Bir iş meselesi

Bir kaç yerle görüştüm biz sizin yan haklarınızı ve aldığınız maaşı karşılayamayiz dediler. Açıkçası içimden istemiyorum o hakları o maaşı diye düşünsem de uygulamada bu ifade olumsuz bir durum oluşturuyor. Kısacası bu da denmiyor. İşten kaçar bir hava yaratıyor veya bu personel bizim yoğun dönemimizde de dayanamaz mi durumu oluşuyor haklı olarak
Allah zorunuzu kolaylaştırsın. kendinizi asla kötü ve bencil hissetmeyin. siz sadece bir insan ve yorgun bir annesiniz
 
Hislerinizi çok normal. Ben yurt dışında yaşıyorum. Burda burn out diye bir kavram var, keşke Türkiye'de de olsa.

Aynen sizin gibi ise biraz ara vermek isteyen, ise ayakları geri geri giden kişiler için verilen hem de ücretli bir arayi temsil ediyor bu kavram.

Türkiye'de bu anlayış yok maalesef ama dünyada isimizden bunalmamiz biraz ara vermek istememiz emin olun normal görülüyor ve ben de normal görüyorum. Ben sadece bu durumu hızlıca fark edip buna göre bir plan yapmanizin geleceğiniz için size daha uygun ve sizi daha mutlu edici olacağını düşünerek bu yorumumu yapmak istedim. Yoksa hayat ve karar elbette size ait. Ama sanki duruma göre 1 2 ay ücretsiz izin alabilseniz kafanızı toparlayabilir ve o arada yeni bir iş de bakabilirsiniz bu da size daha iyi gelebilir gibi geliyor bana.
Ah ne güzel özel sektör de var mı burn olur dediğiniz sistem? Bir kaç yorum öncesinde onu dedim iş garantimiz olsa biraz ara vermek çok isterim. Ancak hele özel sektör sürekli mevzuat genelgeler değişiyor 2 haftalık izne cikiyorum döndüğümde bile bir sürü değişiklik görüyorum. O yüzden iş birakip iş aramak biraz riskli hatta bı hayli. En azından yaşadığım sürecin normal veya genelde olan bir durum olduğunu bilmekte beni biraz rahatlattı biliyor musunuz
 
Ah ne güzel özel sektör de var mı burn olur dediğiniz sistem? Bir kaç yorum öncesinde onu dedim iş garantimiz olsa biraz ara vermek çok isterim. Ancak hele özel sektör sürekli mevzuat genelgeler değişiyor 2 haftalık izne cikiyorum döndüğümde bile bir sürü değişiklik görüyorum. O yüzden iş birakip iş aramak biraz riskli hatta bı hayli. En azından yaşadığım sürecin normal veya genelde olan bir durum olduğunu bilmekte beni biraz rahatlattı biliyor musunuz
Aa evet tabii, tüm sektörler için var. Özellikle de özel sektörde beyaz yaka işlerde ve bu bahsettiğim izin 9 aylara kadar dahi çıkabiliyor, yeter ki kişinin morali düzelsin, kendini toparlasin.

Ben de size örnek olması açısından bahsetmek istemistim zaten. Hisleriniz çok normal, insani. Türkiye'de bu duygular yok sayıldığı için başarılı kadinlar kendilerine yeni roller bicmeye çalışıyor ama o da çare değil bence. Cunku onun da artı ve eksileri farklı olacak.

Bence iki bu derece başarılı insan, yurt dışında iş baksanız dahi size ayrı bir hedef olabilir, belki çok daha iyi bile gelebilir.
 
Aa evet tabii, tüm sektörler için var. Özellikle de özel sektörde beyaz yaka işlerde ve bu bahsettiğim izin 9 aylara kadar dahi çıkabiliyor, yeter ki kişinin morali düzelsin, kendini toparlasin.

Ben de size örnek olması açısından bahsetmek istemistim zaten. Hisleriniz çok normal, insani. Türkiye'de bu duygular yok sayıldığı için başarılı kadinlar kendilerine yeni roller bicmeye çalışıyor ama o da çare değil bence. Cunku onun da artı ve eksileri farklı olacak.

Bence iki bu derece başarılı insan, yurt dışında iş baksanız dahi size ayrı bir hedef olabilir, belki çok daha iyi bile gelebilir.
Bilgilendirme için teşekkür ederim 🤎 y.disi işine karı koca olarak bakmamız gerekiyor onu da çok düşündük ancak biz mühendislik alanında olmadığımız için bir tık daha zor oluyor iş alanimiz. Sizin adınıza insanı duyguların onemsendigi bir ülkede yasamaniza sevindim :)
 
Merhaba, benim için önemli kafamı kurcalayan bir konu var. Devamlı hesap kitap yaparken buluyorum kendimi. Eşimle ikimiz çalışıyoruz bir çocuğumuz var. Aylık gelirimiz ikimizin 90 bin. Benim üzerimden özel sağlık sigortalarımiz var. 12 bin krediye gidiyor. 18 bin çocuğun okuluna gidiyor. 25 - 30 binde aylık mutfak haftasonu harcamaları kıyafet ıvır zıvır harcamalara gidiyor. İşimden inanılmaz mutsuzum. Sabah kalp çarpıntısı ile uyanip akşam uykusuzluk çekiyorum devamlı iş var aklımda çok stresliyim. Kafam hiç iyi değil. İşi bırakmayı düşünüyorum ancak o zmn gelirimiz 57 bine düşecek yukarıda saydığım harcama kalemlerinin güncellenmesi gerekecek. Ailem bu yaptığımin bencillik olduğunu çoğu kişinin sevmeyerek çalıştığını ve buna katlanmami söylüyor. Çocuğun standartlarını düşürmekle suçluyor. Eşim de keza en mantıklısı is değiştirmek olduğunu bu devirde tek maaşa dusmememiz gerektiği kanisinda ancak uzun süredir baska işte bulamadim.Okullar açılınca çocuğu okuldan karşılayacak derslerine yardımcı olacak biri lazım çünkü eşimde bende fazla mesaiye kalan insanlariz işimiz en erken akşam 7 8 gibi bitiyor. Bir yardimci tuttuğumuz da da sigortası fln derken asgari ücret +sigortadan artı yemesi içmesi 20 bine mal olacak. Kafam allak bullak çok yoruldum çok bunaldım. Maksat sadece geçinmek değil elbette ama benim alacağım kararın sonuçları pişman eder mi ailemizi emin değilim. Sizlerle dertleşmek fikir alışverişinde bulunmak istedim.
Sizi şuan o kadar iyi anlıyorum ki.Aynı şeyleri ben yaşadım 7 yıldır çalıştığım işimi bıraktım kıdem almıştım ve müdür olacaktım ama istemedim çünkü mutsuzdum.İşten eve her geldiğimde oturup bir köşede ağlıyordum.Eşim psikolojimin iyi olmadığını artık işi bırakmam gerektiğini söyledi.Sabahları işe gittiğimde ağlayarak makyaj yapıyordum sürekli hayıflanıyordum sonra dönüp kendimi sorguladım ne yapıyorum ben böyle diye.Evimi çok seviyodum ama işten eve döndükten sonra duşumu bile zor alıyordum direkt uyku.Sabah yine aynı.Evimde yemek pişirmeyi bile o kadar özlüyordum ki ama hiçbirini yapamıyordum yetemiyordum işten dolayı.Bu arada bizim çocuğumuz yok 2 yıldır evliyiz.Belki onunda avantajı oldu işi bırakmamda.En son istifaya gittiğimde üzerimden büyük bir yük kalktı.Evde oturup can sıkıntısı neymiş onu hissetmek inanılmaz bir duygu :) Şuan çok mutluyum ilerisini bilemem tabi.Sosyal medya ile uğraşıyorum instagram üzerinden kişisel blog sayfası açtım ve yemek videoları ev düzen dekorasyon reels’ları çekiyorum.Psikolojim yüzde yüz düzeldi istifadan sonra :) Bu arada ben çalışırken bizimde evimizde giren para 100 bine yakındı.İşi bıraktıktan sonra güncel zamlarla yine 100 bin giriyor evimize.Sadece kendi paramı kazanamıyor olmak beni biraz üzdü.Eşim sağolsun herzaman yanımdadır bu konuda ama insanın kendi kazandığı parayı harcamak gibide olmuyor hiçbiri ☺️ Biraz uzun oldu kusura bakmayın ama sizin konunuzu görünce kendi olayıma yakın bulduğum için yazmak istedim.Size tavsiyem bu hayata bir kere geliyoruz hepimiz.Mutsuz olduğunuz hiçbir ortamda bulunmak için kendinizi zorlamayın.Herşeyin bir çözümü vardır.Kendinizi nereye ait hissediyorsanız nasıl mutlu olacaksanız o şekilde planlayın hayatınızı.Sevgiler 🙋🏻‍♀️🌺
 
psikolojik yardım alın en mantıklısı
çünkü iş bırakınca standartlarınz da değişecek
onun yerine yardım alıp bu süreci daha kolay atlatmaya bakmanız lazım
şartlarınız değişirse standardınız da elbet ki düşecek
bu sadece size değil çocuğunuzu da yansıyacak
ülke şartları bunaldım işi bırakıyorum diyebilecek durumda da değil henüz. :KK14:
 
Sizi şuan o kadar iyi anlıyorum ki.Aynı şeyleri ben yaşadım 7 yıldır çalıştığım işimi bıraktım kıdem almıştım ve müdür olacaktım ama istemedim çünkü mutsuzdum.İşten eve her geldiğimde oturup bir köşede ağlıyordum.Eşim psikolojimin iyi olmadığını artık işi bırakmam gerektiğini söyledi.Sabahları işe gittiğimde ağlayarak makyaj yapıyordum sürekli hayıflanıyordum sonra dönüp kendimi sorguladım ne yapıyorum ben böyle diye.Evimi çok seviyodum ama işten eve döndükten sonra duşumu bile zor alıyordum direkt uyku.Sabah yine aynı.Evimde yemek pişirmeyi bile o kadar özlüyordum ki ama hiçbirini yapamıyordum yetemiyordum işten dolayı.Bu arada bizim çocuğumuz yok 2 yıldır evliyiz.Belki onunda avantajı oldu işi bırakmamda.En son istifaya gittiğimde üzerimden büyük bir yük kalktı.Evde oturup can sıkıntısı neymiş onu hissetmek inanılmaz bir duygu :) Şuan çok mutluyum ilerisini bilemem tabi.Sosyal medya ile uğraşıyorum instagram üzerinden kişisel blog sayfası açtım ve yemek videoları ev düzen dekorasyon reels’ları çekiyorum.Psikolojim yüzde yüz düzeldi istifadan sonra :) Bu arada ben çalışırken bizimde evimizde giren para 100 bine yakındı.İşi bıraktıktan sonra güncel zamlarla yine 100 bin giriyor evimize.Sadece kendi paramı kazanamıyor olmak beni biraz üzdü.Eşim sağolsun herzaman yanımdadır bu konuda ama insanın kendi kazandığı parayı harcamak gibide olmuyor hiçbiri ☺️ Biraz uzun oldu kusura bakmayın ama sizin konunuzu görünce kendi olayıma yakın bulduğum için yazmak istedim.Size tavsiyem bu hayata bir kere geliyoruz hepimiz.Mutsuz olduğunuz hiçbir ortamda bulunmak için kendinizi zorlamayın.Herşeyin bir çözümü vardır.Kendinizi nereye ait hissediyorsanız nasıl mutlu olacaksanız o şekilde planlayın hayatınızı.Sevgiler 🙋🏻‍♀️🌺
Birebir eski durumunuz aynı durumdayim. Ne güzel mutluysaniz sizin adınıza sevindim daim olsun
 
psikolojik yardım alın en mantıklısı
çünkü iş bırakınca standartlarınz da değişecek
onun yerine yardım alıp bu süreci daha kolay atlatmaya bakmanız lazım
şartlarınız değişirse standardınız da elbet ki düşecek
bu sadece size değil çocuğunuzu da yansıyacak
ülke şartları bunaldım işi bırakıyorum diyebilecek durumda da değil henüz. :KK14:
Ah ah malesef değil
 
Emin olun kimse işinden memnun değil bu gruba bende dahilim ben memurum ama her gün psikolojik baskıya maruz kalmaktan yıldım artık emekli olmaya çok yıllar var işi bırakma lüksüm yok siz bir şekilde masraflardan kısar geçinirsiniz ama biz geçinemeyiz ben işten ayrılırsam.
Ay sonunda elen maaşı dört gözle bekleyerek, mesai bitsinde gitsek diye saat sayarak, arada işten kaçarak tatil vs katlanıyoruz yoksa iş hayatı çekilecek dert değil :KK66:
 
Back
X