Bunu annen olarak deneyimlemek inanın çok zor , eskiden çok üzülüyordum işte herkes anne duygusunun ne kadar muhteşem olduğundan bahsederken .
Benim annemle hic öyle bir ilişkim olmadi .
3 4 yaşında bile birlikte vakit geçirmek istemezmişim o anlatır .
Şimdi artik üzülmüyorum ama bu geçen yıllarda o kadar çok negatif şey yaşadım ki sağlık problemleri okul vs ama o hic bir an benim tarafimda olmadi. Hep toplumun tarafında oldu .
Maalesef bunları kalbimden atamıyorum. Iliskimizden artık hic bi beklentim yok lakin hala akrep gibi sokunca canım yanıyor. Bunu da halletsem sorun kalmayacak :)
Sizden tek ricam dışarıya her nasıl oluyorsanız olun ama çocuğunuza hep sevgiden sefkatten yaklasin . Bir kaç konunuzu okudum bunu yaptığınızı biliyorum , ama ne kadar değerli olduğunu bir kere daha vurgulamak istedim .
Sevgiler
