemesi ya da söyleyecek olması fikri beni üzdü. Çünkü böyle aracı kullanarak bana isteklerini yaptırmasını istemiyorum. Nişanlıma da sırf bu yüzden sonucunu sormak için tekrar aramayacağımı belirttim. Arama kaydımı da gösterdim aradım ve hattı kapalıydı dedim. Daha sonra belki yine ararım ama şu an bu şekilde aramayacağım dedim. Nişanlım da sanırım beni haklı gördü ki üstelemedi. Haklısın o yüzden bir şey demiyorum dedi.
Yine de içim rahat etmedi iki gün sonra aradım. Çünkü her şeye takılan bir insan olduğum için acaba yine ben mi abarttım diye düşündüm. Arar aramaz ortanca oğlunun hastalığını anlatmaya başladı. Kendi sonucum iyi çıktı dedi bitti sürekli oğlunu anlatıyor. Sonra da dedi ki sen onu da bi ara geçmiş olsun de. O çok cana yakındır bi arasan çok sevinir galan diyor sürekli. Konuşma boyunca birkaç kez söyledi bunu. Sen de numarası var mı dedi ben de yok dedim. Kapatır kapatmaz bana numarasını attı. Neyse dedim hastalık sonuçta bir mesaj atayım ve attım. Gayet normal cevap yazdı. Olması gerektiği gibiydi. Ama beni telefonuna kaydetmedi.
Şimdi bu da dert mi diyeceksiniz belki. Yani önemsiz de olabilir bilemiyorum ama bozuldum gerçekten. Ben bir şekilde kendimden ödün veriyorum ama kimsenin benim için aynı şeyi yaptığını görmüyorum. Eğer numaramı kaydetmesi gerekmiyorsa benim de ona yazmamın bir gereği yoktu neden yazdım diye kendime kızıyorum.
Mesele şu ki ben bir şeyler yapmak zorunda kalıyorum hep. Bu olay bir hafa önce oldu hiç nişanlıma bahsetmedim kaydetmediğinden falan. Ama dün akşam bana diyor ki bizi yemeğe davet ederken kardeşime özellikle mesaj atarsan çok sevinir. Yani o beni kayıt etmiyorsa etmesin diyip sustum ama ben neden özel ilgi göstermek zorunda kalıyorum beni üzen bu.
biz nişan olana kadar kendisiyle tanışmadık. ben ailesine tanışmaya gittiğimde de evde yoktu. Nişan akşamı tanıştık. Bunu sorun etmiş ve nişanlıma söylemiş ben yabancı mıydım neden bu kadar geç tanıştık diye.kasıtlı olarak bir şey yapmadım tanışmamak için ama sonuçta artık nişan oldu abisinin eşi olacağım. Onu da geçtim ben mesaj atarak bir adım atmışım. Boşuna mı alınganlık ediyorum bilmiyorum ama üzüldüm böyle olmasına. Siz olsanız ne düşünürdünüz? Ve sizce nişanlıma söylemeli miyim? Normalde söylemeyecektim ama yemek için mesaj at diyor. Ne gerek var diyorum. O normalde gelmez ama sen söylersen hoşuna gider diyor.
Son düzenleyen: Moderatör:
faceden falan haberlesiyoduk düsün hicte umrumda olmadi acikcasi.
