Acilen psikoloğa gidin
Acilen psikoloğa gidinHiçbir mecburiyetim, hiçbir bağım yok bu kadar çekmemi gerektirecek, ama susup oturdum işte sürekli olarak gerçekten ne düşünüp de sustum bilmiyorum
Ayrıldım 1 hafta kadar oldu birkaç gün işe gitmedim, sonra molalarda nadiren denk geldik. Kitaba bakacağım mutlaka sağ olunKitap okumayı düşünürseniz bağlanma adlı kitabı okuyun.
Sevgiliniz sorunlu, sizi de aşırı olumsuz etkiliyor. Aynı yerde çalışacaksaniz ayrılın ve o ölmüş gibi davranın. Tabiki psikolojik destek alin. İsterseniz Bu durumdan kurtulabilirsiniz
Evet ayrıldım bir hafta kadar oldu. O kadar çok hasta olan benmişim gibi davrandı ki inandım galiba ben deAdam ruh hastası farkındasıniz dimi ? Ayrıldınız mi ?
1.5 senede bu hale geldiysem bir ömre vurunca tahmin bile edemiyorum ve istemiyorum da zaten. Evet dengesizdi de, dışından bir melek herkese karşı ama bana gelince içinden şeytan çıkıyordu. DönmeyeceğimAsla ama asla bu adama dönme. Hasta ruhlu dengesiz seninde ayarlarını bozmuş. Psikolojik destek almak en doğrusu. Böyle bi adamla ömür de geçmez zaten
Ben de sürekli neden tahammül ettin diye kendimi suçluyorum ve yaşadıklarımdan çok utanıyorum. Bir haftadır sürekli aklımda ona neden sustun, buna neden sustun yankılanıyorToplumumuzda gizli hasta sayısı çok çok fazla.Evet bunca zaman tahammül etmeniz garip gerçekten ...ben sonu seviyoruma falan baglanicak sandım neyse öyle değilmiş.Def edin gitsin.
Çok teşekkür ederim, evet uzun bir süredir kendi aklımı kullanmayı bıraktım galiba. Senin iyiliğin için, o adam sana kötü bakıyor, niyeti de iyi değil herkese yazıyor ben senin için konuşuyorumla başladı buralara kadar geldik keşke en baştan kesseydim önünü. İnşallah bundan sonrası güzel olurKendinizi suçlamaya bırakarak başlayacaksınız yeni hayatınıza. Madem dersinizi aldınız. Siz demek ki kendinizden af buyrun ottan boktan şüphe eden bir kadınsınız. Bunu da güzel sizi suçlayarak kullanmış. Aklınızdan şüphe ettirmiş. Inanın bana insanın kendisi neyi nasıl algılıyorsa en doğrusu o insan için odur. Kendi aklınıza güvenmeyi bırakmışsınız, elin hanzosunun verdiği akıllara güvenmişsiniz. Bu tecrübe sizi daha fazla masozişt yapmasın, bilakis kendinize güvenmeyi, aklınıza, kalbinize bunu tekrar öğrenin.
Kimsenin yönlendirmesiyle bir daha adım atmayın, ananız babanız dışında- o da belki- onlarda yine sizin için en doğrusunu bilemez.
Önünüze bakın, isterseniz terapi alın ve kendinizi suçlamayı bırakın, sınırlarınızı kendiniz belirleyin ebediyyen. Kimseye muhtaç değilsiniz.
O dediklerinizi yaşamadım nreyedeyse hiç ve onun da suçlusu benim. Ben namuslu bir kadın olsaymışım hak ettiğim şeyleri yaşarmışım ama olmadığım için bana böyle davranıyormuş hep. İnşallah bende kurtuldum, ben de güzel şeyler yaşamak istiyorum böyle çok tükendimBen sizi çok iyi anliyorum batakliga düşmek gibi bisey. Ben asla böyle bi insan degilim ama nasil böyle bi duruma düştüm diyor insan. Yapilacak şey çok basit hiçbirşekilde muhatap olmayacak şekilde hayatindan çikartmak!. Ben 5 yildan fazla toksik bi ilişki yasadim kurtulmak zor oldu ama sonra kendime geldim ve gercekten sevmek,sevilmek, saygi görmek, el üstünde tutulmak neymiş hepsini yaşamak nasip oldu.
Böyle sevgi mi olur bilmiyorum da onay ve kabullenme ihtiyacım çok onun farkındayım. Bir ara öyle bir baskı vardı ki kurumda tuvalete gitmeden yazıyordum. Allahım yazarken o kadar utanıyorum ki rezilliğimiSen kendini sevmiyorsun, hali onun sevgisini 'kazanmak' senin beynine mantikli geliyorsun. Kendini sevmeyen biri, başka biride onu öylesine seveceğini inanmaz.
Ve adam bu durumu kullanip, gaslighting yapti. Acilen psikolojik tedaviye başlaman lazim. Ve elbette bu sahisa tekmeyi vurman lazim. Ancak tedavisiz zor vurursun. Yani psikolog gerçekten bir mecburiyet.
Destek alacağım mutlaka, kendi kendime olmayacak sanırım herkes aynı şeyi söylemiş. Haklısınız çok gurursuz davrandımBeraber olduğum adam bana or.spu diyecek, namusuma dil uzatacak dişlerini eline veririm. Aşk böyle bir şey değil. İnsanın gururunu, onurunu yok saymasına izin verecek kadar kafayı yedirmiyor.
Psikolojik destek alın. Zaafınız var. Alkolikler, kumar bağımlıları gibi sizde size zarar veren bu aşağılık adama bağımlı olmuşsunuz.
Evet bir hafta kadar oldu. İnanın bilmiyorum gerçekten günlerdir her laf aklıma geliyor o an aklıma ne geldi de ses çıkarmadım bilmiyorum hiçbir geçerli sebebim de yokSize soralım neden sustunuz ? Ayrıldınız değil mi kesin olarak ?
Arkadaşınızın adına çok sevindim umarım ben de bir an önce kurtulur hayatıma devam edebilirim. O kadar sinmişim ki ayrıldıktan sonra bile hareketkerimde tedirginim görmesin kızar, benimle ilgili şöyle düşünür diye. Böyle bir insan değildim, ne hale geldiğime inanamıyorumÖzgüveninizi yerle bir itmiş. İyi ki henüz evlenmememişsiniz.Evli bile olsanız zararın neresinden dönerseniz kardır. Her şeyin farkındasınız zaten. Biraz cesaret. Evli insanlar bile, çocuklarına rağmen kaç yıllık yuvalarını yıkıp, arkalarına bakmıyorlar. Siz bence kendinizi şanslı bile sayabilirsiniz ki, evlenmeden bu ruh hastası kendini ifşa etmiş. Sizdeki alışkanlık, bağımlılık duygusu. İlk başta belki zorlanacaksınız ama uzun vadede mutlu olmak için bu şahıstan kurtulmak zorundasınız.
Üniversitede bir arkadaşımın da bu tarz bir ilişkisi vardı. Sizin gibi her şeyin farkındaydı ama bir türlü ayrılamıyordu.Bir gün canına tak dedi. Herşeyi geride bıraktı, yaktı, yıktı. Karşı tarafın pişmanlığına, yalvarıp yakarmasına da kulağını tıkadı. Telefonunu değiştirdi. Adresini değiştirdi. Toparlandıktan sonra karşısına öyle biri çıktı ki, onu pamuklara sardı. Şimdi evli ve çok mutlular.
Umarım siz de bu cesareti toplar ve kendinize yapılan bu eziyeti kalıcı şekilde durdurursunuz.
O kadar rahatsız oldum ki artık hem kendimden hem ondan, mükemmel olacağını bilsem de artık içim almaz, istemiyorum, bu hale gelmeme sebep olan bir şeyi beslemek istemiyorum daha fazla. Ben onu manipüle ediyormuşum sürekli olarak ona ne yapıyorsun dediysem bana bir gün sonra aynı şeyle geldi sonra da beni suçladı kendini unutup. İnanın anlatsam sayfalar sürer her şeyi yaptı sürekli olarakManipülasyon desen var, psikolojik şiddet var, küfür hakaret var, neden bilmiyorum ama sanki gaslight da var gibi geldi bana özellikle birşey yapamıyorum özür diliyorum sürekli kısmından edindim bu fikri. Bence en kısa zamanda bir iki seans terapi al sana güç olsun. Kesinlikle yanlış ve zararlu bir ilişki. Şu aşamadan sonra bu adam Christian Grey'e dönse farketmez ,çok geç artık.
Yo söyledim bir süre önce. Sen bana ve aileme laf edemezsin dedi ve yine ben suçlu oldum özür bile dilemişimdir bu aptallıkla. Keşke yapsanız başkasından duysa ikna ederiz belki öyle olduğunaHert konuya neden aynı şeyi yazıyorum... ben olsam alırım elime telefonu o..u da sensin kçhpe de sensin onun bunun çocuğu derim. Gerçekten derim. Ağzınızı açıp 2 laf edemiyor musunuz bu edepsiz ite? ben edemiyorum derseniz verin telefonu özelden bana ben ararım amme hizmeti olarak
Nasıl bu kadar gözünüze perde inecek kadar kendinizi kaptirabiliyorsunuz anlamıyorum bunun adı asla aşk değil resmen kendinizi harcamissinjz hastalıkli bir ruh hali bu karşıda ki adam zaten hasta ama sizinde normal olduğunuz pek soylenemez kimse için inanın değmez en önce insanın kendisine bir saygısı olması lazımHerkese merhaba. Ne yapacağımı, ne anlatacağımı kimden beni tutup silkeleyip kendime getirmesini isteyebilirim bilmiyorum. Bu yaşıma kadar istediğim, inandığım, savunduğum ne varsa tersi bir durumdayım, psikolojik ve fiziksel olarak tükendiğimi hissediyorum. 1.5 senelik bir erkek arkadaşım var. 2 gün mutluysam 10 gün ağladığım bir ilişki. Daha dışarıya çıktığımız ilk gün birine uzun uzun bakmamı yakaladığını iddia ettiği, sonrasında da asla ardı arkası kesilmeyen ithamlarda bulunduğu ve 2 senedir iş yerindeki çalışana taktığı rezil, dışarıdan duysam anlatana zerre saygı duymayacağım iğrenç bir durum var sadece ortada.
Birlikte çalışıyoruz. Kahve alsam o adam var diye ordan aldın bu saatte kahve içmezsin, fotokopi çeksem sen mi kaldın fotokopi çekecek onun için burda sürtüyorsun, bakışlarından mı tahrik oluyorsun, adamı süzerek mi tatmin oluyorsun vs vs bir sürü rezillik. Kıyafetim adam için, tuvalete gitsem ona mı denk getirdin, rujum o öper diye, dışarıda otobüse binsem kimi süzdün sen ve tabiiki senin ruhun oro.. u. Ben de hırs yaptım galiba o dedi odamdan çıkmadım, kendimi kanıtlamaya çalıştım aptal gibi olmadı inat ettim bak bir şey yok diye adamın içine girdim olmadı, fırsat kolluyorsun dedi.. Giderek hakaretler başladı, şimdi de küfür canım gibi bir şey oldu. Ve ben artık üzülmüyorum bile, aşırı yorgun ve tükenmiş hissediyorum.
10 gün önce yine adamın arkasından odadan çıktığımı görünce seke seke peşinden neyine koşuyorsun diyince kavga ettik engellemişti, döndü özür dilerim dedi 1 gün sonra artık seni kucağında da görsem benden bir şey çıkmaz, beklentin olmasın dedi ve yine onun için etrafta gezdiğimi ima ederek milyonuncu kez ayrıldı. Her yerden engelledim ama hiçbir şey hissetmemek beni korkutuyor. Söylediklerini duymuyormuşum gibi artık tepki bile vermiyorum. Her türlü küfür edildi, imalar laflar mide bulandırıcı.
Nasıl bir insanım bilmiyorum, neden izin verdim ne tuttu bu kadar bu adamda beni bilmiyorum ve kendimden iğreniyorum mesajları okuyunca. Normal bir insan susmazdı diyorum bunlara, kendimde arıyorum sürekli hatayı, o küfrediyor ben özür diliyorum. Yardım alacağım ama bu yaşadıklarım ve pişmanlıklarım nasıl geçecek, ya da geçecek mi? hata mı bunlar
Göre göre mi yaptım inat mı, hırs mı bilmiyorum. Ve giderek onun söylediği gibi biri olduğumu düşünmeye başlıyorum. 2 senedir kimseye anlatamadım, içimi dökmek istedim sadece..
Bağımlılık, alışkanlık sürekli dip dibe olma hali galiba farkındayım sağlıklı olmadığınınKendinize bunu neden yasatiyorsunuz, neden??
Vazgecrmediginiz sey ne, asagilanmaktan mi vazgecemiyorsunuz. Bagimlilik mi oldu. Terapi alin bi uzmandan..saglikli bi durum yok. Net.
En az onun kadar kendimi de suçluyorum o adam hasta ama ben bile isteye bu hale geldim farkında olarak. Özgüven ve özsaygı hak getire uzun bir süredir umarım toparlarımNasıl bu kadar gözünüze perde inecek kadar kendinizi kaptirabiliyorsunuz anlamıyorum bunun adı asla aşk değil resmen kendinizi harcamissinjz hastalıkli bir ruh hali bu karşıda ki adam zaten hasta ama sizinde normal olduğunuz pek soylenemez kimse için inanın değmez en önce insanın kendisine bir saygısı olması lazım
Destek alın tabi ki toplarsiniz negatif düşünmeyin siz çok değerlisiniz kimse için kendinizden ödün vermeyin çünkü sizden bir tane daha yok o kişiden de uzak durun Allah korusun belli ki saplantılı muhatap olmayınEn az onun kadar kendimi de suçluyorum o adam hasta ama ben bile isteye bu hale geldim farkında olarak. Özgüven ve özsaygı hak getire uzun bir süredir umarım toparlarım
Şahsen bana kimse hakaret edemez. Müsade etmem ki. Anında uzaklasirim. Ben iyi seyleri hakediyorum,Bunu haketmiyorum ben, Saygıyı hakediyorum de ve hayatına yön ver. Bu ne böyle.. aslında akıllısiniz olayin farkindasiniz. Kendinize gelin ve mantıklı davranın.Bağımlılık, alışkanlık sürekli dip dibe olma hali galiba farkındayım sağlıklı olmadığının
Gerçekten iğrenç bir insan .Bole adamlarla hıc bır sona varamazsın .Herkese merhaba. Ne yapacağımı, ne anlatacağımı kimden beni tutup silkeleyip kendime getirmesini isteyebilirim bilmiyorum. Bu yaşıma kadar istediğim, inandığım, savunduğum ne varsa tersi bir durumdayım, psikolojik ve fiziksel olarak tükendiğimi hissediyorum. 1.5 senelik bir erkek arkadaşım var. 2 gün mutluysam 10 gün ağladığım bir ilişki. Daha dışarıya çıktığımız ilk gün birine uzun uzun bakmamı yakaladığını iddia ettiği, sonrasında da asla ardı arkası kesilmeyen ithamlarda bulunduğu ve 2 senedir iş yerindeki çalışana taktığı rezil, dışarıdan duysam anlatana zerre saygı duymayacağım iğrenç bir durum var sadece ortada.
Birlikte çalışıyoruz. Kahve alsam o adam var diye ordan aldın bu saatte kahve içmezsin, fotokopi çeksem sen mi kaldın fotokopi çekecek onun için burda sürtüyorsun, bakışlarından mı tahrik oluyorsun, adamı süzerek mi tatmin oluyorsun vs vs bir sürü rezillik. Kıyafetim adam için, tuvalete gitsem ona mı denk getirdin, rujum o öper diye, dışarıda otobüse binsem kimi süzdün sen ve tabiiki senin ruhun oro.. u. Ben de hırs yaptım galiba o dedi odamdan çıkmadım, kendimi kanıtlamaya çalıştım aptal gibi olmadı inat ettim bak bir şey yok diye adamın içine girdim olmadı, fırsat kolluyorsun dedi.. Giderek hakaretler başladı, şimdi de küfür canım gibi bir şey oldu. Ve ben artık üzülmüyorum bile, aşırı yorgun ve tükenmiş hissediyorum.
10 gün önce yine adamın arkasından odadan çıktığımı görünce seke seke peşinden neyine koşuyorsun diyince kavga ettik engellemişti, döndü özür dilerim dedi 1 gün sonra artık seni kucağında da görsem benden bir şey çıkmaz, beklentin olmasın dedi ve yine onun için etrafta gezdiğimi ima ederek milyonuncu kez ayrıldı. Her yerden engelledim ama hiçbir şey hissetmemek beni korkutuyor. Söylediklerini duymuyormuşum gibi artık tepki bile vermiyorum. Her türlü küfür edildi, imalar laflar mide bulandırıcı.
Nasıl bir insanım bilmiyorum, neden izin verdim ne tuttu bu kadar bu adamda beni bilmiyorum ve kendimden iğreniyorum mesajları okuyunca. Normal bir insan susmazdı diyorum bunlara, kendimde arıyorum sürekli hatayı, o küfrediyor ben özür diliyorum. Yardım alacağım ama bu yaşadıklarım ve pişmanlıklarım nasıl geçecek, ya da geçecek mi? hata mı bunlar
Göre göre mi yaptım inat mı, hırs mı bilmiyorum. Ve giderek onun söylediği gibi biri olduğumu düşünmeye başlıyorum. 2 senedir kimseye anlatamadım, içimi dökmek istedim sadece..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?