Kendinize hala kızgınsınız.
Unutamama nedeniniz bu.
Hangimiz 1 yıl önce yaptığımız, hatta dün bile yaptığımız bişeyi yargılamıyoruzki.
Bunun o adamla, boşanmakla, sizin saflığınızla bi ilgisi yok.
İnsan değişir.
Çok sevdiğine düşman, nefret ettiğine dost olabilir.
Canhıraş savunduğu şeyi sonradan gereksiz, saçma bulduğu şeyi nihayetinde makul de görebilir.
İnsan yıl yıl, gün gün, an an değişir.
O günler de, siz de değiştiniz.
O şartları bu aklımızla, bu şartları da o aklımızla ölçmek kendimize haksızlık sadece.
Oldu bitti, herşeyiyle o geronimoyo da sahip çıkın, alın karşınıza ben seni o korkun ya da hatanla da seviyorum deyin.
Siz demezseniz kim onun sırtını sıvazlayıp yeniden güzelliklere cesaretlendirmek?