Bıktım artık boşanmak istiyorum

nur85

Nirvana
Kayıtlı Üye
20 Ocak 2010
56
11
613
merhaba iyi bayramlar diliyorum yaklaşık 12 yıldır evliyim 2 çocuğum var hayattan kopuk yaşadığımı hissediyorum eşimle hiçbirşey paylaşamıyorum 9 yıldır ne tatil ne bişey bizimle hiçbiryere gitmek istemiyor dışarıya beraber çıktığımızda ağlayarak eve dönüyorum çocuklarımın yanında beni aşşalıyor hakaret ediyor kilom hakkında ev işleri vs
annem babam vefat etti benim içimden hiçbirşey yapmak gelmiyor artık evi dağınık bırakıyorum çünkü kendimi enayi gibi hissediyorum kendi hiçbirşeye yardım etmez ayrıca babamdan kalan mirasla kendi ihtiyaçlarımı karşılıyorum kendimi yük gibi hissediyorum 4 gün önce boşanalım dedim yine bana hakaret ederken ama istemiyor sonra özür diliyor 2 gün sonra tekrar başa dönüyoruz nolur bana akıl verin
 
Onun söylediğine bakmayın. Gidin avukatla görüşün, boşanma dilekçenizi verin. Maddi durumunuz nasıl? 2 çocuk ile geçinebilecek misiniz? Eviniz var mı? Çalışıyor musunuz?
 
Onun söylediğine bakmayın. Gidin avukatla görüşün, boşanma dilekçenizi verin. Maddi durumunuz nasıl? 2 çocuk ile geçinebilecek misiniz? Eviniz var mı? Çalışıyor musunuz?
Ev var evlilik içinde aldığımız ev ortak ama onun üzerine yaptırmıştım sonsuz güvenimle çalışmıyorum o kadar pişmanım ki lütfen kimse kocasına güvenip işini bırakmasın kendime güvenim yok ama bıktım
 
Çocuklar kaç yaşında siz kaç yaşındasınız? Eşinizle sakin bi zamanda konuştunuz mu? Hararetliyken değil de normal bi zamanda artık bıktığınızı ve boşanma konusunda ciddi olduğunuzu söyleyin. Kendine çeki düzen vermezse boşanın.
 
Ev var evlilik içinde aldığımız ev ortak ama onun üzerine yaptırmıştım sonsuz güvenimle çalışmıyorum o kadar pişmanım ki lütfen kimse kocasına güvenip işini bırakmasın kendime güvenim yok ama bıktım
Yine çalışabilirsiniz.Erkekler bence çalışan kadından daha çok çekinip ,saygı duyuyor.Evde ne kadar yıpranırsanız yıpranın ,onlar ev işimi komik buluyor ve umursamıyor.Ayrıca bir de erkekler ,kendine bakan ,duruşu olan,kendi sosyal çevresi plan kadından da etkilenip ,saygı duyuyorlar.Diğer türlü yazık bize vallahi.
 
Çocuklar kaç yaşında siz kaç yaşındasınız? Eşinizle sakin bi zamanda konuştunuz mu? Hararetliyken değil de normal bi zamanda artık bıktığınızı ve boşanma konusunda ciddi olduğunuzu söyleyin. Kendine çeki düzen vermezse boşanın

Çocuklar kaç yaşında siz kaç yaşındasınız? Eşinizle sakin bi zamanda konuştunuz mu? Hararetliyken değil de normal bi zamanda artık bıktığınızı ve boşanma konusunda ciddi olduğunuzu söyleyin. Kendine çeki düzen vermezse boşanın.
8 ve 10 yaşlarında ben 39
 
Mesleğiniz var mı gelir var mı
 
Evet aşağılayamaz halt etmiş hakaret edemez ama kendinize bakın be kuzum
İyi olduktan sonra zaten Konu açmanıza bile gerek yok
Tekmeyi atarsınız
İlk bir destek alın kayıp yaşamışsın iyi değilsin
Bir iş uğraş edinin
Siz aşağılayarak boşanın
Ben bu profili iyi biliyorum
 
40'lar çok güzel yaşlar.
Bambaşka bir hayata adım atarak girsenize 40'lara...

Yalnızlıkla barışık/yalnızlığa razı bir kadının beklentisizliğinden doğan dengeli hali ile, bir eş ile birlikteyken doğal olarak oluşan ama karşılık bulmayan beklentilerin doğurduğu derin bir mutsuzluğu kıyas bile edemezsiniz. Yazık günah, tekrarı olmayan bir ömrü bu derin mutsuzluk içinde niye heba ediyorsunuz?

İnsan yalnızken yalnızdır; beklentisi yoktur, dolayısıyla hayal kırıklığı da yaşamaz. Bu, kendi içinde sakin ve sürdürülebillir bir haldir, ruhu yormaz. Oysa hem bir eşle birlikte olmak, hem de eş sahibi olmanın doğurduğu olağan beklentilerin karşılanmaması—anlaşılmak, değer görmek, birlikte hayatı yaşamak- bambaşka bir ruh haline sokar insanı… Ve bu beklentilerin karşılanmadığı her an, yalnızlıktan daha derin, daha acı bir mutsuzluk yaratır. İşte asıl yıpratıcı olan da bu, insanı alttan alta sessiz bir depresyona sürükleyen de bu, elini kolunu kaldıramadığı yoğun bıkkınlığı oluşturan da bu. Yanında "eş" varken hissedilen yalnızlık, gerçek yalnızlıktan bin kat daha ağır.

Çocuklarınız büyümüşler, hayatlarını organize edip hafif bir destekle çalışmaya da başlarsınız. Bir sürü ara vermiş kadın var, üstelik siz iki çocuk büyüten insansınız, çocuk yetiştirmek az mı iş, az mı sorumluluk ? Yani evde zaten belli bir disiplin, sistem, düzen alışkanlığınız, takibiniz vardır illâki... Bunlara da dayanarak, hemen adapte olursunuz iş hayatına. Şu adamdan bir kurtulun, yeter. Çok kısa zamanda yüzünüz gülmeye başlar, şaşırır kalırsınız.
 
Son düzenleme:
40'lar çok güzel yaşlar.
Bambaşka bir hayata adım atarak girsenize 40'lara...

Yalnızlıkla barışık/yalnızlığa razı bir kadının beklentisizliğinden doğan dengeli hali ile, bir eş ile birlikteyken doğal olarak oluşan ama karşılık bulmayan beklentilerin doğurduğu derin bir mutsuzluğu kıyas bile edemezsiniz. Yazık günah, tekrarı olmayan bir ömrü bu derin mutsuzluk içinde niye heba ediyorsunuz?

İnsan yalnızken yalnızdır; beklentisi yoktur, dolayısıyla hayal kırıklığı da yaşamaz. Bu, kendi içinde sakin ve sürdürülebillir bir haldir, ruhu yormaz. Oysa hem bir eşle birlikte olmak, hem de eş sahibi olmanın doğurduğu olağan beklentilerin karşılanmaması—anlaşılmak, değer görmek, birlikte hayatı yaşamak- bambaşka bir ruh haline sokar insanı… Ve bu beklentilerin karşılanmadığı her an, yalnızlıktan daha derin, daha acı bir mutsuzluk yaratır. İşte asıl yıpratıcı olan da bu, insanı alttan alta sessiz bir depresyona sürükleyen de bu, elini kolunu kaldıramadığı yoğun bıkkınlığı oluşturan da bu. Yanında "eş" varken hissedilen yalnızlık, gerçek yalnızlıktan bin kat daha ağır.

Çocuklarınız büyümüşler, hayatlarını organize edip hafif bir destekle çalışmaya da başlarsınız. Bir sürü ara vermiş kadın var, üstelik siz iki çocuk büyüten insansınız, çocuk yetiştirmek az mı iş, az mı sorumluluk ? Yani evde zaten belli bir disiplin, sistem, düzen alışkanlığınız, takibiniz vardır illâki... Bunlara da dayanarak, hemen adapte olursunuz iş hayatına. Şu adamdan bir kurtulun, yeter. Çok kısa zamanda yüzünüz gülmeye başlar, şaşırır kalırsınız.
Teşekkür ederim değer verip yazdığınız için umut oluyor bu yorumlar bana
 
Bana bak tatlım yalnız değilsin. 37 yaşındayım, biri 10 biri 7 yaşında 2 oğlum var. Boşanalı 1.5 sene oldu, bende işe 8 sene ara vermiştim. Ama küllerimden doğdum diyebilirim. Benim ex koca benle çok uğraştı, ama bir şekilde altından kalktım.
Boşanırken seni kandırmaya kalkabilir, boşanma protokolünde her şeyi en ince ayrıntısına kadar konuşman lazım. Tek zorlandığım taraf, çocuklar 2 kapılı oluyor. Aile kavramı çok zorluyor, bayramlar da ve özel günler hep bir yarım ve eksiklik oluyor. Ama bunu da aştım sayılır. Beni öyle bir sindirmişti ki! Ben; ben olmaktan çıkmıştım. Keşke böyle olmasaydı ama yapacak bir şey yok. Sen mutsuz olunca çocukların hiçbir şekilde mutlu olamıyorlar. Dertleşmek istersen, elimden geleni yaparım.. Yaparsın yani korkma..
 
Allahım hayatımın baharı 40 lı yaşlarım. Hiç bişey için geç değil. Boşanmak için onun onayına ihtiyacınız yok. Mal paylaşımı hakkında bir avukatla ilerleyin. Davanızı açın. Çocukların zayıf bir anneye değil mutlu bir anneye ihtiyacı var unutmayın.
 
Back
X