- Konu Sahibi KaRaLaHaNa
- #1
yazmak ve yazmamak arasında çok tereddüt ettim ama fikirlerinize ihtiyacım var.
kıslar benim beş altı yıl önce, belkide daha çok olmuştur bir ilişkim oldu.
bir buçuk yıl kadar sürdü.
benim verdiğim kararlar yüzünden sona erdi.
çok aman aman ferhatla şirin tarzı bişiy değildi.değer veriyordum ve
bu değeri görmek istiyordum.
bu süre zarfında bana sölediği yalanları yakaladım,ilgisizliği,ve başka ilişkileri...
zaten tam oturmamış ilişkimizde tuz biber oldu bunlar.
acaip kırıldım ve devam etmemeye karar verdim.
zaten karşınızdaki beyin ve yürek olarak sizinlemi bunu birsüre sonra anlayabiliyorsunuz.
o benimle değildi biliyordum.
araqdan yıllar geçti.
biz karşılaştık,benim içim buz gibi olmuştu.
onu görünce hiç bişiy hissetmedim ne kızgınlık ne kırgınlık nede sevgi...
öylesine buz gibiydi ki kalbim bir süre ara ara görüşmelerimiz oldu,
arkadaş gibiydim onunla dinliyordum hayatı için fikirler veriyordum,
tabiki bana yaşattıkları aklıma gelmiyr değildi.
neden diyordum ,neden yaptı bana bunu.
çünkü ben artık başka birini seviyrum devam etmek istemiyorum gibi bir düşünceyi kaldırabilirdim.
evet üzülürdüm belki ama en azından aldatılmış olmazdım.
na sölediğimde aptallığımdanmış,çocukluktan,değerini bilememişim tarzı cevaplar verdi.
iki üç kişiyi bir arada idare eden erkeklerden nefret ediyorum.
sonra şimdiye gelelim;
o zamn çok dua etmiştim rabbime.şimdi şimdi aklıma geliyor .yaşattıklarını yaşamasını,
her ne şekilde olursa olsun tekrar bana gelmek istediği günleri görmeyi.
çok zamn geçti ama rabbim dualarımı kabul etti.
işini kurup ,hayatını bir düzene koyduktan sonra açıldı bana.
bir gün böyle bir kararla bana geleceğini adım gibi biliyordum.
kesinlikle lmayacağını söledim,zamna bırakalım dedi.
ben zamn koymak istemedğimi çünkü o zman hep açık bir kapı kalacağını ifade ettim.
ama bir türlü karar veremiyorum kıslar.
şu anda eskiden ben nasılsam sanki yer değiştirdik.
acaip bir ilgi ve alaka görüyorum.
sürekli benimle ve bütü yaptıklarını kapatabilmek için sonuna kadar çabalamakta.
ama ben hala buz gibiyim.
onada açıkça belirttiğim gibi kırdığı yok ettiği güven eksikliğini bir türlü kaldıramıyorum.
deneyelim görelim beraber aşalım diyor ama ben kendime hadi tamma kapa gözlerini ve yeniden bir şans ver diyemiyorum.
çünkü aldığım yaralar o zamn farkında olmasamda hayatımda derin izler bırakmış.
çok sıkışmış bir durumdayım.
çünkü biliyorumki başlarsam bu iş ciddi boyutta devam edecek.
ben hem bu ilgiden tatmin oluyorum insan olarak,hemde karar veremiyorum.
fikirlerinizi paylaşır mısınız benimle...
kıslar benim beş altı yıl önce, belkide daha çok olmuştur bir ilişkim oldu.
bir buçuk yıl kadar sürdü.
benim verdiğim kararlar yüzünden sona erdi.
çok aman aman ferhatla şirin tarzı bişiy değildi.değer veriyordum ve
bu değeri görmek istiyordum.
bu süre zarfında bana sölediği yalanları yakaladım,ilgisizliği,ve başka ilişkileri...
zaten tam oturmamış ilişkimizde tuz biber oldu bunlar.
acaip kırıldım ve devam etmemeye karar verdim.
zaten karşınızdaki beyin ve yürek olarak sizinlemi bunu birsüre sonra anlayabiliyorsunuz.
o benimle değildi biliyordum.
araqdan yıllar geçti.
biz karşılaştık,benim içim buz gibi olmuştu.
onu görünce hiç bişiy hissetmedim ne kızgınlık ne kırgınlık nede sevgi...
öylesine buz gibiydi ki kalbim bir süre ara ara görüşmelerimiz oldu,
arkadaş gibiydim onunla dinliyordum hayatı için fikirler veriyordum,
tabiki bana yaşattıkları aklıma gelmiyr değildi.
neden diyordum ,neden yaptı bana bunu.
çünkü ben artık başka birini seviyrum devam etmek istemiyorum gibi bir düşünceyi kaldırabilirdim.
evet üzülürdüm belki ama en azından aldatılmış olmazdım.
na sölediğimde aptallığımdanmış,çocukluktan,değerini bilememişim tarzı cevaplar verdi.
iki üç kişiyi bir arada idare eden erkeklerden nefret ediyorum.
sonra şimdiye gelelim;
o zamn çok dua etmiştim rabbime.şimdi şimdi aklıma geliyor .yaşattıklarını yaşamasını,
her ne şekilde olursa olsun tekrar bana gelmek istediği günleri görmeyi.
çok zamn geçti ama rabbim dualarımı kabul etti.
işini kurup ,hayatını bir düzene koyduktan sonra açıldı bana.
bir gün böyle bir kararla bana geleceğini adım gibi biliyordum.
kesinlikle lmayacağını söledim,zamna bırakalım dedi.
ben zamn koymak istemedğimi çünkü o zman hep açık bir kapı kalacağını ifade ettim.
ama bir türlü karar veremiyorum kıslar.
şu anda eskiden ben nasılsam sanki yer değiştirdik.
acaip bir ilgi ve alaka görüyorum.
sürekli benimle ve bütü yaptıklarını kapatabilmek için sonuna kadar çabalamakta.
ama ben hala buz gibiyim.
onada açıkça belirttiğim gibi kırdığı yok ettiği güven eksikliğini bir türlü kaldıramıyorum.
deneyelim görelim beraber aşalım diyor ama ben kendime hadi tamma kapa gözlerini ve yeniden bir şans ver diyemiyorum.
çünkü aldığım yaralar o zamn farkında olmasamda hayatımda derin izler bırakmış.
çok sıkışmış bir durumdayım.
çünkü biliyorumki başlarsam bu iş ciddi boyutta devam edecek.
ben hem bu ilgiden tatmin oluyorum insan olarak,hemde karar veremiyorum.
fikirlerinizi paylaşır mısınız benimle...
