- 11 Kasım 2025
- 22
- 8
- 1
- 31
- Konu Sahibi rosalinda94
- #1
Merhaba arkadaşlar,
Aşırı aşırı erkek evlat sevdalısı ailem var.
Yaptıkları ayırımcılıklar hayal gücünüzü zorlar o derece :)
Erkek kardeşimin evi, işi, arabası, eşyası, hatta karısının işi kariyeri hepsi annem babam tarafından sağlandı.
Bende 10 küsür yıllık uzak şehirde evliyim aynı annem babam benim yanıma yol masrafı oluyor diye 2 kere geldiler toplam.
Bana gelince hastalar bana gelince işleri var bana gelince paraları yok vs vs :)
İşsiz kaldık parasız kaldık ev aldık çok zor durumlarda kaldık ölü taklidi yaptılar
Yüzlerine söylediğimde böyle böyle beni ayırıyorsunuz diye kendin çalış, kendin al, akıl verip, had bildirdiler. boşanıp gelirsen işe girersin hemen falan (eşimle kavgamızı söylemiştim)
Ama kardeşime gelince altın tepside sunma her şeyi maddi - manevi o talep bile etmeden
Şimdi diğer konumda kardeşim annemlerin
dairesinde oturyordu 7 yıldır kavga edip taşındı gitti.
Akabinde kiracı buldu annemler şuan kiracı var hiç demiyor kardeşin yıllardır oturdu bedava sende al üç beş kuruş kirayı seninde hakkın var sonuçta demiyor (demek zorunda değil elbette demedi de yıllarca ama kardeşime gelince on numara ana- babalar
Sadece arayıp dert anlatıyor, telefonla konuşmaktan başka yaptıkları annelik babalık yok oda kendi sorunlarını anlatmak için(annem inanılmaz toksik bir kadın)
(Zaten yıllarca kardeşine bakıp ev işi yapan dayak yiyen bir kız çocuğuydum çocukluğumda trajik hiç girmiyim oralara)
Maddi-manevi zorluk çektim çekiyorum yoklar
Boşanıp gitsem bir sürü ev var ama bana yok
Ben görüşmek istemiyorum beni yok sayanları bende yok sayacağım artık yeter aramayın diyorum sürekli arıyorlar
İşlerine gelene dağ oluyorlar, bana gelince yedi kat gibi el telefonda lak lak sonra güle güle
O kadar acı ki üvey evlat olsaydım keşke en azından tüm bu yaşadıklarımın bir sebebi olurdu üveyim de ondan der geçerdim.
Siz olsanız ne yapardınız?
Aşırı aşırı erkek evlat sevdalısı ailem var.
Yaptıkları ayırımcılıklar hayal gücünüzü zorlar o derece :)
Erkek kardeşimin evi, işi, arabası, eşyası, hatta karısının işi kariyeri hepsi annem babam tarafından sağlandı.
Bende 10 küsür yıllık uzak şehirde evliyim aynı annem babam benim yanıma yol masrafı oluyor diye 2 kere geldiler toplam.
Bana gelince hastalar bana gelince işleri var bana gelince paraları yok vs vs :)
İşsiz kaldık parasız kaldık ev aldık çok zor durumlarda kaldık ölü taklidi yaptılar
Yüzlerine söylediğimde böyle böyle beni ayırıyorsunuz diye kendin çalış, kendin al, akıl verip, had bildirdiler. boşanıp gelirsen işe girersin hemen falan (eşimle kavgamızı söylemiştim)
Ama kardeşime gelince altın tepside sunma her şeyi maddi - manevi o talep bile etmeden
Şimdi diğer konumda kardeşim annemlerin
dairesinde oturyordu 7 yıldır kavga edip taşındı gitti.
Akabinde kiracı buldu annemler şuan kiracı var hiç demiyor kardeşin yıllardır oturdu bedava sende al üç beş kuruş kirayı seninde hakkın var sonuçta demiyor (demek zorunda değil elbette demedi de yıllarca ama kardeşime gelince on numara ana- babalar
Sadece arayıp dert anlatıyor, telefonla konuşmaktan başka yaptıkları annelik babalık yok oda kendi sorunlarını anlatmak için(annem inanılmaz toksik bir kadın)
(Zaten yıllarca kardeşine bakıp ev işi yapan dayak yiyen bir kız çocuğuydum çocukluğumda trajik hiç girmiyim oralara)
Maddi-manevi zorluk çektim çekiyorum yoklar
Boşanıp gitsem bir sürü ev var ama bana yok
Ben görüşmek istemiyorum beni yok sayanları bende yok sayacağım artık yeter aramayın diyorum sürekli arıyorlar
İşlerine gelene dağ oluyorlar, bana gelince yedi kat gibi el telefonda lak lak sonra güle güle
O kadar acı ki üvey evlat olsaydım keşke en azından tüm bu yaşadıklarımın bir sebebi olurdu üveyim de ondan der geçerdim.
Siz olsanız ne yapardınız?
Son düzenleme:
bırakıyor yine arka toplayan hor görülen çocuk oluyor. Ayrımcı anne baba çok zor, bunlardan bir kaçı kendi sülalemde
