Kızlar, şimdiye kadar arkadaş olsun sevgili olsun, çevremde her kim zor zamanlar atlatıyorsa yanında oldum. 
Bir erkek arkadaşım vardı, onun sınav senesinde tanışmıştık çocuğa o kadar destek oldum ki anlatamam...
Üniversiteye geçtikten sonra benim çok fazla kendisine odaklandığımı bu şekilde sınavı kazanamayacağımı söyleyip uzaklaştı benden. Daha mı iyi oldu ? - Tabiki hayır. Hatırlıyorumda o sene en berbat senemdi.
Sınavı kazanamadım, hayatıma da bana zarar veren birini aldım. Yaptığım doğru değildi farkındayım ama ben herkes gibi dertlerimi sıkıntılarımı yakınlarıyla mesela annesiyle paylaşabilen biri değilim. 
Sanırım o sıralar büyük bir duygu karmaşası içindeydim. Hayatıma giren çocuk da bunu fırsat bildi. Gel zaman git zaman eski sevgilimin aklı başına geldi, yaptığının yanlış olduğunu anlayıp beni aradı, nasıl olduğumu sordu.
Mezuna kaldığımı söyledim. Yanımda olmak istediğini söyledi, bir süre böyle konuştuk. Farklı şehirlerdeydik sürekli beni görmek istiyordu. Ee ben de çıkamıyorum haliyle, bu şekilde gitmeyecekti. Birbirimizi sevdiğimizi söyleyip ara verme kararı aldık.
Şuan onunla konuşmuyorum. Mutlu musun, değil misin diye sorarsanız kırgınım. Evet bu kararı biz aldık ama düşününce ben ona bu kadar destek olmuşken benim her şeyi tek başıma yapmak zorunda olmam koyuyor. Kendimi hiç iyi hissetmiyorum. Omuzlarımda büyük bir yük var, beni gittikçe zorluyor. Yemek yer, su içer gibi günde üç öğün ağlıyorum... Bezdum da bezdum. 
Bana bir şeyler söyleyin kızçelerimmm 
Bir erkek arkadaşım vardı, onun sınav senesinde tanışmıştık çocuğa o kadar destek oldum ki anlatamam... Üniversiteye geçtikten sonra benim çok fazla kendisine odaklandığımı bu şekilde sınavı kazanamayacağımı söyleyip uzaklaştı benden. Daha mı iyi oldu ? - Tabiki hayır. Hatırlıyorumda o sene en berbat senemdi. Sınavı kazanamadım, hayatıma da bana zarar veren birini aldım. Yaptığım doğru değildi farkındayım ama ben herkes gibi dertlerimi sıkıntılarımı yakınlarıyla mesela annesiyle paylaşabilen biri değilim. Sanırım o sıralar büyük bir duygu karmaşası içindeydim. Hayatıma giren çocuk da bunu fırsat bildi. Gel zaman git zaman eski sevgilimin aklı başına geldi, yaptığının yanlış olduğunu anlayıp beni aradı, nasıl olduğumu sordu. Mezuna kaldığımı söyledim. Yanımda olmak istediğini söyledi, bir süre böyle konuştuk. Farklı şehirlerdeydik sürekli beni görmek istiyordu. Ee ben de çıkamıyorum haliyle, bu şekilde gitmeyecekti. Birbirimizi sevdiğimizi söyleyip ara verme kararı aldık. Şuan onunla konuşmuyorum. Mutlu musun, değil misin diye sorarsanız kırgınım. Evet bu kararı biz aldık ama düşününce ben ona bu kadar destek olmuşken benim her şeyi tek başıma yapmak zorunda olmam koyuyor. Kendimi hiç iyi hissetmiyorum. Omuzlarımda büyük bir yük var, beni gittikçe zorluyor. Yemek yer, su içer gibi günde üç öğün ağlıyorum... Bezdum da bezdum. Bana bir şeyler söyleyin kızçelerimmm 
