Merhaba arkadaşlar siteyi o kadar uzun yıllardır takip ediyorum ki neredeyse hepinizi tanıyor gibiyim.. Kısaca bu son bulmaz dertlerimi yazayım malumunuz kı kimseyi sıkıp, bunaltmak değildir derdim. 24 yaşında çiçeği burnunda bir öğretmenim. 5 yıllık bir ilişkim var. 1 aya kadar sözlenecektik. Evet okursanız konumu çoğu aptallığıma dem vuracak. Haklısınız da. Sevdiğim adam (!) yıllar önce üniversiteyi başka bir ilde okudu. Ayrı kaldık çok kavga ettik. Nasıl anlatılır bilmiyorum bu kişi öyle bir imaj çizdi ki gözümde kısıtlamalarına bile katlandım. Öyle güven doluydu ki öyle göz boyamalar sanırsınız benden ayrı kalamıyor. Giittiği ilde serseri arkadaşları oldu içki içmeye başladı o kadar takmadı ki beni. Saflık mı desem apt.llık mı bilmiyorum katlandım. 1 yıl kadar ayrıldık ara ara mesaj attı aradı ağlayarak sandım ki beni unutamamış. 1 yıl uyku haplarıyla uyudum. Meğerse başka bir kızlaymış hani herkesin altına yat.nlardan üniversitelerde. İlkim olacak dediğim kişinin ilki olamamışım(!) Kendisi zırlayarak itiraf etti. Tövbe etti okulunu sadece sınavlara girerek bitirdi. Affettim inanabiliyor musunuz? Evli bile değilken o yüce sandığım aşkım için affettim. Şuan ise onu kısıtladığım için suçlanıyorum ve bazen bana mal, aptal gibi hareketler edebiliyor ne hakla? Kızlar öyle şeyler acılar yaşadım ki, ölümler gördüm ki ve onun mükemmel ve herkesleşebildiğini gördüm ki hayattan beklentim kalmadı
Lütfen yaşı büyük ablalarım vardır bu cahil kardeşinize akıl verin? Sinirlenince kabalaşan, 2 yıl önce (ayrıda olsak aldatılma sayıyorum )aldatan, diğer her konuda beni pamuklara saran bir dediğimi iki etmeyen bir adam var karşımda sözlensem pişman olur muyum acaba? Benzer bir şey yaşadınız mı? Çok teşekkürler şimdiden.