Bir evde sıkışıp kalmak

MinnieMoussy

Üye
Kayıtlı Üye
12 Haziran 2013
75
0
6
Ankara
Ben 18 yaşındayım. Ve ailemle çeşitli problemlerim var. Özellikle son 1 haftadır sürekli kavga ediyoruz. Bir abim var o da eve doğru düzgün gelmez evde olduğundada kıyamet kopsa odasından dışarı çıkmaz. Ben hep anneme bağlı büyüdüm bir çeşit ana kuzusu gibiyim. Onsuz uyuyamam bile. Ama babamla hep daha uzak bir iletişimimiz oldu. Babam hep anneme yaranmaya çalışır, annemle kavga ettiğimizde hep beni suçlar hatta herşeyde beni suçlar. En son ki kavgamız çok fena oldu. Yarın doğum günüm giyecek bişeyler almak istedim ve babam herzamanki gibi para vermedi. Annem hep en pahalı yerlerden alışveriş eder ama bize gelince para olmaz. Ben de parladım tabii. Sonra annem geldi hayatımda ilk kez bana el kaldırdı. 3 kere tokat attı ve hemen ardındanda babam vurdu. Senin gibi evlat olmaz olsun dediler. Ama ben bu zamana kadar onları üzecek hiçbişi yapmadım. Ne alkol kullanırım ne sigara kullanırım hatta evden bile çıkmıyorum çoğu zaman. Bir türlü memnun olmadılar bizden. Liseyide açıktan okuyorum yani Şu an şehir dışına gitme gibi bir imkanımda yok. Sıkıştım kaldım bu evde. Annem ve babam o kadar bencil ki hep kendilerini düşünürler. Evden sabah çıkar akşam girerler ve akşama kadar bir dolu torbayla eve gelip bize de para yok derler. Bu yaşta dayak yemek çok ağrıma gidiyor. Dışarda görseniz ne modren bir aile dersiniz ama bir de evin içini görmek gerek.Babam yapsa daha öncede yaptığı şey ama annemin vurması beni çok yaraladı. Çünkü ona değer veriyordum. Onlar vurunca doğal olarak sinirlenip eşyaları fırlatıp odaya kapandım. Bunları yapıp sonra hiçbişi olmamış gibi yanıma geliyorlar ve seni bir psikoloğa götürelim diyorlar. Babam bir babaya göre o kadar çok konuşup beni suçluyor ki dayanılmaz bir hal alıyor. Saatlerdir ağlıyorum bunları kimseye anlatamam. Yazmak daha mantıklı geldi. Bazen ölmek istiyorum ama öldüğümdede rahat edemeyeceğimi biliyorum. Tek dayanağım annemdi o da bana vurmaya başladı.bize nasıl davrandıklarını anlattığımda dinlemeye bile tahammülleri yok. Bizimle kavga etmedikleri zamanlardada birbirleriyle kavga ediyorlar zaten. Biraz para azalınca annem babama söylenmeye başlıyor ve kavgaları büyüyorda büyüyor. Çok korkuyorum ani bir sinirle yanlış şeyler yapmaktan. Çünkü sabrımı zorluyorlar. Ne yapacağım o kadar çaresizim ki
 
canım sana seni psikoloğa götürelm demişler yanlış anlama ama bence asıl onların bi psikoloğa ihtiyacı var. bende evden çıkan birisi değilim bi gün okuldan bi yarım saat geç gelsem annemden ne azarlar işitirim. sen ne yapmışsında senin gibi evlat olmaz olsun demişler... böyle ailelerde yaşamak gerçekten çok zor canım Allah yardımcın olsun...
 
neyse önce sakinleş , sen neden açık liseye gidiyorsun bütün gün evde kim olsa bunalır ben bile şöyle .çıkıp yürüyüş yaparım köpeğimle ,denizde yüzerim ki sen gençsin arkadaşınla buluşursun dedikodu yapma ihtiyacın olur bence bu piskolog olayını kabul et zaten piskolog seni değil aileni suçlar ,sende herşeyi anlat ,içini dök, ancak bu şekilde olmayanlar gözükmeyenler konuşur,içine kapanık olman iyi değil, kendine ,özsaygın dahi olmaz ,sebep aile baskısı
 

sağolun. keşke gitselerde bir terapiste anlasalar hatalarını. hiçbirşey değil ama annemin vurması çok ağrıma gitti, beni derinden yaraladı.
 
sağolun. keşke gitselerde bir terapiste anlasalar hatalarını. hiçbirşey değil ama annemin vurması çok ağrıma gitti, beni derinden yaraladı.
bilirim o duyguyu bende annemden çok dayak yerdim babamdan daha bi fiske tokat görmemişken bi gün elinin tersiyle bi tokat atmıştı bana. halada unutmam. insan beklemediği birinden bunu görünce çok üzülüyor. bi ara bende seninle aynıydım bi evde sıkışmış vaziyette. eski arkadaşlarını ara. dertleş biraz. eminim ferahlarsın.
 

kendime olan özgüvenim çok az zaten. her konuda öyle. sizin ki gibi bir köpeğim filan olsa onunla vakit geçiririm ama hayvanları bile sevmiyorlar evde istemiyorlar. arkadşlarımın çoğu çok düzgün arkadaşlar değil aralarından 2-3 tanesi iyi. buluşursam onlarla arada bir görüşüyorum. okul olayına gelince ben lise1 de çıktım okuldan, bir yıl sınıfta kalmıştım diğer yıl da ayrıldım. o sıralar para sıkıntımız vardı ve babam sürekli bizimle kavga ediyordu, kavga etmekten okula geç kalıyordum. akşamlarıda annemle kavga ederlerdi uyuyamazdık sabahlara kadar. ozaman çok küçüktüm kendi kararımı veremeyecek kadar, bu yüzden akıl edemedim ve ani bir kararla çıktım okuldan. rehber öğretmenim 1 yıl donduralım demişti keşke kabul etseymişim. şuan pişmanım okula gitmediğim için. ama yinede açıktan bitirmeye çalışıyorum, çabalıyorum. dengemi korumaya çalışıyorum, ne kadar yıkılsamda toparlanmak için elimden geleni yapıyorum. Ama sabır tükeniyor.
 

evet öyle yapacağım birilerine anlatmaya ihtiyacım var. buraya yazmak bile iyi geldi. keşke şiddet denen şey hayatımızda hiç olmasa. hem söz ile hem fiziksel şiddet insanı darma duman ediyor. hele bunu yapan ailense.
 

kendine ekstra hobiler edinebilirsin yakın bi yerlerde bi kursa git,yada benim gibi resim yap. bi blog aç,kitap oku kişisel gelişimle ve olumlamalarla ilgili. kendine ayırdığın zaman seni mutlu edicektir. =)
 
canım benim ne kadar içten anlatmışsın umarım yoluna girer her şey. Bence psikoloğa götürme tekliflerini kabul et hem bi profesyonele anlatırsın hem o psikolog ailenlede konuşur daha faydalı olabilir seni anlayıp sana hak vermeleri açısından. evden çıkmadığını ve okulu önceden bıraktığunı da söylemişsin yaşıtlarına göre farklı bir hayat , açıktan okuyormuşsun azmin için tebrik ederim umarım üniversiteye felanda devam edip kendi hayatını kurarsın. Ama emin ol anne baba bile olsa kırdıkları kalp incittikleri duygular yanlarına kalmaz... :))
 

çok mantıklı onlarda kendilerini görebilirler. daha da fazla üzme kendini.
 


inşallah herşeye rağmen yoluna girer. galiba gerçekten psikoloğa gidip anlatmanın vakti geldi,kimbilir belki bi kendilerine gelirler bi düşünürler..
 
hem sırayla dövüyorlar seni hem de ah canım seni bir psikoloğa götürelim mi diyorlar.bence kendiler gitsin psikoloğa .18 yaşında kız dövülürmü ya.analık babalık doğurup yemek vermekle olmuyor maalesef.allah yardımcın olsun tez zamanda bir meslek sahibi ol bunlardan ders çıkar.kendi ekonomik özgürlüğünü eline alır almaz koy mesafeni.
 
Canım yaşadığın şey kötü..Ama sen güçlü bir kızsın..

Bence ailene psikologa gitmek istediğini söyle.. Eminim seni dinleyen psikolog ailenle daha fazla ilgilenecektir.. Çünkü genelde çocuklarını psikologa götüren aileler,aslında kendi hatalarını görürler..

Ve bütün gün evde durma.. Kursa kayıt ol,ne bileyim yabancı dil,resim ne ilgini çekiyorsa.. veya yüzme havuzuna kayıt ol.. düzenli gittiğin bir aktiviten olsun.. Üniversiteye de git mutlaka.. Eğitimini asla ihmal etme.. Üzülme bu günler geçecek
 
benimde yarın dogum günüm,dogm gnün kutlu olsun bnce kesnlkle git pskloga anltrsan bu sorunları emn ol annnele babanla konusur ve onlar hatalrnı anlar bu şklde hem dısardan bi gözün konusması cok iyidir inan bana
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…