çok ama çok duygulandım...
püsküüt seni çok iyi anlıyorum ama bu yazını bundan 5 ay önce okusaydım o kadar iyi anlayamazdım..
ben hep hayvanlardan uzaktım..köpekten korkar,kediden huylanırdım..balık,kaplumbağa gibi hayvanlar besledim ama hiç böyle,sevimli,tüylü sıcak bi hayvanım olmamıştı..taa ki eşim bana Pofuduk'u getirene kadar..
Pofuduk şirin mi şrin bi tavşan..
Evi pisletiyo,kemiriyo ama ben onu o kadar çok seviyorum ki en yorgun anımda bile evi süopürmekten gocunmuyorum..
Ve maalesef ölüm korkusu beni de sardı..o ölürse naparım diye düşünür oldu..İşten eve gelince yaptığım ilk iş onu kucağıma almak,yemek yaparken beni izlemesi,biz salonda otururken türlü şirinlikler yaparak salonda turlaması benim ona daha da bağlanmama yol açtı..
dostlarımızı kaybetme korkusu ve gerçeğini çok güzel anlatmışsın..
yüreğine sağlık..
püsküüt seni çok iyi anlıyorum ama bu yazını bundan 5 ay önce okusaydım o kadar iyi anlayamazdım..
ben hep hayvanlardan uzaktım..köpekten korkar,kediden huylanırdım..balık,kaplumbağa gibi hayvanlar besledim ama hiç böyle,sevimli,tüylü sıcak bi hayvanım olmamıştı..taa ki eşim bana Pofuduk'u getirene kadar..
Pofuduk şirin mi şrin bi tavşan..
Evi pisletiyo,kemiriyo ama ben onu o kadar çok seviyorum ki en yorgun anımda bile evi süopürmekten gocunmuyorum..
Ve maalesef ölüm korkusu beni de sardı..o ölürse naparım diye düşünür oldu..İşten eve gelince yaptığım ilk iş onu kucağıma almak,yemek yaparken beni izlemesi,biz salonda otururken türlü şirinlikler yaparak salonda turlaması benim ona daha da bağlanmama yol açtı..
dostlarımızı kaybetme korkusu ve gerçeğini çok güzel anlatmışsın..
yüreğine sağlık..