Merhabalar... 19 yaşındayım, bu yıl üni.ye başladım.Kampüste değiliz,bölümüz 150 kişi falan,okulun çoğu da erkek.Yani tanışabileceğim insan sayısı oldukça az, çokken de bir şey değişmiyordu ama.. Neyse konumuza geleyim. Ben eğlenceli, ortamlarda olması istenilen, çok gülen güldüren mutlu biriyim aslında.Arkadaşlarım tarafından sevilirim,sosyalimdir. Şöyle diyeyim toplulukta öne çıkan biriyim, okul başkanlığı yaptım, şimdi de sınıfımın temsilcisiyim, girişkenimdir,sıcak kanlıyımdır.Ancak... Lisede benden hoşlanan hiç kimse olmadı,bugüne kadar 3-4 tane sevgilim oldu.Bir tanesi sürekli gittiğim cafede çalışıyordu, bir tanesiyle tesadüfen tanıştım mesela, sonuncusuyla da facebook'tan tanıştım.Son ilişkim 2011 nisan da bitti,yani nerdeyse 2 yıl olacak.Ama bu süreçte benden hoşlanan tek bir kişi bile çıkmadı.Etrafına iyi bakmıyorsun vs demeyin bakıyorum çünkü yalnızlıktan sıkıldım kendimi çok mutsuz hissediyorum.Belki şimdi size bunlar boş gelebilir ama ne bileyim genç bir kızım ben de arkadaşlarım gibi güzel şeyler paylaşmak istiyorum,özeniyorum...
Bazen diyorum, kilolu olduğum için mi kimse istemiyor beni?Ama her şey bu kadar basit mi yani.. Çirkin olduğumu düşünmüyorum,değilim. Ablam da sürekli kısmetin seni bir yerlerde bekliyor vs diyerek bana moral vermeye çalışıyor.İnanın belki yaşım daha küçük, belki komik ama Allah'a dua ediyorum, nolur benim karşıma da hayırlı birini çıkart en güzel yıllarım heba olmasın.. Özgüvenli biri iken kendimi eksik hissetmeye başladım, neden kimse bana ilgi duymuyor diye düşünmekten.. Ne olur beni hor görmeyin, sadece içimi dökmek istedim,beni anlayıp güçlenmemi sağlayabilirsiniz diye. Aslında tek istediğim sevmek,sevilmek,mutlu olmak...
