- 10 Şubat 2013
- 516
- 577
- 123
Bu gün benim için çok güzel olması gereken bir gün ama benim için öyle değil.
Bu gün kocamla evlilik yıl dönümümüz. 25 yıl olacaktı bu gün eğer boşanmasaydık.
25 kocaman yıl, 3 çocuk güzel bir evlilik.
3 ay oldu ondan ayrılalı.
Ne zormuş yalnızlık.
Ne zormuş 4 duvar arasında tek başına kalmak.
Ne zormuş geceleri korktuğunda sarılacağın bir omuz bulamamak.
Ne zormuş yanında sıcacık bir nefes bulamamak.
Ne zormuş tek başına yemek yemek, yada yiyememek.
Ne zormuş... Ne zormuş...
Saymakla bitmiyor zorlukları.
Kocamla mutluydum, kaybedince anlaşılırmış ya bazen şeylerin değeri bende şimdi anladım.
Seviyordum onu ilk aşkımdı, oda seviyordu beni bende onun ilkiydim.
Tartışmalarımız olmuyormuydu oluyordu. Ben yanlış yol izledim.
Bir istediğimi yapmasın bıktım artık senden, ne zaman bir dediğimi ikiletmedin ki dedim.
Çocuklarla alakalı bir sorun olsun sen ne biçim babasın dedim.
Annesiyle bir sorunumuz olsun, kadına bak seni yetiştirmesinden belli zaten ne olduğu dedim.
Evlilik yıl dönümümüzü unutsun, sen değer versen unutmazdın bu günü, bilmem kimin kocası böyle mi? Sana da öyle pasaklı, çirkin biri lazımdı o zaman anlardım kıymetimi dedim.
Eve misafir getirmek istese buna kardeşleride dahil burnundan getirdim, misafirlerin yanında kocama sözümün geçtiği ispatlarcasına ağzıma geleni söyledim.
Ve her kavgamızı boşanmak istiyoruma getirdim.
Hiç bir zaman kabul etmeyen adam en sonunda tamam boşanalım dedi. Beynimde aşağıya kaynar sular döküldü.
Blöfüm gerçek oldu. Zor zamanlarda ve istediğimi yaptırmak için kullandığım boşanma lafı gerçekti artık.
Bir kaç kişi aramızı yapmak için uğraştı ama kocam kabul etmedi, madem bu kadar istiyor boşanacağım dedi.
Sonuç malum boşandık. Boşanmayla şaka yapılmayacağını o zaman anladım.
Hayatımın en büyük dersini almış oldum.
Çocuklarım evli onlara diyorum ki: Evliliğinizi oyuncak yapmayın, boşanma lafını benim gibi kullanmayın.
İnşaAllah onlar bu yanlışa düşmezler. Evliliğin ciddiyetini kavrayabilirler.
HAKAİK
Not: Bu yaşanmış olaydır. Hayal ürünü değildir. Bu yazıyı kaleme alanda benim.
Bu gün kocamla evlilik yıl dönümümüz. 25 yıl olacaktı bu gün eğer boşanmasaydık.
25 kocaman yıl, 3 çocuk güzel bir evlilik.
3 ay oldu ondan ayrılalı.
Ne zormuş yalnızlık.
Ne zormuş 4 duvar arasında tek başına kalmak.
Ne zormuş geceleri korktuğunda sarılacağın bir omuz bulamamak.
Ne zormuş yanında sıcacık bir nefes bulamamak.
Ne zormuş tek başına yemek yemek, yada yiyememek.
Ne zormuş... Ne zormuş...
Saymakla bitmiyor zorlukları.
Kocamla mutluydum, kaybedince anlaşılırmış ya bazen şeylerin değeri bende şimdi anladım.
Seviyordum onu ilk aşkımdı, oda seviyordu beni bende onun ilkiydim.
Tartışmalarımız olmuyormuydu oluyordu. Ben yanlış yol izledim.
Bir istediğimi yapmasın bıktım artık senden, ne zaman bir dediğimi ikiletmedin ki dedim.
Çocuklarla alakalı bir sorun olsun sen ne biçim babasın dedim.
Annesiyle bir sorunumuz olsun, kadına bak seni yetiştirmesinden belli zaten ne olduğu dedim.
Evlilik yıl dönümümüzü unutsun, sen değer versen unutmazdın bu günü, bilmem kimin kocası böyle mi? Sana da öyle pasaklı, çirkin biri lazımdı o zaman anlardım kıymetimi dedim.
Eve misafir getirmek istese buna kardeşleride dahil burnundan getirdim, misafirlerin yanında kocama sözümün geçtiği ispatlarcasına ağzıma geleni söyledim.
Ve her kavgamızı boşanmak istiyoruma getirdim.
Hiç bir zaman kabul etmeyen adam en sonunda tamam boşanalım dedi. Beynimde aşağıya kaynar sular döküldü.
Blöfüm gerçek oldu. Zor zamanlarda ve istediğimi yaptırmak için kullandığım boşanma lafı gerçekti artık.
Bir kaç kişi aramızı yapmak için uğraştı ama kocam kabul etmedi, madem bu kadar istiyor boşanacağım dedi.
Sonuç malum boşandık. Boşanmayla şaka yapılmayacağını o zaman anladım.
Hayatımın en büyük dersini almış oldum.
Çocuklarım evli onlara diyorum ki: Evliliğinizi oyuncak yapmayın, boşanma lafını benim gibi kullanmayın.
İnşaAllah onlar bu yanlışa düşmezler. Evliliğin ciddiyetini kavrayabilirler.
HAKAİK
Not: Bu yaşanmış olaydır. Hayal ürünü değildir. Bu yazıyı kaleme alanda benim.