Merhabalar!
Ben Venüs, 21 yaşındayım, üniversite öğrencisiyim. Hem okuyup hem çalışıyorum. Psikolojik durumum hakkında endişelerim var. Bunları sizlerle paylaşmak ve mümkünse bir çözüm bulmak istiyorum.:26:
Sorunlarımı madde madde yazayım;
- Öfke kontrolü problemim var. O kadar çabuk sinirleniyorum ve bağırıp çağırmaya başlıyorumki bazen ben bile şaşırıyorum.
- Mükemmellik takıntım var. Her konuda iyi olmak istiyorum.:115: Ama elbette olamıyorum, bu yüzden de modum düşüyor.:105:
- Bir sürü hedefim, hayalim var fakat azim ve kararlılığım yok. Zaman su gibi geçiyor ve ben bir kısır döngünün içinde boğuluyorum.:95::95::95:
- Başarısız, amaçsız, enerjisiz hissediyorum.:84:
- Ailem ve arkadaşlarımla iletişimimi düzeltmek istiyorum, şuan gerçekten saçma sapan bir boyuttayız.:83:
- Nereden, nasıl başlayacağımı bilmiyorum.:100: Gerçekçi olmayan planlar yapıp, yüz üstü düşüp duruyorum. Boşluktayım.
Benim neyim var, nasıl düzeleceğim bilmiyorum!:122:
İki antidepresanlık neyin varmış ki senin? Gerçi direk psikiyatr ile görüştüysen o direk ilaç veriyor zaten. Önümüzdeki hafta için bir randevu alacağım. Resmen heyecanlandım. :)
Bence biraz bekle sonra yine dene. Telefondan erkene alabilir misin bilmiyorum burdan en azından ne zaman kaçta hangi doktora alırsın ona karar verirsin diye dedim.
İnşallah yardımcı olabilmişimdir çok iyi anlıyorum seni.
Çok yardımcı oldun, teşekkür ederim. Artık tükenmişlik mi hiçlik mi nedir bu bilmiyorum ama içimi kemiriyor. Yıllardır böyle geçti ömrüm bu yaşıma kadar. Fakat artık değişmek istiyorum..
OhaIntiharin esiginden dondum kac kere ilaci inatla istedim
Bunun farkına zor varıyor insan, tükenmeye başlıyorsun yavaşça bu ben değilim diyorsun...
İnşallah istediğin gibi olur kısa bi zamanda.
OhaAy insan kendi kendine neler yapıyor.. Hislerimiz, düşünce şeklimiz ve psikolojik durumumuz aslında kendi eserimiz. İnsan nasıl bu hale geliyor anlamıyorum.
Umarım canım... Teşekkür ederim iyi dileklerin için.
Ya ben aslında gidince daha kötü olmaktan korkuyorum. Yani hastalık hastası tribine sokabiliyor bazı doktorlar.İlk gidiş çok zor gelebilir sana, kendini gerçekten kötü hissediyosan git mutlaka dönme yolundan.
Aynen öyle! Dertleşemiyorum zaten ben bu konularda utanıyorum. İnsanların beni zayıf görmesini de istemiyorum. Öyle yıllardır iç dünyamda manyak gibi yaşıyorum..Anlayabilsek zaten bu durumlari yasayamayiz ki bazi durumlar kendi kendine halledilebilecek yada cevreyle derlesip ic dokup gecebilecek durumlar degil malesef konusuluyor 1 saat sonra unutuluyor ve yine ayni sendrom bazende kafayi yasama ihtiyaci duyuluyor onun icin en iyisi dr
Ya ben aslında gidince daha kötü olmaktan korkuyorum. Yani hastalık hastası tribine sokabiliyor bazı doktorlar.
Aynen öyle! Dertleşemiyorum zaten ben bu konularda utanıyorum. İnsanların beni zayıf görmesini de istemiyorum. Öyle yıllardır iç dünyamda manyak gibi yaşıyorum..
Bu senin elinde, ben haziran ayından beri devam ediyorum bakırköye. Çok iyisiyle de karşılaştım kötüsüyle de. Kötü olana denk geldiğinde senin inancını kaybettirmesine izin verme. Psikiyatr en fazla 10 dk dinliyo zaten seni. İlaç yazmaya odaklı o daha çok seni yönlendirmiyo hayatını nasıl düzene sokabileceğinle ilgili. Psikolog çok yardımcı olabilir ve umarım doğru doktora düşersin.
Tam benim 22 senedir yaptığım şey :) Hiç ama hiç doğru değil malesef
Psikologa geçiş yapabildin mi canım sen? Hangi doktoru önerirsin? Belki randevu için onu seçebilirim ben de.. Çünkü benim de geniş bir psikoloji bilgim vardır. Yani yeterli bulmazsam hem çok hayal kırıklığına uğrarım hem de sinir olurum. Öyle ilaç dayayıp yollamasın ben ilaç istemiyorum, konuşmak istiyorum.:26:
Çok teşekkür ederim hemen bakıyorumÖzelden yazdım canım.
Uf ozaman psikiyatri psikologa nasıl yönlendirecek ki değil mi? Ne saçma iş.. Ben kendimi bildim bileli böyleyim canım. 12 - 13 yaşlarımda başladı. Hele bir ara o kadar takıntılı manyaktım ki anlatamam. Silgimin jelatini söküldü diye içim içimi yerdi bütün gün... Düşün öyle gariptim, bir sürü psikolojik tanıya uyuyordum. Yenebildiklerimi yendim bu yaşa kadar ama gerisi gelmiyor. Kendimi çok güçlü sanıyorum ama aslında bahane..Canım o yaşlarda insan bir bocalama dönemş yaşıyor. Heleki canını sıkan bazı olaylar üstüste geldiyse insan çözüm aramak yerine kendini salıyor. Ben de 25 yaşımdayım. O dönemleri zar zor atlattım. Ama psikolok işini sakın boşlama. Kendini yiyip bitirirsin. Bence seni tanımayan ön yargısız olacak birinden görüş ve öneri al derim. Hiç zaman aybetmene güzel günlerini heba etmene gerek yok. Psikiyatriye gidersen ilacı dayar. Bikere gittim ben de. Tamam 30dk fln dinledi ama hiç yorum yapmadı ve iaç yazı verdi. Almadım bile
Kesinlikle haklısın, ben düşünce yapımı değiştirerek uzun vadede bu psikolojiden kurtulacağıma inanıyorum. İlaç istemiyorum. Evrenden Torpilim Var kitabını biliyorum, o tarz kitapları okumayı çok da severim. Liseden beri okumuyordum o türden, müsait olunca idefixten sipariş etmeyi düşündüğüm kitaplar arasında..Canım ben evrenden torpilim var ve iyi hissetmet diye kitaplar var. Onları okumuştum. Çok şey buldum kendimden. İstersen sen de dene. Ama bir destek alman şart. Heleki dönemsel değilse durum mutlaka sana yol gösterecek birine ihtiyacın var. Hiçte ilaç kullanmana gerek yok. İnsan herşeyi aklına yatarsa kendi çözebiliyo. Aklına yatacak yolu bulman önemli sadece onun içinde bi uzmana başvurursun.
Psikolog yardımcı olabilir mi dersiniz? İlaç vs. kullanmak istemiyorum doğrusu.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?