- 26 Mayıs 2018
- 8.218
- 38.846
- 548
- 51
- Konu Sahibi Incredible incredible
-
- #21
Bugün kpss sınavı vardı. Bir yıldır ders çalışıyorum, dershaneye de gittim küçücük cocuğu ağladığı halde bırakarak. Ama iyi geçmedi. 30 yaşıma geldim, evlendim, çocuk oldu ama ben hala ders çalışıyorum ve sonuç başarısızlık. Nasıl geçti diye sorandan utanıyorum. Arkadaşlarım attılar kendilerini bir yerlere. Ben hala bir baltaya sap olamadım... Haftaya alan sınavım var onun bu moralle nasıl geçeceği de meçhul. Siz bu durumların üstesinden nasıl geldiniz..
Teşekkür ederim. Evet biraz kpss odaklı oldum. Eşim ilk evlendiğimizde açıköğretimden ikinci üniversiteye başlayalım dedi. Ben kpss çalışmalıyım dedim. 4 yıllık bölümü 4 sene de bitirdi. Şimdi ünvan değişikliği için çalışıyor. Ben hala olduğum yerdeyim. Biraz farklı açıdan düşünmem gerekiyor galibaBaşka bir konuya daha yazmıştım size de yazayım.
Liseden sonra kazandığım üniversiteyi 1. Sınıfta bırakmak zorunda kaldım. Evlendim, çocuğum oldu,içimde hep dolduramadığım bir boşluk vardı.
Sağolsun eşim de destek oldu.
Önce tekrar örgün eğitime dönüp 2 yıl kız meslek lisesi fark derslerini aldım, çocuk gelişimini bitirip usta öğretici oldum.
Takip eden Eylül ayında çalışmaya başladım, o tarihten bu yana da çalışıyorum.
33 yaşındaydım tekrar üniversite sınavına girdiğimde, 6 yaşında da oğlum vardı.
AÖF okul öncesi öğretmenliği lisans programını 4 yılda bitirip öğretmen oldum.
Geçen yıl 45 yaşında yüksek lisansımı tamamladım. Diyeceğim o ki etrafı bırakın, eğitiminize odaklanın. İlle de memur olmanız şart mı? Özel sektörde de bir sürü fırsat var yeter ki değerlendirmesini bilin.
Sormayın ben de girdim sınava. ama çalışarak girmedim, geçen kış çalışıyordum, ben de alana girecektim, üstelik az atama var ve üstüne mülakat var. Ama Allaha bin şükür iş buldum. Çalışmayı bıraktım ve öylesine genel yeteneğe girdim. ( Türkçe sorularını çok kalitesiz buldum bu arada.)Bugün kpss sınavı vardı. Bir yıldır ders çalışıyorum, dershaneye de gittim küçücük cocuğu ağladığı halde bırakarak. Ama iyi geçmedi. 30 yaşıma geldim, evlendim, çocuk oldu ama ben hala ders çalışıyorum ve sonuç başarısızlık. Nasıl geçti diye sorandan utanıyorum. Arkadaşlarım attılar kendilerini bir yerlere. Ben hala bir baltaya sap olamadım... Haftaya alan sınavım var onun bu moralle nasıl geçeceği de meçhul. Siz bu durumların üstesinden nasıl geldiniz..
Teşekkür ederim. Evet biraz kpss odaklı oldum. Eşim ilk evlendiğimizde açıköğretimden ikinci üniversiteye başlayalım dedi. Ben kpss çalışmalıyım dedim. 4 yıllık bölümü 4 sene de bitirdi. Şimdi ünvan değişikliği için çalışıyor. Ben hala olduğum yerdeyim. Biraz farklı açıdan düşünmem gerekiyor galiba
Yaşım 30 bir baltaya sap olamadım demişsiniz o nedenle kendi hikayemi anlatmak istedim.Teşekkür ederim. Evet biraz kpss odaklı oldum. Eşim ilk evlendiğimizde açıköğretimden ikinci üniversiteye başlayalım dedi. Ben kpss çalışmalıyım dedim. 4 yıllık bölümü 4 sene de bitirdi. Şimdi ünvan değişikliği için çalışıyor. Ben hala olduğum yerdeyim. Biraz farklı açıdan düşünmem gerekiyor galiba
Benimde üni de hiç bir konuyu anlamayıp sınav zamanı sürekli bana soran arkadaşım şu anda iyi bir yere atandı 3_4 yıldır çalışıyor. Yine ödev zamanı yardım isteyen bir arkadaş uzman oldu. Ki okulu derece ile bitirmiştim ben. Bilmiyorum şans mı kısmet mi bazı şeylerYaş 27, 2. bölümü okuyorum, 3 e geçtim. Öğretmenlik KPSSsine şimdiden çalışmaya başladım. Ben de iibf mezunuyum. Yaşıtlarımın gayet güzel işleri var, çoğu evlendi, çocukları oldu. Hayatımda hiç evlenmektir çocuktur özenmedim. Ama iş konusu bunaltıyor beni. Hiç sevmediğim nefret ettiğim insanlar mutlu ve kariyer anlamında yol katederken ben hâlâ gizli işsizim aslında. Sahte Facebook hesabım vardı o kişilerin işlerine hayatlarına bakıp üzülüyordum. Çareyi kapatmakta buldum. Üniversitede projelerden ödevlerden sırtımdan geçinip ders geçen birinin yurtdışında gayet de iyi bir iş bulup yabancı bir kızla evlendiğini görünce ayrıca moralim bozuldu.
Yazık çok üzüldüm arkadaşınıza sınava girememekten ötürü bir yılın yanması daha acıdır. Öbür türlü en azından girdim olmadı diye teselli olur.Bugün tüm günümü 31 yaşındaki arkadaşımı teselli ederek geçirdim.
Aşktan yüzü gülmedi işten yüzü gülmedi.
7 senedir kpss icin çalışıyor.
Tarih Öğr. mezunu.
Geçen yıllarda talihsiz bir şekilde iyi geçen sınavı iptal edildi.
Bu sene 3 dk geç kaldığı için ogleden sonra sınava alınmamış.
O kadar çok ağladı ki 1 yılım daha gitti diye içim parçalandı.
31 yaşında bekar, her sene iş telaşinda.
Ücretli yapmaktan bıktı.
Ağladı, sustu, bir daha ağladı sustu.
Yarım saat sonra yine gözlerinden yaşlar süzülüyordu..
Sağlık olsun dedim durdum ama biliyorum ne söylesem boş.
Allah bu gençlerimizin yardımcısı olsun.
Nefret ediyorum bu sınavdan. .
Yazık çok üzüldüm arkadaşınıza sınava girememekten ötürü bir yılın yanması daha acıdır. Öbür türlü en azından girdim olmadı diye teselli olur.
Eşimle üniversitede sevgiliyken ben derslerde iyi olduğum için, içten içe korkarmış kesin iyi bir yere atanır beni istemez diye. Şimdi o 7 yıllık memur. Kimin ne olacağı hiç belli olmuyor.Ben de sizlerdenim. Hamile hamile sınava girdim kusmalı gebelikten ötürü 6 aydır da çalışamadım ders falan. 2016 kpssde 85 puanla atanamamıştım. Benim branşımdan da kpssden de pek ümidim yok. Ama olsun yine de şükür sağlıklıyız. Sağlık elden gidince bunlar da neymiş diyor insan. Kendimi çok yıprattım kendimden düşük puanlılar farklı branştan atandı diye. Panik atak oldum çıktım. Değmiyor. Ama anlıyorum sizleri ben de hala bir devlet kurumuna girme hayali içindeyim. Hepimize nasip olur inşallah en kısa sürede.
Umarım bundan sonra sizin de arkadaşınız içinde herşey gönlünüzce olur. Bilmiyorum bende hayatı bir yerde yakalamak istedim çocuk konusunda. Baktım olmuyor iş konusu, en azından çocuğumu kendim büyütüyüm dedim. Bazen çocuk olmasa daha iyi mi hazırlanırdım diyorum. Yoksa bak çocuğu da erteledim yine de olmadı diye ayriyeten ona da mı üzülürdüm bilmiyorumO da böyle söyledi ve bu seneden çok umitliydi.
Tüm arkadaşları evlilik bebek diye ilerlerken elleri her anlamda bomboş.
Benim durumum da pek parlak olmasa da çok çok üzüldüm
Umarım bundan sonra sizin de arkadaşınız içinde herşey gönlünüzce olur. Bilmiyorum bende hayatı bir yerde yakalamak istedim çocuk konusunda. Baktım olmuyor iş konusu, en azından çocuğumu kendim büyütüyüm dedim. Bazen çocuk olmasa daha iyi mi hazırlanırdım diyorum. Yoksa bak çocuğu da erteledim yine de olmadı diye ayriyeten ona da mı üzülürdüm bilmiyorum
Simdi mesela tarihden birseyler soruyorlar ya ... bunun belirli bir kitabi yokmu? Yani konularda bir sinir yokmu ki? Yazmiyor mu bir yerde .... su sinifan si sinifa kadar islediginiz konulardan gele bilir diye ... yoksa kafalarina göre soru mu soruyorlar ... kusura bakmayin yurtdisinda dogdum büyüdüm. Ve ben bu kpss‘yi cok duydum ...Şöyle söyleyim tarih konusu derya deniz. Ne zaman ne soracakları hiç belli olmuyor. Sorular uzun ve uğraştırıcı yetiştirme konusu sıkıntı. Bilmiyorum belki de ben yapamadım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?