Bir daha hiç sevilmeyeceğinizi düşünüp sevildiniz mi?

holyowl

Guru
Kayıtlı Üye
2 Aralık 2012
839
1.151
333
Evet, sorum bu.
Başlıktan biraz saçma geliyor ama gerçekten bunu merak ediyorum.
Bir ayrılık yaşadığınızda ‘bir daha böyle sevilmeyeceğim’ diye hissedip sonradan tekrar sevildiğiniz oldu mu?
Yoksa o ‘çok sevilmek’ hayatta bir kere mi oluyor..

güncelleme:
‘Bir kere sabrım taştı mı gemileri yakıyorum bu da sevmediğim huyum işte. Sabır ederim ederim ama taşınca da yapacak bişey yok. Bana yazman ısrar etmen pek bişeyi değiştirmiyor. Ya beni kendi Halime bırakacaksın ya da bilmiyorum.’

Ne demek bu. Bana açıklayabilir misiniz? Mantıklı düşünemiyorum.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Hiç bir zaman bir daha böyle sevilmeyeceğim demedim. İlişki denilen şey karşılıklı sevgiyle, saygıyla olur. Ben ayrıldıysam zaten sevmiyorumdur, o ayrıldıysa o beni zaten istediğim gibi sevmemiştir.
Özgüvenim sağlam olduğu için ben daha iyilerine layığım derim hep :KK53: yetinemiyorum :KK48:
Eşimi de spora başlattım, kaslı erkek istiyorum ben diye.. :rapci:
 
Bir daha hiç sevilmeyeceğimi hiç düşünmedim.
Daha önceki hiçbir ilişkimde ben de düşünmedim ama bu ilişkim uzundu ve gerçekten çok sevildim. Karşılıklı hatalar oldu. Benim de oldu elbet ama bittiyse zaten yeterince sevmemiştir değil mi? Seviyorum diyen biri aldatma, yalan vs yoksa karşısındaki ne yaparsa yapsın dayanamaz affeder değil mi? Gerçekten günlerdir sürekli ağlıyorum ya yıkık gibi. Kendime de sinir oluyorum bu kadar güçsüz olduğum için bu ben değilim
 
Gerçekten ne yaptım biliyor musunuz? Hatalarım için özür dileyip yalvardım. Bildiğiniz yalvardım yani gururum hiç umrumda olmadı. Tamam hatalıyım ama bu kadar da değil. Sevildiğimi sandım belki de.
 
Daha önceki hiçbir ilişkimde ben de düşünmedim ama bu ilişkim uzundu ve gerçekten çok sevildim. Karşılıklı hatalar oldu. Benim de oldu elbet ama bittiyse zaten yeterince sevmemiştir değil mi? Seviyorum diyen biri aldatma, yalan vs yoksa karşısındaki ne yaparsa yapsın dayanamaz affeder değil mi? Gerçekten günlerdir sürekli ağlıyorum ya yıkık gibi. Kendime de sinir oluyorum bu kadar güçsüz olduğum için bu ben değilim
Aldatma ve yalan sizin için kırmızı çizgiler olabilir bunların dışında kalan her şeyi affedebilirsiniz ama her insan için bu kırmızı çizgiler farklıdır. Sevgi sonsuza kadar süreceği garanti olan bir şey değil ki. Günün birinde bitebilir. İlişkiyi bitirmek için de illa korkunç şeyler yaşamak gerekmiyor. Bazen sevgi biter, bazen gelecek görmezsin, bazen sorunlar canına tak eder. İlişkilerin başlaması gibi bitmesi de gayet doğal. Evet üzülebilirsin ama karalar bağlayacak bir durum değil. İnsanlar eşlerini çocuklarını kaybediyor bu kadar yıpratmıyor kendini. Aşk acısından bu kadar dibe vuranların gerçek acıyla hiç tanışmadıklarını düşünüyorum ben.
 
Daha önceki hiçbir ilişkimde ben de düşünmedim ama bu ilişkim uzundu ve gerçekten çok sevildim. Karşılıklı hatalar oldu. Benim de oldu elbet ama bittiyse zaten yeterince sevmemiştir değil mi? Seviyorum diyen biri aldatma, yalan vs yoksa karşısındaki ne yaparsa yapsın dayanamaz affeder değil mi? Gerçekten günlerdir sürekli ağlıyorum ya yıkık gibi. Kendime de sinir oluyorum bu kadar güçsüz olduğum için bu ben değilim

Bunu bana yazmamissiniz ama cevap veresim geldi. Aldatma, yalan disindaki herseyi sirf seviyor diye affetmek, katlanmak sevgi gostergesi degildir. Sevgi de tükenebilen, yorulabilen, biten birşey. Birinin devamli sınırlarini zorlarsaniz, sevgisini sınarsanız bitebilir, bıkabilir birgün.
Sizin ilişkiniz hakkinda bir fikrim yok ama sadece o cumlenize istinaden yazmak istedim, sevgiyle yurumez hersey.
 
Bunu bana yazmamissiniz ama cevap veresim geldi. Aldatma, yalan disindaki herseyi sirf seviyor diye affetmek, katlanmak sevgi gostergesi degildir. Sevgi de tükenebilen, yorulabilen, biten birşey. Birinin devamli sınırlarini zorlarsaniz, sevgisini sınarsanız bitebilir, bıkabilir birgün.
Sizin ilişkiniz hakkinda bir fikrim yok ama sadece o cumlenize istinaden yazmak istedim, sevgiyle yurumez hersey.
O kadar çok şey yaşandı ki.. anılar o kadar fazla ki çok üzülüyorum o yüzden. Ne yapacağım peki? Spor vs mi nasıl geçecek bu içimdeki boşluk
 
Bir daha hiç sevilmeyeceğimi değil de bir daha hiç sevemeyeceğimi düşünmüştüm. İlk ciddi ilişkim bittikten sonra. (yok yere terkedildim) Ama şimdi ne aptalmışım diyorum kendimi o kadar çok üzmüşüm gereksiz yere. İyi ki bitmiş ve eşim karşıma çıkmış. Birşey olmuyorsa belki de daha hayırlısı olacağı içindir. Hiçbir zaman hiçbir şey için umutsuz olma.
 
Herksin psikolojisi dayanma gucu olaylarla bas etme sekli farkli.
Karalar baglayanlardan biri bendim.
Bosandiktan sonra 3 yil intihar girisimlerim oldu.
Dul bir kadin oldugum icin hemcinslerimden darbe, erkek calisma arkadaslarimdan da sozlu ve fiziksel tacizler gormeye baslamistim. Eve kapandim. Artik hayatim bitti diyordum...
Aniden eşimle tanistim. Daha dogrusu 12 yildir birbirimizi taniyorduk ama 12 yil boyunca beni uzaktan sevdigini bilmiyordum.
Evlendim. Mutluyum.
 
Evet sevildim.
Ama ben o kişiyi öncekini sevdiğim kadar sevemedim.
Aahh bu konuyu beni ağlatmak için mi açtınız :KK70:
Onca fedakarlık, onca yaşanmışlık. Beni öperek uyandıran bir adam nasıl böyle vazgeçebilir anlamıyorum o yüzden sandığım kadar sevilmediğimi düşünüyorum. Ben de sevebileceğimi sanmıyorum kimseyi gerçekten tüm erkek ırkından nefret ediyorum şuanda
 
Back
X