Bunu tam olarak çözemedim aslında sebebini tespit edemedim. Bilgi yetersizliği olduğunu düşünmüyorum ya da güzel görünüp görünmeme de değil bi yerden sonra ki düşüncem kafamdan geçen şimdi konuşurken sesim titreyecek ve ne kadar öz güvenimin eksik olduğunu anlayacaklar oldu başka bir şey geçmiyor kafamdan. Bu yüzden söylediklerimi toparlayamıyorum çünkü heyecanlandım sesim titredi diye aklımdan geçiyor hemen. Daha da kötüsü eskiden çok oluyordu şimdi biraz daha nadir ama insanlarla göz göze gelince başım titriyor bu berbat birş ey.Ben bilmiyorum bu durumu. ben çalışan bir kadınım toplantılarda mesela rahatım ...
Merakımdan soruyorum o an kafandaki düşünceler ne oluyor ? Onlar etkilemesin? Ne biliym kötü görünüyorum, saçım bozuk gibi düşünceler gibi bir şeyler mi geliyor?
Hep değil ama toplantılarda çok zorlanıyorum. Kaçma şansım olsa o ortamdan kaçarım o dereceSadece sunumda toplantıda falan mi ? Yoksa hep mi
Bunu tam olarak çözemedim aslında sebebini tespit edemedim. Bilgi yetersizliği olduğunu düşünmüyorum ya da güzel görünüp görünmeme de değil bi yerden sonra ki düşüncem kafamdan geçen şimdi konuşurken sesim titreyecek ve ne kadar öz güvenimin eksik olduğunu anlayacaklar oldu başka bir şey geçmiyor kafamdan. Bu yüzden söylediklerimi toparlayamıyorum çünkü heyecanlandım sesim titredi diye aklımdan geçiyor hemen. Daha da kötüsü eskiden çok oluyordu şimdi biraz daha nadir ama insanlarla göz göze gelince başım titriyor bu berbat birş ey.
Bende öyle MakesefHep değil ama toplantılarda çok zorlanıyorum. Kaçma şansım olsa o ortamdan kaçarım o derece
Evet kafaya takmamak çok önemli kendimize yapıyoruz ne olursa olsun önce kendimizi düşünmeliyiz aslınd bunun bilincindeyim.Ben de okul hayatı boyunca hep öyleydim öğretmen bana bir soru sormasın ya da derse kaldırmasın diye gerilip,kızarıp dururdum biraz yapı biraz da yetiştirilme tarzıyla ilgili olduğunu düşünüyorum
Yıllar sonra bu durum anksiyete halini aldı(olumsuz şeyler yaşama korkusu/kaygı bozukluğu)
Artık ne insanları ne de olayları eskisi gibi takmıyorum kafaya çünkü ne yaparsak kendimize yapıyoruz
Genel olarak duyduğum sf yerini anksiyete bırakıyormuş ben o evreye geçtim mi ayrımında değilim çok aslında. Meditasyonlara sardım bu aralar hep ilgilenirdim zaten ama sosyal fobi için bir meditasyona başladım 3 gün oldu sanki daha dik durmaya başladım ya da psikolojik bilmiyorum.Aynı ben ilaç kullandım emdr seanslarına gittim ve bir de öğretmenim sınıfta hiç bir problem yaşamıyorum.Eskiye nazaran tabi daha iyiyim ama hala anksiyete yaşıyorum mesela toplantı olacak deyince beni bir endişe alıyor toplantı kötü geçmese de öncesi beni bitiriyor sf bende yerini anksiyeteye bıraktı.
Ben de birebir aynı durumdayım 1 ay oldu işe başlayalı memurum çok fazla stres oluyorum bitkisel sakinleştirici şuruplarla geçiştiriyorum şimdilik bir de evliyim çocuk düşünüyoruz ama hiçkimse bu durumumdan haberdar değil lisede başladı benim.normalde hiç böyle biri değildim ilkokul ortaokulda.. tüm önerilere açığım napabilirim bu sosyal fobi ve anksiyete için?sanki bende artık kemikleşti napsamda hiç geçmicek gibi.Ankaradayım önerilebilecek çok iyi psikoterapist ya da psikiyatrist var mı? Gerçekten aşırı yıpratıyor sfOkuyorum araştırıyorum nasıl yenebilirim o an tamam ama kalabalık bir ortamda konuşacak olunca ben yine iptal oluyorum. Bata ellerim titremeye başlıyor sonra dizlerim kalp atışlarım kulağıma baskı yapıyor nefes alamıyorum ve o duruma devam edecek olursam sonu bayılma olacak sanırım.
Üniversite mezunuyum çalışıyorum ama aşamıyorum.
İlk başlarda telefonla konuşmaya korkardım yine zaman zaman insanlar yanımdayken korkuyorum telefonla konuşmaktan. Şimdi bir tık iyileşme var sanırım o konuda. Ama toplantı olduğu zaman bana söz gelmesin kimse bir şey sormasın diye dua ediyorum. Sorsalar o an iptal oluyorum. Ama yeni insanlarla tanışırken çok rahatım çok konuşurum. Sonradan bu korku sarıyor beni. Profesyonel destek almayı düşünüyorum ama şu an bütçem çok müsait değil.
Tecrübesi olanlar varsa yardımcı olursa sevinirim. Kendimi eve insanlara kapatmak istemiyorum.
Ben de birebir aynı durumdayım 1 ay oldu işe başlayalı memurum çok fazla stres oluyorum bitkisel sakinleştirici şuruplarla geçiştiriyorum şimdilik bir de evliyim çocuk düşünüyoruz ama hiçkimse bu durumumdan haberdar değil lisede başladı benim.normalde hiç böyle biri değildim ilkokul ortaokulda.. tüm önerilere açığım napabilirim bu sosyal fobi ve anksiyete için?sanki bende artık kemikleşti napsamda hiç geçmicek gibi.Ankaradayım önerilebilecek çok iyi psikoterapist ya da psikiyatrist var mı? Gerçekten aşırı yıpratıyor sf
Zor ama zamanla aşabilirsiniz
Kalabalığa karışmalısınız
Düzelir düzelir dert etmeyinKalabalığa karışma konusunda çok adımlarım oldu. Mesela kitap okumayı çok severim bir topluluk var heemn hemen bütün şehirlerde kitap okuyanlar toplanıyor belirlenen kitap üzerine sohbet vs şeklinde. İlk gittiğimde tek başıma gitmiştim. Aradım ben geliyorum diye çıktım gittim tek başıma tanımadığım onca insanın içerisine. O zaman heyecanlanmamıştım mesela ama nasıl olduğunu bilmiyorum. Yine olsun yine giderim ama zamanla değişiyor korkularım.
UmarımDüzelir düzelir dert etmeyin
Zaten bu sosyal fobi tanıdığın , çoğunlukla aynı ortamda bulunduğun insanlar arasında oluyor. Oraya da sıklıkla gitseniz başlayabilir. Bence destek alın.Kalabalığa karışma konusunda çok adımlarım oldu. Mesela kitap okumayı çok severim bir topluluk var heemn hemen bütün şehirlerde kitap okuyanlar toplanıyor belirlenen kitap üzerine sohbet vs şeklinde. İlk gittiğimde tek başıma gitmiştim. Aradım ben geliyorum diye çıktım gittim tek başıma tanımadığım onca insanın içerisine. O zaman heyecanlanmamıştım mesela ama nasıl olduğunu bilmiyorum. Yine olsun yine giderim ama zamanla değişiyor korkularım.
ben de bir zamanlar öyleydim. terapiye gidiyordum iyi geldi. başka olaylarla da başıma geldi hayat içinde. belki onlar da güçlendirmiş olabilir beni bilemiyorum. ama şimdi zerresi yok.Okuyorum araştırıyorum nasıl yenebilirim o an tamam ama kalabalık bir ortamda konuşacak olunca ben yine iptal oluyorum. Bata ellerim titremeye başlıyor sonra dizlerim kalp atışlarım kulağıma baskı yapıyor nefes alamıyorum ve o duruma devam edecek olursam sonu bayılma olacak sanırım.
Üniversite mezunuyum çalışıyorum ama aşamıyorum.
İlk başlarda telefonla konuşmaya korkardım yine zaman zaman insanlar yanımdayken korkuyorum telefonla konuşmaktan. Şimdi bir tık iyileşme var sanırım o konuda. Ama toplantı olduğu zaman bana söz gelmesin kimse bir şey sormasın diye dua ediyorum. Sorsalar o an iptal oluyorum. Ama yeni insanlarla tanışırken çok rahatım çok konuşurum. Sonradan bu korku sarıyor beni. Profesyonel destek almayı düşünüyorum ama şu an bütçem çok müsait değil.
Tecrübesi olanlar varsa yardımcı olursa sevinirim. Kendimi eve insanlara kapatmak istemiyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?