Merhaba ben eşimle üniversitede tanıştım çok peşimden koştu beni çok sevdi ben de beni bu kadar sevecek biri bulamam diye onunla görüşmeye başladım hersey çok güzel gidiyordu bana sonsuz saygı ve sevgi doluydu oyleki çoğumuz olsun istedik fakat tek sorun eşimin ailesiydi açıkçası kultursuz cahil ve egitimsizdiler fakat benim ailem saygılı bilgili ve anlayışlı bi aileydi uyum sağlayamadım annesinin çok acayip düşünceleri ve beni yönlendirme her yaptığımıza yorum ki düşünün dugunumuzu benim ailem yaptı eşyaları ailem aldı onlarda yok edemiyoruz filan karismadilat ve yardım yok şimdi bebeğim olmuş eşim değişti illa annem baksın annem yıkasın annem Izliyo görsün hepsi numara Tabiki Insan torununu sever ama bu kadının düşünün iki çocuğu intihar etmiş onun o saçma düşüncelerini dinlemekten nasıl çocuğumu eline vereyim ona vereceği katkı sağlayacağı bişeyi yok ayrıca çok kirli bi kadın evi bir bebek için hiç uygun değil hayatında çamaşır suyu kullanmamış kimyasal diye evi idrar kokuyor yemek yapılan yer bir katran yağ bebeğimle oraya gitmek istemiyorum eşim de bana cephe aldı nasıl gitmek istememiştim onun kardeşleri o evde büyümüş bizim çocuğumuz hasta olsa da orda kalacak annesi çocuğumu komsuya hava atacak diye afedersiniz erkek olduğunu göstermek için yarı çıplak. Alt değiştirirken elimden çaldı aglata aglata çocuğu balkondan millete gösteriyo ya kısacası benim bile dilim vermiyo onun cehaletine eşim oraya gidince beni coook seviyo ilgisi hurmeti aşkı sonsuz ama gitmek istemeyince aylarca cezalandiriyo tavır herkese sevecen bana gelince aşık surat konuşmama ben yonlendirilmekten nefret eder çünkü beni yönlendirmeye çalışanlardacalisanlarda hem zakaca hemde kültür olarak ileri olmam nedeniyle tiksiniyorum onlardaonlardan eşim böyle yaparak hem sabrımı hem nefretimi kazandı sinirlendirmek için diyo sen gelme oğlumu götürecekgoturecem yada emziriyorum diyo mama verelim ki annem baksın yok annem onu yikamali ya herkes doğumdan sonra eşini sever o bana kötü davranıyorsun sen anesin katlanacaksın tavrı inanın bıktım herşeyiyle soğudum yatakları ayırmadım kendime yakıştıramıyorum ama onun dengesiz yaklasimlarina kapattım bana her türlü yaklaşmasına müsade etmiyor ve mesafelmesafeli davranıyorum ama bu şekilde yaşamaktan sıkıldım sevmediğim biriyle evli kalmak onun ailesiyle saçma ilişkilerine katlanamıyorum en küçük örnek ortaokula giden küçük görümcem istedi diye üç saat kıyafet baktı benle bebeğim emzirdigim için perişan oldum çocuğum ev dışında emmek istemiyor çevre değişince dikkati bozuluyor Tamam bakalım dedim iki saat yeterli bebeğim aç uykusuz kaldı diyorum ama o küçücük çocuk bizi yönlendiriyor ya sonuç olarak bebeğim için olmasa ve çevreme rezil olmak olmasa bana onu gördüğüm hergün işkence yardımlarınızı bekliyorum