- 24 Nisan 2015
- 6.929
- 7.139
- 398
- Konu Sahibi eftelya2015
-
- #1
ahhh ahhhh eski anacıklarımız, yaşam alanları olmadan 5-6 çocuk büyütürdüler...Bu aralar cok bunaldim,esimi bilen bilir bieyen icin rahatina asiri duskun bencil biri , evde cocuk bakiminda bana pek bir faydasi yok, illa birseyleri soylemen lazim ve bende soylemekten yoruldum, susmayi tercih ediyorum artik.
Gelelim asil mevzuya beyfendi her kafasi estiginde bir hobi cikarir bilardo, mac vs gibi bazi gunler sehir disinda zaten o zamanlar kafasina gore gezer, gittigi yerde arkadasi varsa onunla gorusur evde desen hep yatar modda benim yasadigimiz yerde bir arkadas cevrem yok ailem memlekette esimin ailesi ile pek gorusmuyoruz ( hepsi kendi icinde problemli zaten bana dokunan yani yok ama sikintilari bitmiyor ve ben artik problemli insan istemiyorum etrafimda) ve ben evden ise iidip gelmekten bunaldim.
Dedim haftasonu ben yalniz cikacagim biraz yalniz kalmak istiyorum ( yapacagim carsi pazar gezmesi) esimde bende maca gitcem cuma dedi , dedim tamam ama bak sonra cayma cumartesi kiza sen bakiyorsun.
Geldik bugune sabah kalk erkenden kizi doyur vs beyfendi yatti ona kadar hadi kahvaltiya gidelim dedi gittik kahvaltiya, sonra gorumceye kp ugradik oldu mu oglen, dedim bir pazara gidelim ama cocukla gezilmiyor biraz dolastik sonra eve geldik ve ben yine yalniz ttakilamadim.
Amac kahvaltiyi bahane edip pesime takilmak cocukla yalniz kalmamak icin yapiyor ama benim yalnizliga ihtiyacim var...
Eve gelince bende patladim ( bu ara eve geldik hop cekyata pazarliklari yerlestiren ben, cocuk cis yapti o ara yere onu temizle , ona yemek hazirla, dunden kalan camasirlari topla ..) adam bir zahmet yemegini yedirdi kizimin.
Bunaldim ve o kadar bencil ki kendi bana sormadan planlar yapiyor, hobiler ediniyor ama benim yasam alanima saygisi yok!
Hayatim ev is ucgeninde cok cok bunaldim!!!
Valla kusura bakmayin da o anaciklar calismaz tum gununu evinde gecirirdi, simdiki gibi gozleri acilmamisti, ogretilmis caresizligi kabul edip seslerini cikarmazlardi cunku erkegin eline bakiyorlardi, bosanmak zaten soz konusu bile olmazdi o nedenle yaptiginiz kiyas gibi olmus olmus ama yersiz olmus...ahhh ahhhh eski anacıklarımız, yaşam alanları olmadan 5-6 çocuk büyütürdüler...
o dönemde yasamiyoruz. o zamanlar var olan stres faktorleri yok hayatimizda. fulltime calisip bide tum evi cekip cevirmesi gereken kadin yoktu. kiyaslamak yanlis.ahhh ahhhh eski anacıklarımız, yaşam alanları olmadan 5-6 çocuk büyütürdüler...
çalışmıyorlardı ama, yan gelipte yatmıyorlardı...bütün işleri makineler olmadan, elde yapıyorlardı...kıyası beğenmediniz ama, şimdide evliliklerde huzur ve mutluluk yok...Valla kusura bakmayin da o anaciklar calismaz tum gununu evinde gecirirdi, simdiki gibi gozleri acilmamisti, ogretilmis caresizligi kabul edip seslerini cikarmazlardi cunku erkegin eline bakiyorlardi, bosanmak zaten soz konusu bile olmazdi o nedenle yaptiginiz kiyas gibi olmus olmus ama yersiz olmus...
O eskilerin sabri bende yok valla saygiyla anarim kendilerini..
O zamanin sartlari oyleymis makine yokmus ama zaman cokmus, simdiki gibi bir giydigin aksamina makineye atilmazmis, cocuklar birbirlerinin esyasini giyer bir oyuncakla oynarmis simdi teknoloji var Evet ama iste eskiye nazaran cok, bir kere evler genis, kiyafetler cok, esya cok haliyle daginiklik fazla, cocuklar eskiden kendi haline birakilirmis ama artik her biri ozel ilgi istiyor ve kendi adima soyleyim calisan bir kadin olarak esimden yana bir kazancim yok, eline bakmiyorum, ihtiyaclarimi kendim karsiliyorum, evde de yasam ortaksa bir zahmet benim yasam alanima da saygi duysun ...çalışmıyorlardı ama, yan gelipte yatmıyorlardı...bütün işleri makineler olmadan, elde yapıyorlardı...kıyası beğenmediniz ama, şimdide evliliklerde huzur ve mutluluk yok...
o zaman minimal yaşam felsefesine geç, rahat edersin.O zamanin sartlari oyleymis makine yokmus ama zaman cokmus, simdiki gibi bir giydigin aksamina makineye atilmazmis, cocuklar birbirlerinin esyasini giyer bir oyuncakla oynarmis simdi teknoloji var Evet ama iste eskiye nazaran cok, bir kere evler genis, kiyafetler cok, esya cok haliyle daginiklik fazla, cocuklar eskiden kendi haline birakilirmis ama artik her biri ozel ilgi istiyor ve kendi adima soyleyim calisan bir kadin olarak esimden yana bir kazancim yok, eline bakmiyorum, ihtiyaclarimi kendim karsiliyorum, evde de yasam ortaksa bir zahmet benim yasam alanima da saygi duysun ...
Valla dizi izlemeyi ancak iste yapabiliyorum, bazen kitap okuyorum uyumadan once, kizim kucuk 2,5 yasinda henuz yani ilgiye ozene ihtiyac duydugu bir yasta bana evde birsey yapmaya firsat birakmiyor.seni cok iyi anlayabiliyorum, hayatin akisina kapilip gitmissin, hayatin seni surukluyor ve kontrolunu kaybetmis hissi yasiyosun. bi ucundan tutacaksin canim. bugun olmadiysa yarin, yada haftaya kendin icin bisiiler yapacaksin. ayrica gun icerisine de kaliteli anlari sigdirmaya calis, nebilim market alisverisi mi yaptin, ozaman o civarda bi kafeye otur ic bi cay/kahve. kitap mi seviyosun, cocugunun yasini bilmiyorum ama gunun bazi anlarini ‘kitap okuma’ saatine cevir, bi kahvenle ooh mis cocugunada bi kitap tutustur, okuyun. veya nebilim guzel yabanci diziler var, onlar sizin keyif zamaniniz olsun.
Felsefik dusler gercek hayatta ise yaramiyor mitlu olacagim diye polyannacilik oynayamam ki...o zaman minimal yaşam felsefesine geç, rahat edersin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?