Merhaba herkese mayıs ayında bir konu açmıştım. Senden hoşlanıyorum ama mantığımda bitirdim diyen erkek diye... O konudaki kişiyi engelledikten bir süre sonra, ben olmadan yapamadığını fark edip gelip benimle konuşmak istedi. Ben de biraz beklettim ama kabul ettim. Hatasını anladı ve özür diledi, bir daha bana sormadan kendi kendine karar vermeyeceğini, sonucunun çok kötü olduğunu ve bunu göze alamadığını söyledi. Aslında gerçekten o günden beri benim bütün kaprislerime, zaman zaman o konu yüzünden hıncımı alamayıp kötü davrandığımda bile hep alttan alıyor. Mesela benim sinirlendiğimi hissettiğinde, hadi bu konuyu uzatmayalım, aramızda bir sorun olmasın diyor. Ben bir şeyi yanlış anladığımda, onu suçladığımda uzun uzun açıklamalar yapıyor, aramızda bir sorun olmadığına emin olana kadar uğraşıyor. Ki konu çok gereksiz bir şey olsa bile... Bana ve dünya üzerindeki bütün kadınlara saygılı bir erkek ve her zaman bunu belli eder. Aynı zamanda ilgili davranıyor, gerçekten çok üstüme düşüyor hakkını yiyemem. Masamda sürekli notlar, şiirler buluyorum.
Gel gelelim biz sanki apayrı iki dünyanın insanıyız gibi hissediyorum bazen. Aslında tam olarak öyle değil, birçok noktada aynı görüşlere sahibiz, o benden bir tık daha dindar ve muhafazakar sadece. Ama mesela benim hep gittiğim mekanlara gitmek istemiyor, olay siyasete kaysın istemiyorum kesinlikle ama daha net anlaşılması için yazıyorum, kapitalist düzenin getirdiği birçok şeye karşı ve içinde bulunmaktan hoşlanmıyor. Mesela ikimiz de yurtdışına çıkıyoruz düzenli olarak ben ortalama bir otelde kalırken, o insanlarla daha interaktif olmayı sevdiği için ve otellerin para düzeninden hoşlanmadığı için hostelde kalıyor. Mesela bilindik kahve dükkanlarından işe gelirken kahve almak birçok kişinin rutini artık ama ben onu zorla sokuyorum. Biraz cimrilik mi bilmiyorum da maddi durumu çok yüksek bir ailesi olmamış, o yüzden şu anki hayatında da ona göre bazı lüks gelen şeylere alışamıyor. Küçük, şirin mekanlara sürekli gider ama orada harcadığı parayı hiç söz konusu yapmaz. Ama adamı yaz tatilinde butik otele gitmeye zor ikna ettim, beş yıldızlı bir otele mümkün değil götüremiyorum. Her ne kadar iyi anlaşsak da farklıyız, şu an beni tekrar kaybetmekten korkuyor o yüzden uyum sağlıyor birçok şeye ama ne zamana kadar böyle gidecek bilmiyorum, bir yerden sonra kopar mıyız? Mutlu olamaz mıyız?
Bu arada; psikolojik olarak zor bir dönemden geçiyor, seni de buna sürüklemek istemiyorum, dibe çekerim diyor, ve o mayıs ayındaki olaydan sonra ben de kızgın olduğum için kafamda soru işareti kalmadan resmiyete bindirmek istemiyorum. Yine de hep beraberiz, hatta kıskançlık bile yapıyoruz karşılıklı ama güya cool olup 'adını koymuyoruz' ki o beni mutsuzluğuyla dibe çekmesin. Ne fark edecekse, şu anda da gerçekten kaç defa görüşmemeyi denedik ama kopamıyoruz, ayrı yapamıyoruz. Nasıl bir ilişki ben de bilmiyorum.
Gel gelelim biz sanki apayrı iki dünyanın insanıyız gibi hissediyorum bazen. Aslında tam olarak öyle değil, birçok noktada aynı görüşlere sahibiz, o benden bir tık daha dindar ve muhafazakar sadece. Ama mesela benim hep gittiğim mekanlara gitmek istemiyor, olay siyasete kaysın istemiyorum kesinlikle ama daha net anlaşılması için yazıyorum, kapitalist düzenin getirdiği birçok şeye karşı ve içinde bulunmaktan hoşlanmıyor. Mesela ikimiz de yurtdışına çıkıyoruz düzenli olarak ben ortalama bir otelde kalırken, o insanlarla daha interaktif olmayı sevdiği için ve otellerin para düzeninden hoşlanmadığı için hostelde kalıyor. Mesela bilindik kahve dükkanlarından işe gelirken kahve almak birçok kişinin rutini artık ama ben onu zorla sokuyorum. Biraz cimrilik mi bilmiyorum da maddi durumu çok yüksek bir ailesi olmamış, o yüzden şu anki hayatında da ona göre bazı lüks gelen şeylere alışamıyor. Küçük, şirin mekanlara sürekli gider ama orada harcadığı parayı hiç söz konusu yapmaz. Ama adamı yaz tatilinde butik otele gitmeye zor ikna ettim, beş yıldızlı bir otele mümkün değil götüremiyorum. Her ne kadar iyi anlaşsak da farklıyız, şu an beni tekrar kaybetmekten korkuyor o yüzden uyum sağlıyor birçok şeye ama ne zamana kadar böyle gidecek bilmiyorum, bir yerden sonra kopar mıyız? Mutlu olamaz mıyız?
Bu arada; psikolojik olarak zor bir dönemden geçiyor, seni de buna sürüklemek istemiyorum, dibe çekerim diyor, ve o mayıs ayındaki olaydan sonra ben de kızgın olduğum için kafamda soru işareti kalmadan resmiyete bindirmek istemiyorum. Yine de hep beraberiz, hatta kıskançlık bile yapıyoruz karşılıklı ama güya cool olup 'adını koymuyoruz' ki o beni mutsuzluğuyla dibe çekmesin. Ne fark edecekse, şu anda da gerçekten kaç defa görüşmemeyi denedik ama kopamıyoruz, ayrı yapamıyoruz. Nasıl bir ilişki ben de bilmiyorum.
