- 28 Nisan 2021
- 1.391
- 1.479
- 32
Kendinizi suçlamayın ve o adamdan uzak durmaya çalışın mümkünse
Kendinizi suçlamayın ve o adamdan uzak durmaya çalışın mümkünseHerkese merhaba. Ne yapacağımı, ne anlatacağımı kimden beni tutup silkeleyip kendime getirmesini isteyebilirim bilmiyorum. Bu yaşıma kadar istediğim, inandığım, savunduğum ne varsa tersi bir durumdayım, psikolojik ve fiziksel olarak tükendiğimi hissediyorum. 1.5 senelik bir erkek arkadaşım var. 2 gün mutluysam 10 gün ağladığım bir ilişki. Daha dışarıya çıktığımız ilk gün birine uzun uzun bakmamı yakaladığını iddia ettiği, sonrasında da asla ardı arkası kesilmeyen ithamlarda bulunduğu ve 2 senedir iş yerindeki çalışana taktığı rezil, dışarıdan duysam anlatana zerre saygı duymayacağım iğrenç bir durum var sadece ortada.
Birlikte çalışıyoruz. Kahve alsam o adam var diye ordan aldın bu saatte kahve içmezsin, fotokopi çeksem sen mi kaldın fotokopi çekecek onun için burda sürtüyorsun, bakışlarından mı tahrik oluyorsun, adamı süzerek mi tatmin oluyorsun vs vs bir sürü rezillik. Kıyafetim adam için, tuvalete gitsem ona mı denk getirdin, rujum o öper diye, dışarıda otobüse binsem kimi süzdün sen ve tabiiki senin ruhun oro.. u. Ben de hırs yaptım galiba o dedi odamdan çıkmadım, kendimi kanıtlamaya çalıştım aptal gibi olmadı inat ettim bak bir şey yok diye adamın içine girdim olmadı, fırsat kolluyorsun dedi.. Giderek hakaretler başladı, şimdi de küfür canım gibi bir şey oldu. Ve ben artık üzülmüyorum bile, aşırı yorgun ve tükenmiş hissediyorum.
10 gün önce yine adamın arkasından odadan çıktığımı görünce seke seke peşinden neyine koşuyorsun diyince kavga ettik engellemişti, döndü özür dilerim dedi 1 gün sonra artık seni kucağında da görsem benden bir şey çıkmaz, beklentin olmasın dedi ve yine onun için etrafta gezdiğimi ima ederek milyonuncu kez ayrıldı. Her yerden engelledim ama hiçbir şey hissetmemek beni korkutuyor. Söylediklerini duymuyormuşum gibi artık tepki bile vermiyorum. Her türlü küfür edildi, imalar laflar mide bulandırıcı.
Nasıl bir insanım bilmiyorum, neden izin verdim ne tuttu bu kadar bu adamda beni bilmiyorum ve kendimden iğreniyorum mesajları okuyunca. Normal bir insan susmazdı diyorum bunlara, kendimde arıyorum sürekli hatayı, o küfrediyor ben özür diliyorum. Yardım alacağım ama bu yaşadıklarım ve pişmanlıklarım nasıl geçecek, ya da geçecek mi? hata mı bunlar
Göre göre mi yaptım inat mı, hırs mı bilmiyorum. Ve giderek onun söylediği gibi biri olduğumu düşünmeye başlıyorum. 2 senedir kimseye anlatamadım, içimi dökmek istedim sadece..
Umarım hiç ihtiyaç duymam ve dediği gibi çıkıp gider hayatımdan. Çok sağlam değil benim de ruh sağlığım, ben de en ufak bir şeyde korkunç gerilip abartı tepkiler vermeye başladım.Tabii rahatsız etti fakat dik durursanız böyle insanların üstesinden gelirsiniz. Susarsanız tepenize çıkıyorlar. Çekinecek bir durum yok sorun çıkacaksa da çıksın. Sizin mentalitenizden önemli değil hiçbir şey.
Sizin bu ilişkiyi devam ettirmenizin altında başka sebepler var, bağımlılık mı bir tür saplantı mı bilemiyorum ama sağlıksız. En kısa zamanda kurtulursunuz tamamen umarımBirbirine çok bağlı ve her konuda arkamda duran bir ailem var aslında.
İletişim kurabileceği her alanda engelli şu an. İş yerinde de cesaret edemez diye düşünüyorum. Ben zaten asla yaklaşmaycağımKendinizi suçlamayın ve o adamdan uzak durmaya çalışın mümkünse
Genel olarak özgüven problemi yaşıyorum ve ilk erkek arkadaşım. Bağımlılık tam olarak tarif ediyor sanırım. Defalarca bu son diyip tekrar düştüm aynı batağa. Zarar verdiğinin de farkındayım. Çok teşekkür ederim umarım öyle olurSizin bu ilişkiyi devam ettirmenizin altında başka sebepler var, bağımlılık mı bir tür saplantı mı bilemiyorum ama sağlıksız. En kısa zamanda kurtulursunuz tamamen umarım
Bencede yaklaşmayınİletişim kurabileceği her alanda engelli şu an. İş yerinde de cesaret edemez diye düşünüyorum. Ben zaten asla yaklaşmaycağım
Sevgi ya da degil ne fark eder? Suan önemli:)Böyle sevgi olur mu, sevdim mi gerçekten emin değilim. Bağımlı gibi hissediyorum kendimi çoğu zaman. Çok geç farkına vardım aklımla nasıl oynadığını, umarım bir daha denk gelmem çok yıprandım
İnşallah dediğiniz gibi olur. O kadar kendimden beklemediğim hareketler yaptım ki, kendime güvenemiyorum sağlıklı bir durum değil ve yine olsa yine izin verirdin diyorum. Kendime çok öfkeliyimSevgi ya da degil ne fark eder? Suan önemli:)
Nihayet mantık devreye girmis ve bundan sonrası icin herşey cok cok iyi olacak emin olun.
Hisler bazen herşeyi göze aldırıyor daha kötü seylerde olabilirdi.Kendinize kızmayin pismanlıklar hatalarda olacak yoksa nasıl büyüyeceğiz?İnşallah dediğiniz gibi olur. O kadar kendimden beklemediğim hareketler yaptım ki, kendime güvenemiyorum sağlıklı bir durum değil ve yine olsa yine izin verirdin diyorum. Kendime çok öfkeliyim
Neyse ki gözünüz açılmış, size yapılan şeylerin farkındasınız.Hiçbir mecburiyetim yok kendisine karşı. O kadar dengesiz tavırlarla çıktı ki karşıma. Bana o..u dedikten 15 dk sonra hiçbir şey olmamış gibi sen seversin diyip önüme tatlı getiriyor, peşimden geliyor benim seni kaybetme korkum var ondan bu kadar öfkeleniyorum diyor, ben de sanki uzaktan kumandayla hareket ediyorum o nereye isterse. İnanın böyle bir insan değildim.
Çok fazla ödün verdim kendimden. Maddi manevi bayağı sömürdü ben de aman hoşuna gitsin aman bozulmasın diye verdikçe verdim. Çok büyük bir ders oldu bana her anlamda. İnşallah bir daha hatırlamam gerekmezHisler bazen herşeyi göze aldırıyor daha kötü seylerde olabilirdi.Kendinize kızmayin pismanlıklar hatalarda olacak yoksa nasıl büyüyeceğiz?
Çok şükür geç de olsa açıldı gözüm, inşallah bundan sonrası sorunsuz devam eder.Neyse ki gözünüz açılmış, size yapılan şeylerin farkındasınız.
Artık ne yapmanız gerektiğini çok iyi biliyorsunuz, geçmiş olsun.
Kocayı boşayıp erkek olma düşüncesi gittikçe güçleniyor bende. Şunu kadın erkeğe yapsa çok çok 1 ay dayanır adam. Ama böyle adamlara 1.5 yıl katlanılıyor.Diyecek bir şey bulamadım.
Takıntılı, tehlikeli bir adam. Paranoid şizofreni diyemem ama sağlıklı bir ruh hali olmadığı ortada.Herkese merhaba. Ne yapacağımı, ne anlatacağımı kimden beni tutup silkeleyip kendime getirmesini isteyebilirim bilmiyorum. Bu yaşıma kadar istediğim, inandığım, savunduğum ne varsa tersi bir durumdayım, psikolojik ve fiziksel olarak tükendiğimi hissediyorum. 1.5 senelik bir erkek arkadaşım var. 2 gün mutluysam 10 gün ağladığım bir ilişki. Daha dışarıya çıktığımız ilk gün birine uzun uzun bakmamı yakaladığını iddia ettiği, sonrasında da asla ardı arkası kesilmeyen ithamlarda bulunduğu ve 2 senedir iş yerindeki çalışana taktığı rezil, dışarıdan duysam anlatana zerre saygı duymayacağım iğrenç bir durum var sadece ortada.
Birlikte çalışıyoruz. Kahve alsam o adam var diye ordan aldın bu saatte kahve içmezsin, fotokopi çeksem sen mi kaldın fotokopi çekecek onun için burda sürtüyorsun, bakışlarından mı tahrik oluyorsun, adamı süzerek mi tatmin oluyorsun vs vs bir sürü rezillik. Kıyafetim adam için, tuvalete gitsem ona mı denk getirdin, rujum o öper diye, dışarıda otobüse binsem kimi süzdün sen ve tabiiki senin ruhun oro.. u. Ben de hırs yaptım galiba o dedi odamdan çıkmadım, kendimi kanıtlamaya çalıştım aptal gibi olmadı inat ettim bak bir şey yok diye adamın içine girdim olmadı, fırsat kolluyorsun dedi.. Giderek hakaretler başladı, şimdi de küfür canım gibi bir şey oldu. Ve ben artık üzülmüyorum bile, aşırı yorgun ve tükenmiş hissediyorum.
10 gün önce yine adamın arkasından odadan çıktığımı görünce seke seke peşinden neyine koşuyorsun diyince kavga ettik engellemişti, döndü özür dilerim dedi 1 gün sonra artık seni kucağında da görsem benden bir şey çıkmaz, beklentin olmasın dedi ve yine onun için etrafta gezdiğimi ima ederek milyonuncu kez ayrıldı. Her yerden engelledim ama hiçbir şey hissetmemek beni korkutuyor. Söylediklerini duymuyormuşum gibi artık tepki bile vermiyorum. Her türlü küfür edildi, imalar laflar mide bulandırıcı.
Nasıl bir insanım bilmiyorum, neden izin verdim ne tuttu bu kadar bu adamda beni bilmiyorum ve kendimden iğreniyorum mesajları okuyunca. Normal bir insan susmazdı diyorum bunlara, kendimde arıyorum sürekli hatayı, o küfrediyor ben özür diliyorum. Yardım alacağım ama bu yaşadıklarım ve pişmanlıklarım nasıl geçecek, ya da geçecek mi? hata mı bunlar
Göre göre mi yaptım inat mı, hırs mı bilmiyorum. Ve giderek onun söylediği gibi biri olduğumu düşünmeye başlıyorum. 2 senedir kimseye anlatamadım, içimi dökmek istedim sadece..
Lütfen kendinize bunu yapmayın.. Bu adam sizi bu kadar üzmüş daha çok üzer, canınızı yakar.. Bazen insanın aklının tutulduğu zamanlar oluyor.. Siz çok kıymetlisiniz, neden böyle bir çamura batıyorsunuz.. Gençsiniz ne güzel, ben şimdi genç olmak için neler vermezdim, herseye yeniden başlamak için gücüm olurdu..Herkese merhaba. Ne yapacağımı, ne anlatacağımı kimden beni tutup silkeleyip kendime getirmesini isteyebilirim bilmiyorum. Bu yaşıma kadar istediğim, inandığım, savunduğum ne varsa tersi bir durumdayım, psikolojik ve fiziksel olarak tükendiğimi hissediyorum. 1.5 senelik bir erkek arkadaşım var. 2 gün mutluysam 10 gün ağladığım bir ilişki. Daha dışarıya çıktığımız ilk gün birine uzun uzun bakmamı yakaladığını iddia ettiği, sonrasında da asla ardı arkası kesilmeyen ithamlarda bulunduğu ve 2 senedir iş yerindeki çalışana taktığı rezil, dışarıdan duysam anlatana zerre saygı duymayacağım iğrenç bir durum var sadece ortada.
Birlikte çalışıyoruz. Kahve alsam o adam var diye ordan aldın bu saatte kahve içmezsin, fotokopi çeksem sen mi kaldın fotokopi çekecek onun için burda sürtüyorsun, bakışlarından mı tahrik oluyorsun, adamı süzerek mi tatmin oluyorsun vs vs bir sürü rezillik. Kıyafetim adam için, tuvalete gitsem ona mı denk getirdin, rujum o öper diye, dışarıda otobüse binsem kimi süzdün sen ve tabiiki senin ruhun oro.. u. Ben de hırs yaptım galiba o dedi odamdan çıkmadım, kendimi kanıtlamaya çalıştım aptal gibi olmadı inat ettim bak bir şey yok diye adamın içine girdim olmadı, fırsat kolluyorsun dedi.. Giderek hakaretler başladı, şimdi de küfür canım gibi bir şey oldu. Ve ben artık üzülmüyorum bile, aşırı yorgun ve tükenmiş hissediyorum.
10 gün önce yine adamın arkasından odadan çıktığımı görünce seke seke peşinden neyine koşuyorsun diyince kavga ettik engellemişti, döndü özür dilerim dedi 1 gün sonra artık seni kucağında da görsem benden bir şey çıkmaz, beklentin olmasın dedi ve yine onun için etrafta gezdiğimi ima ederek milyonuncu kez ayrıldı. Her yerden engelledim ama hiçbir şey hissetmemek beni korkutuyor. Söylediklerini duymuyormuşum gibi artık tepki bile vermiyorum. Her türlü küfür edildi, imalar laflar mide bulandırıcı.
Nasıl bir insanım bilmiyorum, neden izin verdim ne tuttu bu kadar bu adamda beni bilmiyorum ve kendimden iğreniyorum mesajları okuyunca. Normal bir insan susmazdı diyorum bunlara, kendimde arıyorum sürekli hatayı, o küfrediyor ben özür diliyorum. Yardım alacağım ama bu yaşadıklarım ve pişmanlıklarım nasıl geçecek, ya da geçecek mi? hata mı bunlar
Göre göre mi yaptım inat mı, hırs mı bilmiyorum. Ve giderek onun söylediği gibi biri olduğumu düşünmeye başlıyorum. 2 senedir kimseye anlatamadım, içimi dökmek istedim sadece..
Kesinlikle öyle düşünüyor şu an. En son tepki verdiğimde şimdi mi gurur yapıyorsun diye bas bas yırtınıyordu. Evet kendim bu hale gelmesine sebep oldum biraz da farkındayım. Düzelse de benim midem almaz artık o laflardan sonra. Allah iyilerle karşılaştırsın hepimiziBence içinizdeki tüm öfkeyi kendisine kusup birdaha da yüzüne bile bakmayın. Kendinizi çok değersiz etmişsiniz, ne yapsan da geri dönerim özür dilerim havası vermişsiniz adama. Herşey için çok geç, düzelmez.
Herkese merhaba. Ne yapacağımı, ne anlatacağımı kimden beni tutup silkeleyip kendime getirmesini isteyebilirim bilmiyorum. Bu yaşıma kadar istediğim, inandığım, savunduğum ne varsa tersi bir durumdayım, psikolojik ve fiziksel olarak tükendiğimi hissediyorum. 1.5 senelik bir erkek arkadaşım var. 2 gün mutluysam 10 gün ağladığım bir ilişki. Daha dışarıya çıktığımız ilk gün birine uzun uzun bakmamı yakaladığını iddia ettiği, sonrasında da asla ardı arkası kesilmeyen ithamlarda bulunduğu ve 2 senedir iş yerindeki çalışana taktığı rezil, dışarıdan duysam anlatana zerre saygı duymayacağım iğrenç bir durum var sadece ortada.
Birlikte çalışıyoruz. Kahve alsam o adam var diye ordan aldın bu saatte kahve içmezsin, fotokopi çeksem sen mi kaldın fotokopi çekecek onun için burda sürtüyorsun, bakışlarından mı tahrik oluyorsun, adamı süzerek mi tatmin oluyorsun vs vs bir sürü rezillik. Kıyafetim adam için, tuvalete gitsem ona mı denk getirdin, rujum o öper diye, dışarıda otobüse binsem kimi süzdün sen ve tabiiki senin ruhun oro.. u. Ben de hırs yaptım galiba o dedi odamdan çıkmadım, kendimi kanıtlamaya çalıştım aptal gibi olmadı inat ettim bak bir şey yok diye adamın içine girdim olmadı, fırsat kolluyorsun dedi.. Giderek hakaretler başladı, şimdi de küfür canım gibi bir şey oldu. Ve ben artık üzülmüyorum bile, aşırı yorgun ve tükenmiş hissediyorum.
10 gün önce yine adamın arkasından odadan çıktığımı görünce seke seke peşinden neyine koşuyorsun diyince kavga ettik engellemişti, döndü özür dilerim dedi 1 gün sonra artık seni kucağında da görsem benden bir şey çıkmaz, beklentin olmasın dedi ve yine onun için etrafta gezdiğimi ima ederek milyonuncu kez ayrıldı. Her yerden engelledim ama hiçbir şey hissetmemek beni korkutuyor. Söylediklerini duymuyormuşum gibi artık tepki bile vermiyorum. Her türlü küfür edildi, imalar laflar mide bulandırıcı.
Nasıl bir insanım bilmiyorum, neden izin verdim ne tuttu bu kadar bu adamda beni bilmiyorum ve kendimden iğreniyorum mesajları okuyunca. Normal bir insan susmazdı diyorum bunlara, kendimde arıyorum sürekli hatayı, o küfrediyor ben özür diliyorum. Yardım alacağım ama bu yaşadıklarım ve pişmanlıklarım nasıl geçecek, ya da geçecek mi? hata mı bunlar
Göre göre mi yaptım inat mı, hırs mı bilmiyorum. Ve giderek onun söylediği gibi biri olduğumu düşünmeye başlıyorum. 2 senedir kimseye anlatamadım, içimi dökmek istedim sadece..