gerçekten bilemedim nereden başlayacağımı. hala düşünüyorum daha ben 6 yaşındayken ayrılan ailem mi sorun? yoksa hayatım boyunca aradığım sevgi mi? hatta yuva mı? fedakarlığından ezildiğim ama bir şey yapamadığım annem mi? bu eziklikle sık sık hata yaptığım anne kız ilişkim mi? ilkinde resmen dolandırıldığım evliliğim mi? yoksa ikincisinde bir de üstüne üstlük çocuk yapma cesaretini gösterdiğim sorumsuz adamla hala evli kalmak için gösterdiğim çaba mı? yeterince iyi bir anne olamadığımı hergün kendime binlerce kez söylemem mi? tüm bunların ezikliğini çıkarmaya çalıştığım iş yerinde herşeyi yapmama rağmen hiçe sayılmayı normal görmem mi? hatta bunların hepsini ayrı ayrı buraya yazmam gerekirken bir türlü birbirinden ayıramayıp topluca yazarak herkesin kafasını karıştırmam mı? sorunum ne benim? neden hep ağlıyorum? bana ne lazım? ve en kötüsü gerçekten yaşamak istememek (intihar gibi birşeyden bahsetmiyorum sadece istemiyorum) nasıl bir şey? dinlemek isteyen var mı beni 1 kişi bile olsa?
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
bilemedim.
- Konu Sahibi tuptip
- Başlangıç Tarihi
- 19 Haziran 2012
- 30.176
- 38.362
- 598
- 34
Depresyonda olabilirsin kuvvetle muhtemel
- 25 Ağustos 2011
- 18.321
- 13.421
- 298
- 17 Eylül 2013
- 739
- 1.319
- 43
Bence bunları bize değil, kendine söylemişsin ve sormuşsun. Ve cevaplamışsın da, kendine değer vermiyorsun ve bunu çok belli ediyorsun. Yaptıklarını önce kendin beğenmiyorsun...
İş yerinde bi işe yaramasan şimdiye çıkarılırdın zaten. Bir şey söylerken eğilme, dik dur ve korkma. Karşındaki robot değil, insan ve inan onlar da aciz...
Dünyada yalnız hissedebilirsin, yalnızsında.. AMA BENCE İNSANI BU GÜÇLENDİRİR, çünkü kendinden başka kimsenin sana destek olmadığını gayet bilir ona göre gardını alırsın.
Yazdığın sorunlar inan çok genel şeyler, sadece onlara odaklanıp tüm hayatına maletmen sorun. Hayatının şu andan sonraki kısmı sana bağlı, ve o küçüksediğin her saniye çok önemli. Sen bir bireysin ve güçlüsün bi insan olarak. Bunun farkına varman için daha mı zorda kalman gerek illa?
İş yerinde bi işe yaramasan şimdiye çıkarılırdın zaten. Bir şey söylerken eğilme, dik dur ve korkma. Karşındaki robot değil, insan ve inan onlar da aciz...
Dünyada yalnız hissedebilirsin, yalnızsında.. AMA BENCE İNSANI BU GÜÇLENDİRİR, çünkü kendinden başka kimsenin sana destek olmadığını gayet bilir ona göre gardını alırsın.
Yazdığın sorunlar inan çok genel şeyler, sadece onlara odaklanıp tüm hayatına maletmen sorun. Hayatının şu andan sonraki kısmı sana bağlı, ve o küçüksediğin her saniye çok önemli. Sen bir bireysin ve güçlüsün bi insan olarak. Bunun farkına varman için daha mı zorda kalman gerek illa?
32 yaşındayım kızım da 2 yaşında
- 25 Ağustos 2011
- 18.321
- 13.421
- 298
uzmadan yardım alın mutlaka..
şuan hiç birşey için karar vermeye gayret edin.. Çünkü sağlıklı düşenemiyorsunuz..
Anneniz babanız ayrılmış, ayrı kalmışsınız, zor bir çocukluk geçirmişsiniz.. vs vs ama üstünden seneler geçmiş..
Şimdi zaman, önünüze, minicik meleğe güzel günler yaşatma vakti..
- 23 Kasım 2011
- 12.313
- 15.357
- 298
Hiçbir anne evladını bile isteye bu hayatta bi başına yapayalnız bırakamaz..
Yok öyle Bi dünya..
Burda herkesin derdi var..
Ama sonuçta bi şekilde hayat akıp gıdıyor..
Kendinizi kapatmayın dış dünyaya..
Sizin yaşam enerjiniz bıtmış..
Lütfen neyle mutlu olabiliyorsanız onunla uğrasın..kotu enerjinizi atın..
Bu şekilde yaşayan öluden farkınız yok..cocugunuza da faydanız yok..
Yok öyle Bi dünya..
Burda herkesin derdi var..
Ama sonuçta bi şekilde hayat akıp gıdıyor..
Kendinizi kapatmayın dış dünyaya..
Sizin yaşam enerjiniz bıtmış..
Lütfen neyle mutlu olabiliyorsanız onunla uğrasın..kotu enerjinizi atın..
Bu şekilde yaşayan öluden farkınız yok..cocugunuza da faydanız yok..
hepsini biliyorum o yüzden ben nasılsa kızını mutlu edebilecek bir anne değilim olsam nolur olmasam nolur boşluğuna düşüyorum
umarım bir başlangıç noktası bulabilirim
- 4 Şubat 2015
- 11.087
- 31.426
- 598
Eskiler olsa sana dayak lazım her şeyin var derlerdi :) şaka tabi ki.hobiniz varsa onlara yönelin,yapmadığınız ama yapmayı çok istediğiniz bir şeyi yapın.Tek lazım olan değişiklik sanki.
mühendisim ben büyük bir holdingte de yöneticiyim belli olmuyor ki bazen 6 da çıkıyorsun işin uzuyor 10 oluyor 11 oluyor. eşim aslında iyi bir insan kötü demeye dilim varmaz ama nasıl desem basiretsiz evin erkeği gibi değil 3 günde bir iş değiştirir eve ben hep ondan fazla kazanırım buna alınmaz. bütün yük bendedir o evin çocuğu gibidir. kısacası ona sırtımı dayayamam ama gayet rahat bana dayanır
çok uğraşıyorum gerçekten ama bazen Allah bile beni sevmiyor diye düşünüyorum. bunu düşünmenin çok günah olduğunu da biliyorum sonra bir de buna üzülüyorum
ama ne maddi imkanım var ne de zaman anlamında manevi imkanım
