İnsan kepçe olmak ister mi? Kepçe olmak enkazları tek tek kaldırmak istedim demiş Haluk Levent. Tam olarak bir çoğumuz böyle hissediyor biliyorum. Günlerdir derdimden utanır oldum. Yedi aylık kızım var doğduğundan beri uykusuz bir bebek, aylardır dert edinirdim uyumuyoruz, ne zaman düzelecek? İki yaşına kadar böyle mi gidecek? diye. Şimdi durup durup depremde annesiz babasız kimsesiz kalan yavrular geliyor aklıma. Üç gün önce annesinin kuzusu olan, annesinin koynunda yaşayan yavrular şimdi sahipsiz
o kadar canım acıyor ki, keşke hepsine kucak olabilsem. Günlerce aylarca uyumasam da hepsini sarıp sarmalasam. Biliyorum bunları böyle yazıp moral bozmanın zamanı değil, güçlü olmanın zamanı. Düşüncelerime, duygularıma hakim olmaya çalışıyorum çoğu zaman olamıyorum...Hiç bir şey yspamamak çok kötü. Elbet geçicek bu günler, sarılıcak bu yaralar ama o yavruların sızısını sanırım hayatım boyu hissedeceğim, sadece iç dökmek istedim.
