Biliyorum..

Nomucugum canım bunun üzerine bu kadar dusunmen yalnızca seni yıpratır.
Bi tepki vermek istiyorsan ver o an, vermediysen yeri geldiğinde söyle ama ekstra zamanlarda düşünmemeye çalış.
Mesela dusunuyosun ya 'amaaaan ' de başka bişey düşünmeye başla :)
Çünkü dediğin gibi gerçekten çok küçük bir mesele . Ben öyle problemler görüyorum ki veli davranışlarında , zaman zaman yaşadığım da oldu. Çok saygısız insanlar var.
Mesela bugün kurra ile sınıflar ayrılmış anasiniflarinda. Bir hoca biraz daha aktif etkinliklerde filan. Diğer öğretmene çocuğu düşen veli öğretmenin yüzüne , toplantida herkesin önünde 'aciksozluluk ' adı altında demedigini bırakmadı. O kadar üzüldü ki öğretmen. Bu tip olaylar insanı daha çok etkiliyor. Keşke herkes nerde nasıl davranması gerektiğini bilse. Ama olmuyor işte.
 
30 a kadar cok rahat bi insandim
30 dan snr herseyi herkesi umursayan dert eden bi insan oldum
Ben değişemedim umarım siz değişirsiniz
 

oyy durum ciddi bence..
şimdi öğrencilerin önünde sorun çıkmaması için birşey söylememiş olmanız sizin tercihiniz ki ben olsam hemen o anda müdahale ederdim ..
ama kendi tercih hakkınızı kullanarak sessiz kalmış olmanızı kafaya takmanız enteresan.. sonuçta veli toplantısında dile getirmeyi düşünüyorsunuz zaten..
her veliyle iyi olmak zorunda değilsiniz .. her veli sizin standartlarınızda sizin bakış açınızda sizin eğitiminizde ( ki bunu görgü olarak da düşünebiliriz ) olmak zorunda değil.. size karşı bir saygısızlık olduğunu düşüncesi ile kafaya takıyorsanız bunu göz önüne almalısınız..
bu durum diğer insan ilişkilerinde de geçerli .. herkesle iyi anlaşmamız gerekmiyor.. genel olarak kendinizi bu konuda eğitebilirseniz bu tür sorunları eve taşımazsınız zaten.. olduğu yerde kalır olması gerektiği gibi..
 

Ben bundan çok rahatsızım.
Çok da düşündüm bu kendimi eğitebileceğim bir konu değil.
Yapım böyle. Ben orada tepki versem de bu konuyu takacaktım.
Bu kez neden bu yaşandı diye :)

Ayy benden bir halt olmaz biliyorum
 

Amin..
 
Ben de genelde rahatimdir
Ama eskiden oyle degildim sonradan oldum
Hayat beni yonttu diyelim nomucugum
Sebepleri biliyorsun zaten
 

ben böyle bir şeylere sinir olduğum zaman çene yaparak çözüyorum durumu. arkadan bir sürü söyleniyorum. insanlar ne kadar düşüncesizler şöyleler böyleler diye başlıyorum. yanımda kim varsa o an ona "ay çok sinir oldum" diyip başlıyorum anlatmaya sonra da sinirim geçiyor ve unutuyorum
 
Sizin dusmana hic ihtiyaciniz yok
Insanlara bu kadar takilmayin,hic birsey sizden daha onemli degil,is konusnda elinizden gekeni yapin gerisini kaygi etmeyin sizde insansiniz robot degil.
Ben cok kafaya takmam herseyde gulecek bisey bulurum en cokta kendimle dalga gecerim.inanin siz olumlu dusunurseniz her sey pozitif oluyor.
Hatada yapabilirisniz karsinizdaki de hata yapabilir bunlar insani seyler kafaniza dert edip kendinizi yiprattiginiza degmez.
 

Aynen düşmana ihtiyacım yok valla.
İşte bu kafamdan çok rahatsızım
 

estf. da enteresan geldi bana cevap vermiş olsanız bile kafaya takacak olmanız..
bilmiyorum belki de ben fazla rahatım..

bekarken okuduğunuz zamanlar vs dışarda olup biteni gidip evde annenize anlatırmıydınız ?
gün içinde yaşadıklarınızı şöyle oldu böyle oldu vs diye..
böyle bir alışkanlığınız varsa bu devam ediyor olabilir .. çalışma hayatınızda yaşadığınız olumsuzlukları eve taşımak bundan kaynaklı olabilir..
 

Anlatmazdım, yine de anlatmaktan çok içime atıp kafama takmak seçtiğim yol genelde.
Çok üstüme gelip anlat demeleri lazım yani..

Bilemiyorum ki niye böyleyim..
 
Ben de senin gibiydim.
15 Temmuz gecesi hayatım değişti.
Gece 3 kere bomba sesine zıplayıp saklandım sabaha kadar evde ölmeyi bekledim.
Hayatımın en korkunç gecesiydi üstüne travma yaşadım bi hafta yiyip içemedim.

O güne kadar her şeyi takan kanser olacak kadar çok düşünen bi insandım.
O gün anladım ki hayat çok kısa hele böyle bi ülkede yarına çıkacağımız bile belli değilken, tepemize bombalar yağarken, böyle bir hayat için üzülmek çok kısa.

Artık her şeyi oluruna bırakıyorum, hiçbişeye üzülmeye değmeyeceğini düşünüyorum ve günlerimi dolu dolu geçirmeye çalışıyorum.Tavsiye ederim.
 
Anlatmazdım, yine de anlatmaktan çok içime atıp kafama takmak seçtiğim yol genelde.
Çok üstüme gelip anlat demeleri lazım yani..

Bilemiyorum ki niye böyleyim..

bende bilemedim :)
ama çok yorucu olduğunu tahmin edebiliyorum..
insan hele ki öğretmen olarak siz gün içinde bir dünya şey yaşar.. her ağzımızdan çıkanın karşımızdakinin her ağzından çıkanın peşine düşmek analizini yapmak ciddi zor olsa gerek..
inşallah değişebilirsiniz..
 
Mutlu olmak için biraz gamsiz olmak gerekir gerçekten evlenince öğrendim...ben eskiden iyi isen herkes iyi zannederdim ama değilmiş ne kadar iyi olsanda bazi insanlar huzurunu iyi de olsan kötü de olsan bozuyor...sen doğru bildiğin gibi yasa söylenenlere,yapilan hareketlere de takilma dört dörtlükte olsan kimseye yaranamazsin bunu unutma o yüzden kendi hayatini istediğin gibi yasa söylenildiğini gibi amannnn bosverr demeyi öğren,kafayi takarak,dert edinerek kendine edersin başka kimseye birşey olmaz,o yüzden bosverrr değmez anacim
 
Üzülme nomucha, ben de her gün çok basit bir matematik işlemini yapamayan, kendini asla geliştirmemiş insanlarla karşılaşıyorum.

30 yaşına gelmiş bir insan 100 liranın yüzde 20sini alabilmeli değil mi?
Katlanamıyorum cehalete, yobazlığa, değişsinler istiyorum.
Sonra da saldırganca yorumlar yapıyorum tamamen nefret iç güdüsüyle.
Asla değişmiyor, hiçbir şey de iyi olmuyor.

O yüzden boş ver.
 
Çok takardım ben. 38 yaşındayım 34 yaşından sonra takmamayı öğrendim.
Yalan dünya bilincine vardım çünkü.
Kimse için üzülmeye değmez diyorum.
İnsanların gerçek yüzünü menfaatçi halini görünce değiştim.
Huy değil bu hayata bakış açısı.
 
Zihnime hakim olamiyorm bazan

Takmiycam diyorm hic bi seyi

amaaaan diyorum bi bakiyorum

beynim cinayetler işliyo türlu turlu

senaryolar....
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…