Maalesef, kuzeninizi çok sevdiğinizi ve onu kurtarmak için böyle bi adım attığınızı, iyi niyetinizi tahmin edebiliyorum ama bazen biz elimizden geleni yapsak da karşımızdaki insanın hayatına sadece belli bir ölçüde etki edebiliyoruz. Siz vicdani olarak onu kurtarmak istemişsiniz bu durumdan ve böyle bir adım atmışsınız, böyle sonuçlanacağını tahmin edememeniz de normal. Belki bunu söylemeseydiniz ileride Allah göstermesin kötü bir şey yaşansa o zaman da bir vicdani yük hissedecektiniz. Şimdi de tabi bunun sonuçlarını yaşıyorsunuz ama öbür türlü de içiniz rahat etmeyecekti. Benim tavsiyem açıkça kuzeninizle yüzleşmeniz ve iyi niyetinizi ve davranışınızın nedenini anlatıp özür dilemeniz, ailenizin bununla bir ilgisi olmadığını söyleyerek konuyu tatlıya bağlamaya çalışmanız. Düzelir düzelmez orasını bilemem ama siz elinizden geleni yapmış olursunuz, kalbinizdeki yük kalkar biraz olsun.
İyi niyetinizin kurbanı olmuşsunuz biraz, çok doğru bir hareket olmasa da kalbinizin temizliğine veriyorum ben. Canınızı sıkmayın olan olmuş, dediğim gibi bence ılımlı bir tavırla konuşmayı deneyebilirsiniz.