Bi derdim var

Herkesin der kendine büyüktür de .
Bu kızcağız 16 yaşında evlenmiş ....

nasıl doğru karar verebilir ki ? Ben 26 yaşındayım totoma güvenemiyorum . Çocuk oyuncağı değil ama çocuk yaşta evlenmiş ....

ben merak ediyorum evlendiği kişi kaç yaşında ?...
24 şu an
 
aşk denilen şey hayvansı üreme içgüdüsünün bi yanılsaması. aşk acısını çok iyi bilirim. her sabah kalp krizi geçirecekmiş gibi uyanırdım. sanki bir yakınım ölmüş gibiydi. gün içinde kalp çarpıntılarımdan işime gücüme bakamıyordum, iş yapıyordum bir yandan gözümden yaşlar akıyordu. bitki çaylarında aradım çözümü. kalbime onlar iyi geldi. ben bu sürecin uzamasından çok korktum. doğrudan içim kan ağlaya ağlaya kendimi zorlayarak etkinliklere gittim. acım aklıma geldikçe hep üzülürdüm ağlardım. evde kalmak hiç iyi gelmezdi. inanır mısınız ben asla iyileşiceğimi düşünmezdim. ayrılığımın kısa bir süre sonrası çok önceden tanışıklığım olan eski bir arkadaşımla flört etmeye başladık. çevremdekiler çok hızlı davrandığım için beni ayıpladılar "eski ilişkiye saygı" teraneleri yaptılar ama ben hemen iyileşmek istiyordum o karakteri bozuk kişi için hayatımın bir gün daha mutsuz geçmesini istemiyordum. ilişkimin ilk günlerinde o dönemki yoğunlukta(aşırı aptal aşık) hallerim olmadığı için acaba onu zihnen aldatmış mı sayılıyorum diye çok düşündüm. sonrasında anılar biriktirdikçe zor günlerimize birbirimize gögüs gerdikçe kendimi çok daha güzel bir şeyin içinde buldum. o vakitler hayatım mahvolmustu aileme varıncaya kadar kötülükler edilmişti ama çok saçma bulucaksınız belki ama şuan iyi ki bunları yaşamışım diyorum. çünkü ben eskiden bağımlı bir aşk yaşıyordum onsuz hiçbirşey yapasım olmuyordu her gün her saat görüşmeye çalışıyorduk. ayrılık ve yalnız kalmak bağımsız bir kişi olmayı öğrenmemi sağladı. tabiri caizse gebere gebere yalnızlığımdan memnun olabilmeyi öğrendim. her vakit bir arkadaşı arayıp bana eşlik etmesi için aklımı dağıtması için sıkıştırırdım. şuanki ilişkimde ideal bir partnerin nasıl olması gerektiğini ve bir partner olarak kendi saygınlığımın farkında olmayı öğrendim. artık bana bir saygısızlık yapıldığında çekip gitmekten korkmıycağımı biliyorum ve partnerim de farkında. onu çok seviyorum kısmettir bilinmez belki sonsuza dek onunla olmak nasibimde yoktur ama artık ayrılık yaşamaktan korkmuyorum. eskiden o kişinin suratına tüküreceğim günü beklerdim ama şuan geçmişimle barışığım kimseyi düşmanım olarak görmüyorum. sizi güzel seylerin beklediğine inanın, bu mümkün.
kendinizi bulma maceranızda başarılar:)
 
4 yılını birlikte geçirdiğin sevdiğin birini unutabilir misin , bu acı nasıl geçer seni aldatmasına rağmen, sadece teselli verin 😔😔
Bu hayatta kimse vazgeçilmez değil.. Üstelik sizi aldatmış biri.. Şuan daha yeni olduğu için boşkuktasın galiba ondan sanki geçmeyecek gibi düşünüyorsun.. Ama inan ki unutuluyor..Ayrıca aldatmış bir adamı nasıl özlüyor ve unutamıyorsunuz bence alışkanlık olmuş hatta bencesi yok ister istemez alışkanlık oluyor yani.. Üzülmeyin zaman verin kendinize öyle de bir geçer ki oturup üzüldüğünüz günlere yanarsınız.. Bundan en fazla bir yıl sonra bambaşka bir hayat yaşıyorken aklınızın ucundan o adam geçmezken bulacaksınız kendinizi inanın😊
 
Bu hayatta kimse vazgeçilmez değil.. Üstelik sizi aldatmış biri.. Şuan daha yeni olduğu için boşkuktasın galiba ondan sanki geçmeyecek gibi düşünüyorsun.. Ama inan ki unutuluyor..Ayrıca aldatmış bir adamı nasıl özlüyor ve unutamıyorsunuz bence alışkanlık olmuş hatta bencesi yok ister istemez alışkanlık oluyor yani.. Üzülmeyin zaman verin kendinize öyle de bir geçer ki oturup üzüldüğünüz günlere yanarsınız.. Bundan en fazla bir yıl sonra bambaşka bir hayat yaşıyorken aklınızın ucundan o adam geçmezken bulacaksınız kendinizi inanın😊
Alıştığım icin anılarımızı özlüyorum sadece
 
Yani ne diyeyim bilemedim .

Bir iş bulup girip çalışıp adamı da boşamak lazım , en güzeli okuman olur ..
Liseyi bitirdin mi ?

Ama 16 yaşında seni evlendiren ailen ne der ? Arkanda durur mu ?
 
aşk denilen şey hayvansı üreme içgüdüsünün bi yanılsaması. aşk acısını çok iyi bilirim. her sabah kalp krizi geçirecekmiş gibi uyanırdım. sanki bir yakınım ölmüş gibiydi. gün içinde kalp çarpıntılarımdan işime gücüme bakamıyordum, iş yapıyordum bir yandan gözümden yaşlar akıyordu. bitki çaylarında aradım çözümü. kalbime onlar iyi geldi. ben bu sürecin uzamasından çok korktum. doğrudan içim kan ağlaya ağlaya kendimi zorlayarak etkinliklere gittim. acım aklıma geldikçe hep üzülürdüm ağlardım. evde kalmak hiç iyi gelmezdi. inanır mısınız ben asla iyileşiceğimi düşünmezdim. ayrılığımın kısa bir süre sonrası çok önceden tanışıklığım olan eski bir arkadaşımla flört etmeye başladık. çevremdekiler çok hızlı davrandığım için beni ayıpladılar "eski ilişkiye saygı" teraneleri yaptılar ama ben hemen iyileşmek istiyordum o karakteri bozuk kişi için hayatımın bir gün daha mutsuz geçmesini istemiyordum. ilişkimin ilk günlerinde o dönemki yoğunlukta(aşırı aptal aşık) hallerim olmadığı için acaba onu zihnen aldatmış mı sayılıyorum diye çok düşündüm. sonrasında anılar biriktirdikçe zor günlerimize birbirimize gögüs gerdikçe kendimi çok daha güzel bir şeyin içinde buldum. o vakitler hayatım mahvolmustu aileme varıncaya kadar kötülükler edilmişti ama çok saçma bulucaksınız belki ama şuan iyi ki bunları yaşamışım diyorum. çünkü ben eskiden bağımlı bir aşk yaşıyordum onsuz hiçbirşey yapasım olmuyordu her gün her saat görüşmeye çalışıyorduk. ayrılık ve yalnız kalmak bağımsız bir kişi olmayı öğrenmemi sağladı. tabiri caizse gebere gebere yalnızlığımdan memnun olabilmeyi öğrendim. her vakit bir arkadaşı arayıp bana eşlik etmesi için aklımı dağıtması için sıkıştırırdım. şuanki ilişkimde ideal bir partnerin nasıl olması gerektiğini ve bir partner olarak kendi saygınlığımın farkında olmayı öğrendim. artık bana bir saygısızlık yapıldığında çekip gitmekten korkmıycağımı biliyorum ve partnerim de farkında. onu çok seviyorum kısmettir bilinmez belki sonsuza dek onunla olmak nasibimde yoktur ama artık ayrılık yaşamaktan korkmuyorum. eskiden o kişinin suratına tüküreceğim günü beklerdim ama şuan geçmişimle barışığım kimseyi düşmanım olarak görmüyorum. sizi güzel seylerin beklediğine inanın, bu mümkün.
kendinizi bulma maceranızda başarılar:)
Çok sevindim adınıza umarım darısı başıma olur
 
Bende öyle düşünüyorum umarım herşey güzel olur :)
bak ben sana güzel bişey anlatıyım.

Benim bi dönem Amerika'da yaşarken tanıştığım türk bi arkadaşım vardı.Kızın ailesi çok baskıcıymış, bütün bu baskılar altında sorunlu da bi ergenlik geçirmiş.En sonunda babasına sağdan soldan birileri kızının sevgilisi var demişler üstlerine vazifeymiş gibi, babası kızı vurmaya falan kalkmış,sonra mahkeme kararıyla yaşını büyüterek bunu namus bilmemne diye evlendirmiş ailesi.Daha lise diploması bile yokmuş kızın.Evlenmişler kaynanasının evine yerleşmişler , onlar da çok baskıcıymış.Adam çalışmamış etmemiş dövüyomuş, hamile kalmış kaynana dayağından çocuğu düşürmüş.1 sene sonra bütün cesaretini toplamış boşanmış.Bi yerde işe girmiş, öğrencilerle birlikte eve çıkmış.Açıktan liseyi bitirmiş.Üniversite sınavına hazırlanmış.Çok güzel ve popüler bi şehrimizde üniversite okumaya gitmiş, part time çalışıp kyk kredisi de alarak okumuş.Ailesi reddetmiş çünkü sadece ara ara annesi para yolluyomuş gizlice o da 3-5 kuruş bişey.Önce stajyer olarak daha sonra da staj yaptığı yerden iş teklifi alarak Amerikaya yerleşti.Şimdi Hollandalı sevgilisiyle Amerikada yaşıyo ve aşırı mutlu.
 
Yani ne diyeyim bilemedim .

Bir iş bulup girip çalışıp adamı da boşamak lazım , en güzeli okuman olur ..
Liseyi bitirdin mi ?

Ama 16 yaşında seni evlendiren ailen ne der ? Arkanda durur mu ?
Ben evlendim ailem istememişti lisemide bitirmedim ailem şu an destek çok şükür
 
bak ben sana güzel bişey anlatıyım.

Benim bi dönem Amerika'da yaşarken tanıştığım türk bi arkadaşım vardı.Kızın ailesi çok baskıcıymış, bütün bu baskılar altında sorunlu da bi ergenlik geçirmiş.En sonunda babasına sağdan soldan birileri kızının sevgilisi var demişler üstlerine vazifeymiş gibi, babası kızı vurmaya falan kalkmış,sonra mahkeme kararıyla yaşını büyüterek bunu namus bilmemne diye evlendirmiş ailesi.Daha lise diploması bile yokmuş kızın.Evlenmişler kaynanasının evine yerleşmişler , onlar da çok baskıcıymış.Adam çalışmamış etmemiş dövüyomuş, hamile kalmış kaynana dayağından çocuğu düşürmüş.1 sene sonra bütün cesaretini toplamış boşanmış.Bi yerde işe girmiş, öğrencilerle birlikte eve çıkmış.Açıktan liseyi bitirmiş.Üniversite sınavına hazırlanmış.Çok güzel ve popüler bi şehrimizde üniversite okumaya gitmiş, part time çalışıp kyk kredisi de alarak okumuş.Ailesi reddetmiş çünkü sadece ara ara annesi para yolluyomuş gizlice o da 3-5 kuruş bişey.Önce stajyer olarak daha sonra da staj yaptığı yerden iş teklifi alarak Amerikaya yerleşti.Şimdi Hollandalı sevgilisiyle Amerikada yaşıyo ve aşırı mutlu.
Bizde sans yok 🙄
 
Alıştığım icin anılarımızı özlüyorum sadece
Evet anlıyorum canım kolay değil tabi ki ama şuan çok hassassın .. Biraz zaman sonra geçip gidecek hepsi.. O sizin anılarınıza ihanet etti bir zaman sonra onları hatırına bile getirmeyeceksin inan bana.. Biraz önce okudum yorumlardan evliymişsiniz çocuğunuz var mı?
 
Evet anlıyorum canım kolay değil tabi ki ama şuan çok hassassın inan bana.. Biraz zaman sonra geçip gidecek hepsi.. O sizin anılarınıza ihanet etti bir zaman sonra onları hatırına bile getirmeyeceksin inan bana.. Biraz önce yaşadım evliymişsiniz çocuğunuz var mı?
Hayır malesef zaten ben vajinusmustum bunu aşmaya çalışırken aldatıldığımı öğrendim
 
Back
X