Merhaba. Daha önce ev alma konusunu sormuştum. Ailem 650 bin TL verecek kalanı kredi. Ama ev alma sürecimde kafamı yoran bir konu var. Abim ve yengem.
Ailem abime de destek oldu. Geçen sene sıfır araba alırken 500 bin TL verdi. Düğününü altınını yaptı. Buna rağmen yengemin bana karşı tavrı hep soğuk ve bence kıskançtı. Evlendiklerinde 20 yaşındaydım. O zamanlar onu ablam gibi görüyordum aslında. Ben atandım. hayatımın en zor dönemiydi. bir “tebrikler” bile demedi. Hikayelerimi bile beğenmedi. Aile arasında konuşulurken herkesin hayatı aynı değil dedi. O da sağlıkçı ama atanamadı 32 yaşında. Doğru düzgün çalışmıyor çünkü bence atanmak istemiyor. Bana diyor ki senin sorumluluğun yok ki. Ben sınav yılı mağazada part time çalışıyordum. Eminim evde de ondan daha fazla iş yüküm vardır.
Bir yazlık faciamız var. Ailem yokken 1 hafta kalmışlardı ve evi çöp haline getirmişlerdi. İçki şişeleri, tencerede küflenmiş yemek. Odamı kullanmışlar. çarşafı bile değiştirmemişler. Tertemiz bırakıp gitmiştim. eve girince sinirimden delirdim. Abimle tartıştım Kurban bayramı gelecekti. Biz köle miyiz bu ev böyle miydi dedim. Sonra süpürge yapıp çöpleri toplamış. Sanki ev öyle temizleniyor gibi. Sonra konuştuk sorunu çözdük.
ilşşki konularına da sürekli burnunu sokardı. Uzun ilişkim vardı bitti. Evlilik baskısı yapardı. Evliliği zafer gibi görüyor. yüzük yok saçmalıkları vardı. Şimdi yeni ilişkim var. Sevgilimin aldığı bilekliği görünce kim aldı dedi. Ben aldım dedim. İnanmadı. Eski sevgilime bağlamaya kalktı yine. Bu sefer elini çabuk tut dedi. abimi aldın ya, ilişki tavsiyesi alacağım son kişi sensin. dedim. Güldüm şaka yaptım.
En sinir bozucusu da ailem hakkında arkadan konuşması. teyzeme kızına düşkün, oğlunu düşünmüyor diye dert yanmış. Abim daha önce kriptoda battı, ailem toparladı. Yine battı. Borç isteyince vermediler diye bu sefer babasının gözdesi kızı, oğlu umrunda değil diye konuşmuş. Babam yüzüne söyledi bunu. İnkar etmedi. belki boşanacağım dedi. Annem biz ilişkinize karışmayız ama nankörlük yapma dedi. seni ayırmadık dedi. Sana ne kötülük yaptık hayatına karışmayız evine gelmeyiz geldiğinde neyin eksik dedi.
Şimdi ev alınca yine kıskançlık, laf sokma, dramatik tripler olacağını biliyorum. Annem saklayalım diyor. Kusura bakmasın kimse, neden saklayayım? Ev alıyorum diye suçlu değilim. Onların ekonomik dağınıklığına, kıskançlığına, dedikodusuna ben katlanmak zorunda mıyım. Bu nasıl bir şey ya
Ailem abime de destek oldu. Geçen sene sıfır araba alırken 500 bin TL verdi. Düğününü altınını yaptı. Buna rağmen yengemin bana karşı tavrı hep soğuk ve bence kıskançtı. Evlendiklerinde 20 yaşındaydım. O zamanlar onu ablam gibi görüyordum aslında. Ben atandım. hayatımın en zor dönemiydi. bir “tebrikler” bile demedi. Hikayelerimi bile beğenmedi. Aile arasında konuşulurken herkesin hayatı aynı değil dedi. O da sağlıkçı ama atanamadı 32 yaşında. Doğru düzgün çalışmıyor çünkü bence atanmak istemiyor. Bana diyor ki senin sorumluluğun yok ki. Ben sınav yılı mağazada part time çalışıyordum. Eminim evde de ondan daha fazla iş yüküm vardır.
Bir yazlık faciamız var. Ailem yokken 1 hafta kalmışlardı ve evi çöp haline getirmişlerdi. İçki şişeleri, tencerede küflenmiş yemek. Odamı kullanmışlar. çarşafı bile değiştirmemişler. Tertemiz bırakıp gitmiştim. eve girince sinirimden delirdim. Abimle tartıştım Kurban bayramı gelecekti. Biz köle miyiz bu ev böyle miydi dedim. Sonra süpürge yapıp çöpleri toplamış. Sanki ev öyle temizleniyor gibi. Sonra konuştuk sorunu çözdük.
ilşşki konularına da sürekli burnunu sokardı. Uzun ilişkim vardı bitti. Evlilik baskısı yapardı. Evliliği zafer gibi görüyor. yüzük yok saçmalıkları vardı. Şimdi yeni ilişkim var. Sevgilimin aldığı bilekliği görünce kim aldı dedi. Ben aldım dedim. İnanmadı. Eski sevgilime bağlamaya kalktı yine. Bu sefer elini çabuk tut dedi. abimi aldın ya, ilişki tavsiyesi alacağım son kişi sensin. dedim. Güldüm şaka yaptım.
En sinir bozucusu da ailem hakkında arkadan konuşması. teyzeme kızına düşkün, oğlunu düşünmüyor diye dert yanmış. Abim daha önce kriptoda battı, ailem toparladı. Yine battı. Borç isteyince vermediler diye bu sefer babasının gözdesi kızı, oğlu umrunda değil diye konuşmuş. Babam yüzüne söyledi bunu. İnkar etmedi. belki boşanacağım dedi. Annem biz ilişkinize karışmayız ama nankörlük yapma dedi. seni ayırmadık dedi. Sana ne kötülük yaptık hayatına karışmayız evine gelmeyiz geldiğinde neyin eksik dedi.
Şimdi ev alınca yine kıskançlık, laf sokma, dramatik tripler olacağını biliyorum. Annem saklayalım diyor. Kusura bakmasın kimse, neden saklayayım? Ev alıyorum diye suçlu değilim. Onların ekonomik dağınıklığına, kıskançlığına, dedikodusuna ben katlanmak zorunda mıyım. Bu nasıl bir şey ya
