- 10 Mart 2013
- 1.862
- 1.491
- 133
- Konu Sahibi elmalikurabiyee
-
- #1
Merhaba arkadaşlar,
Eski konularımdan bilen bilir. Evlenme kararı aldığım bir sevgilim var. Aileme haber verdim. Ailelerimizle tanıştık zaten. Ben 1 senedir çalışıyorum. 24 yaşındayım. Sevgilim de 24 yaşında okulu bitirdi. Sınava hazırlanıyor. Nisan sonunda sınava girecek. Şu anda stajyer avukat. Çok cüzi bir geliri var.
Sorun şu: Annesi annemi aradı ve tanışmak istiyoruz diye konuştu. Oğluna şu zaman gideriz diye bir tarih verdi. Ona göre hazırlandık ama gelmediler. Telefon görüşmesi daha sonra yapıldı. Orda da sadece tanışmak istiyoruz dedi (sevgilimin ara artık diye ısrarı üzerine aradı) Bir tarih konuşulmadı.
Ama sevgilim bana 1 ay öncesi için ailemi de alıp gelirim dedi. Ve ben dedeme babama vs. durumu açıklarken sevgilimin ağzından çıkana göre konuştum. Ailesi sonradan yan çizdi ve söylenilen tarihte gelmediler.
Aslında annesi başta gelelim demişti ama ablası annesiyle konuşmuş. Daha çok erken 5 senesi var en az. Hem daha sınavı var vs. vs. demiş vazgeçirmiş. Sevgilime de babamın parasıyla mı yapacaksın düğünü neyine güveniyosun tarzı konuşmuş.
Sonuç olarak benim aile üyelerim beklentiye girdiler. Nişan söz olmasa bile bir gelip, bir bardak çayımızı içip daha oğlanın sınavı var vs tarzında durumu anlatabilirlerdi belki. Bizimkilerde ayy yok illa nişanlayalım diye kendilerini yerlere atmazlardı yani.
Şimdi hem ben çok soğudum ailesinden hem de oyuncak ettiler meseleyi. Bu saygısızlık benim gözümde. Ağaç kovuğundan çıktım sanki. Sizi ararız deyip hala aramamak bana garip geliyor. Ailemde ailesine karşı çok soğudular. Sevgilimin durumuna ses etmiyorlar ama annesi arayıpta biz sizi ararız deyip kapatması tam bir facia açıkçası.
Bizde sürekli tartışıyoruz. Bu konuyu aklımdan atamıyorum. Aileme saygısızlık edilmesini hoş göremiyorum. Sabırlı dirayetli olamıyorum. Herşey batmaya başladı gözüme. Hatta ayrılığı bile defalarca düşündüm. Sevgilim rest bile çekti. Çok çabalıyor. En olmadı tek başıma çıkıp gelip ailenden özür dileyeceğim diyor. Ona kıyamıyorum ama çok olaylı bir aileler. Kendi aralarında da saygı yok. Küfürlü konuşmalar vs. var. Bir adamı sevmek evlilik için yeterli gelmiyor bana. Şimdi ne yapmalıyım?
Bizde sınavı geçmeden nişan düğün demiyoruz zaten. Şurda 2 3 ay var. Ama ailesi sınavı bahane ederek bir tanışmaya bile gelmiyor. Böyle oalcağını bilsem zaten gelmelerini istemezdim. Ben yazın olsun istiyordum. Sevgilim beni ikna etti. Hatta ona kalsa nişan bile yapıyorduk. Ama ailesinin ona saygı göstermediğini, hala onu çocuk gördüklerini vs. söylüyor. O da çok kızgın ve kırgın ailesine. Ortalığı karıştıran ablasıyla da mecbur kalmadıkça görüşmüyor bile.
Ama hani sadece onu sevmek yeter mi?
Ailesi böyleyken sağlıklı bir evlilik yürür mü sizce?
Bir de ben aileme yapılan bu haksızlığın sinirini sürekli sevgilimden çıkarıyorum. Ama elimde olmadan laf hep oraya geliyor.
Sabır mı göstermeliyim? Kestirip atmalı mıyım?
Çok seviyorum ama mantığımı ezip geçmek bana göre gelmiyor...
Çok uzun oldu kusura bakmayın ama çok bunaldım.
Eski konularımdan bilen bilir. Evlenme kararı aldığım bir sevgilim var. Aileme haber verdim. Ailelerimizle tanıştık zaten. Ben 1 senedir çalışıyorum. 24 yaşındayım. Sevgilim de 24 yaşında okulu bitirdi. Sınava hazırlanıyor. Nisan sonunda sınava girecek. Şu anda stajyer avukat. Çok cüzi bir geliri var.
Sorun şu: Annesi annemi aradı ve tanışmak istiyoruz diye konuştu. Oğluna şu zaman gideriz diye bir tarih verdi. Ona göre hazırlandık ama gelmediler. Telefon görüşmesi daha sonra yapıldı. Orda da sadece tanışmak istiyoruz dedi (sevgilimin ara artık diye ısrarı üzerine aradı) Bir tarih konuşulmadı.
Ama sevgilim bana 1 ay öncesi için ailemi de alıp gelirim dedi. Ve ben dedeme babama vs. durumu açıklarken sevgilimin ağzından çıkana göre konuştum. Ailesi sonradan yan çizdi ve söylenilen tarihte gelmediler.
Aslında annesi başta gelelim demişti ama ablası annesiyle konuşmuş. Daha çok erken 5 senesi var en az. Hem daha sınavı var vs. vs. demiş vazgeçirmiş. Sevgilime de babamın parasıyla mı yapacaksın düğünü neyine güveniyosun tarzı konuşmuş.
Sonuç olarak benim aile üyelerim beklentiye girdiler. Nişan söz olmasa bile bir gelip, bir bardak çayımızı içip daha oğlanın sınavı var vs tarzında durumu anlatabilirlerdi belki. Bizimkilerde ayy yok illa nişanlayalım diye kendilerini yerlere atmazlardı yani.
Şimdi hem ben çok soğudum ailesinden hem de oyuncak ettiler meseleyi. Bu saygısızlık benim gözümde. Ağaç kovuğundan çıktım sanki. Sizi ararız deyip hala aramamak bana garip geliyor. Ailemde ailesine karşı çok soğudular. Sevgilimin durumuna ses etmiyorlar ama annesi arayıpta biz sizi ararız deyip kapatması tam bir facia açıkçası.
Bizde sürekli tartışıyoruz. Bu konuyu aklımdan atamıyorum. Aileme saygısızlık edilmesini hoş göremiyorum. Sabırlı dirayetli olamıyorum. Herşey batmaya başladı gözüme. Hatta ayrılığı bile defalarca düşündüm. Sevgilim rest bile çekti. Çok çabalıyor. En olmadı tek başıma çıkıp gelip ailenden özür dileyeceğim diyor. Ona kıyamıyorum ama çok olaylı bir aileler. Kendi aralarında da saygı yok. Küfürlü konuşmalar vs. var. Bir adamı sevmek evlilik için yeterli gelmiyor bana. Şimdi ne yapmalıyım?
Bizde sınavı geçmeden nişan düğün demiyoruz zaten. Şurda 2 3 ay var. Ama ailesi sınavı bahane ederek bir tanışmaya bile gelmiyor. Böyle oalcağını bilsem zaten gelmelerini istemezdim. Ben yazın olsun istiyordum. Sevgilim beni ikna etti. Hatta ona kalsa nişan bile yapıyorduk. Ama ailesinin ona saygı göstermediğini, hala onu çocuk gördüklerini vs. söylüyor. O da çok kızgın ve kırgın ailesine. Ortalığı karıştıran ablasıyla da mecbur kalmadıkça görüşmüyor bile.
Ama hani sadece onu sevmek yeter mi?
Ailesi böyleyken sağlıklı bir evlilik yürür mü sizce?
Bir de ben aileme yapılan bu haksızlığın sinirini sürekli sevgilimden çıkarıyorum. Ama elimde olmadan laf hep oraya geliyor.
Sabır mı göstermeliyim? Kestirip atmalı mıyım?
Çok seviyorum ama mantığımı ezip geçmek bana göre gelmiyor...
Çok uzun oldu kusura bakmayın ama çok bunaldım.
Son düzenleme: