- 30 Ekim 2014
- 68
- 12
- 8
- 29
- Konu Sahibi marshhmalloww
- #1
Merhaba kızlar ben 20 yaşında üniversite öğrencisiyim.1.5 senelik bir ilişkim var sevgilim de öğrenci ve benden 1 yaş büyük.Benim sorunum şu: sevgilim aşırı bencil ve anlayışsız. Hemen bir kaç örnekle açıklayacağım.
Örn.1. Erasmus değişim programına bölümüm gereği gitmem şart ve ortalamam da tutuyor.Ben 2.sınıfın 2.döneminde gitmek istiyorum ancak o 3'te gitmemi istiyor.Hocalarımız da 3'te gitmememiz gerektiğini söylüyor.Bu yüzden sürekli kavga ediyoruz.
Örn.2. Arkadaşlarımla rahat plan yapamıyorum.Çünkü nerdeyse haftanın her günü onla görüşmek zorundaymışım gibi davranıyor ve artık kendime vakit ayıramıyorum.Ben sürekli gezmeyi seven bir insan değilim ve durmadan dışarı çıkmaktan kendime para ayıramıyorum.
Örn.3. Arkadaşlarımla yaptığım her plana dahil olmak istiyor.Çok izlemek istediğimiz bir film için kız arkadaşlarımla 3 haftadır plan yapmıştık ve bundan ona bahsetmiştim.Ancak bir süre önce bana planı bilmesine rağmen onlarla gitme benle gel bence demeye başladı.Hayır dememe çok sinirlendi çünkü kendinden başkasını düşünmüyor,beni ne duruma sokar hiç düşünmüyor.Çok büyük kavga ettik ve tabii ki arkadaşlarımla gittim.Mesela bu yaz için yine kız arkadaşlarımla yurt dışı planı yaptık ve bunu aylardır konuşuyoruz.Ancak dün konuşurken kendini de dahil etti.Ben onla gidemeyeceğimi aileme erkek arkadaşımla gidiyorum diyemeyeceğimi söylediğimde kendini kız arkadaşımla olan plana dahil etti.Hayır diyemedim ancak sonuçta belki kız arkadaşlarım onu istemeyebilir,kız kıza olmak isteyebilir bunu hiç düşünmüyor.Biraz bunu ima ettiğimde bana "bu sinema planına benzemez.senle artık konuşma vakti geldi" dedi tehditkar bir şekilde.
Bu şuan aklıma gelen örnekler sadece.Ancak ne zaman onun istediği bir şeyi yapmaya karşı çıksam yüzyüzeysek bana sesini yükseltiyor,el kol hareketi yapıyor,telefondan konuşuyorsak çok agresif bir şekilde konuşmaya başlıyor.Bunu şımarık yetiştirilmesine veriyorum ama ben hayatım boyunca onun isteklerine göre hareket edemem.Onun yüzünden benim kendime ait bir alanım kalmadı gibi bir şey.Ayrılmak istemiyorum ancak karşıma aldığımda konuşursam "ben böyleyim.beğenmiyorsan sen bilirsin." tarzı şeyler söyleyecek ve agresifleşecek.Onun bencilliği ve agresif özelliği yüzünden çoğu zaman kendi düşüncemi kızmasın diye söyleyemiyorum.Çünkü katiyen haklı olduğunu düşünüyor.Hiç empati kurmuyor.Sizce ne yapmalıyım? Ayrılmak dışında bir çözüm öneriniz var mı?
Örn.1. Erasmus değişim programına bölümüm gereği gitmem şart ve ortalamam da tutuyor.Ben 2.sınıfın 2.döneminde gitmek istiyorum ancak o 3'te gitmemi istiyor.Hocalarımız da 3'te gitmememiz gerektiğini söylüyor.Bu yüzden sürekli kavga ediyoruz.
Örn.2. Arkadaşlarımla rahat plan yapamıyorum.Çünkü nerdeyse haftanın her günü onla görüşmek zorundaymışım gibi davranıyor ve artık kendime vakit ayıramıyorum.Ben sürekli gezmeyi seven bir insan değilim ve durmadan dışarı çıkmaktan kendime para ayıramıyorum.
Örn.3. Arkadaşlarımla yaptığım her plana dahil olmak istiyor.Çok izlemek istediğimiz bir film için kız arkadaşlarımla 3 haftadır plan yapmıştık ve bundan ona bahsetmiştim.Ancak bir süre önce bana planı bilmesine rağmen onlarla gitme benle gel bence demeye başladı.Hayır dememe çok sinirlendi çünkü kendinden başkasını düşünmüyor,beni ne duruma sokar hiç düşünmüyor.Çok büyük kavga ettik ve tabii ki arkadaşlarımla gittim.Mesela bu yaz için yine kız arkadaşlarımla yurt dışı planı yaptık ve bunu aylardır konuşuyoruz.Ancak dün konuşurken kendini de dahil etti.Ben onla gidemeyeceğimi aileme erkek arkadaşımla gidiyorum diyemeyeceğimi söylediğimde kendini kız arkadaşımla olan plana dahil etti.Hayır diyemedim ancak sonuçta belki kız arkadaşlarım onu istemeyebilir,kız kıza olmak isteyebilir bunu hiç düşünmüyor.Biraz bunu ima ettiğimde bana "bu sinema planına benzemez.senle artık konuşma vakti geldi" dedi tehditkar bir şekilde.
Bu şuan aklıma gelen örnekler sadece.Ancak ne zaman onun istediği bir şeyi yapmaya karşı çıksam yüzyüzeysek bana sesini yükseltiyor,el kol hareketi yapıyor,telefondan konuşuyorsak çok agresif bir şekilde konuşmaya başlıyor.Bunu şımarık yetiştirilmesine veriyorum ama ben hayatım boyunca onun isteklerine göre hareket edemem.Onun yüzünden benim kendime ait bir alanım kalmadı gibi bir şey.Ayrılmak istemiyorum ancak karşıma aldığımda konuşursam "ben böyleyim.beğenmiyorsan sen bilirsin." tarzı şeyler söyleyecek ve agresifleşecek.Onun bencilliği ve agresif özelliği yüzünden çoğu zaman kendi düşüncemi kızmasın diye söyleyemiyorum.Çünkü katiyen haklı olduğunu düşünüyor.Hiç empati kurmuyor.Sizce ne yapmalıyım? Ayrılmak dışında bir çözüm öneriniz var mı?
