Benim kızım olsaydı

Babanızın zihniyeti gerçekten çok kötü ancak bu insanın çapı bu. Yani çok köklü bir değişim beklemeyin maalesef değişmiyorlar.
En fazla yaşlandıkça biraz daha uysallaşıyorlar ama o kadar.
Bu saatten sonra siz ona doğruyu yanlışı da anlatamazsınız. Bunun mücadelesine de girmeyin zaten.
Mesafenizi esnetmenize hiç gerek yok. Sınırlar dahilinde görüşmek istiyorsanız görüşebilir veya hiç görüşmeyebilirsiniz de.
İlla anne ya da babamız diye hayatımızın merkezine almak zorunda değiliz kimseyi.
Hiç üzülmeyin, siz kendiniz için dağ gibi durursunuz. Kimsenin arkanızda durmasına ihtiyacınız yok.

Babanızla çok nadir görüşün, veya başarabiliyorsanız görüşmeyin. Böyle bir insana vefa borcunuz yok. Kendi değerinizi bilin, kırılmakta haklısınız.

Çok benzer bir konuşma annemle aramızda geçmişti, onu hatırlattı konu bana.
Konuyu anlatsam tanıyan varsa direkt bilir beni, o kadar uç ve saçma bir konu
Aile içinde biri başka birine hakaret etmiş, o kişi de kendini savununca ortalık karıştı.
Annem bana olayı anlatırken diyor ki hakaret eden kişiyi savunarak "Allah aşkına kızım size bu yaşınızda ağzınıza s.... dese karşılık verir misiniz, zannetmiyorum benim yetiştirdiğim çocuklar bunu yapmaz"
36 yaşındayım, o kişi bana ağ... s... dese benim cevap vermemem gerekmiş çünkü annem bizi böyle yetiştirmiş övündüğü şeye bakar mısın

Babanız kardeşinizi gazlamaya çalışıyor eşine baskı kurması için. Yine de babanızın vukuatları varmış. İnşallah güzel bir evliliğiniz olur evlendiğiniz zaman.