Bir karamsarlık aldı başını gitti..

Paella38

Paella38

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
29 Mart 2020
78
68
3
34
28 yaşındayım. Üniversiteden sonra ailemden ayrı bir şehirde 3 yıl bir firmada çalıştım.
Ve çalıştığım süre içinde de başarılı oldum. Kısa zamanda şirkette key elemanlardan biri haline gelmiştim. 3 yıl içinde maaşım 2 katından fazlaya çıkmıştı. Sonra başarının getirdiği gaz ile, bir master yapmak istedim.. Biraz birikimim vardı, üstünede kredi çektim işten ayrıldım, master yapmak için eylül ayında şuan bulunduğum ülkeye geldim.
Birazda olsa network edinmiştim, gelince 3 aya kadar, param bitmeden iş bulurum,, hem okul hem iş yürütürüm diye düşünüyordum.
Ama bulamadım.. Benim plan suya düşünce bi süre sonra ailem maddi olarak yardım etmeye başladı. O zamandan beri çok aktif bir şekilde iş arıyorum. Abartısız 100 başvuru yapmış olabilirim son bir kaç ayda, nerden ne çıkacağı belli olmaz diyerek.
Sonra bu virüs işi başladı. Ailem miras kalan birkaç mülkün kirası ile geçimini sağlıyor. Bi de babamın emekli maaşı. Tabi devlet önünü açınca, geçen ay kimseden kira alamadılar. Ordan burdan para isteyip gönderdiler... Yine ordan burdan istedikleri ile geçinip kardeşimi okutuyorlar bu ay.
Bu sırada sürekli kendimi aileme borçlu hissediyor, ve çok kötü bir stres yaşıyorum.
Türkiye'ye zaten dönemiyorum ama dönmekte istemiyorum ki açıkçası, önce hedeflerimi başarmak istiyorum. Dönersem zaten bu günün eur/usd kuruyla ailemin verdiklerini geri ödeyebilecek güce gelmem türkiyede yıllarımı alır.

Bu arada ay başında babamla konuştuğumda sesi stresliydi, konsolosluğa yazıp buraya dönsene ara sıra uçak organize ediyorlarmış dedi..
Neden dönmemi istedi:( soramadım bile utançtan ve korkudan..
İdeallerim var ama ne yapacağımı bilmiyorum.
Panikten daha da başarısızlığa sürükleniyorum sanki.
Siz olsanız ne yapardınız? döner miydiniz?
 
işi bırakıp yurtdışına gitmeye nasıl karar verdiyseniz şimdiki çözümü de siz bulun. Ama hayallerim ideallerim diyorsunuz ne yapsın babanız evi barkı mı satsın. idealleri için savaşacak olan sizsiniz, pandemi sabahtan akşama çözülmeyeceğine göre adamcağıza acıyın dönün bari. Evlat evlat çok güzel besle okut büyüt ama 28 yaşında da ayaklarının üstünde dursun bir zahmet. kiraları alabilse bile size göndermek zorunda değil ki diğer kardeşin suçu ne ?
 
Paella38 .!.:
28 yaşındayım. Üniversiteden sonra ailemden ayrı bir şehirde 3 yıl bir firmada çalıştım.
Ve çalıştığım süre içinde de başarılı oldum. Kısa zamanda şirkette key elemanlardan biri haline gelmiştim. 3 yıl içinde maaşım 2 katından fazlaya çıkmıştı. Sonra başarının getirdiği gaz ile, bir master yapmak istedim.. Biraz birikimim vardı, üstünede kredi çektim işten ayrıldım, master yapmak için eylül ayında şuan bulunduğum ülkeye geldim.
Birazda olsa network edinmiştim, gelince 3 aya kadar, param bitmeden iş bulurum,, hem okul hem iş yürütürüm diye düşünüyordum.
Ama bulamadım.. Benim plan suya düşünce bi süre sonra ailem maddi olarak yardım etmeye başladı. O zamandan beri çok aktif bir şekilde iş arıyorum. Abartısız 100 başvuru yapmış olabilirim son bir kaç ayda, nerden ne çıkacağı belli olmaz diyerek.
Sonra bu virüs işi başladı. Ailem miras kalan birkaç mülkün kirası ile geçimini sağlıyor. Bi de babamın emekli maaşı. Tabi devlet önünü açınca, geçen ay kimseden kira alamadılar. Ordan burdan para isteyip gönderdiler... Yine ordan burdan istedikleri ile geçinip kardeşimi okutuyorlar bu ay.
Bu sırada sürekli kendimi aileme borçlu hissediyor, ve çok kötü bir stres yaşıyorum.
Türkiye'ye zaten dönemiyorum ama dönmekte istemiyorum ki açıkçası, önce hedeflerimi başarmak istiyorum. Dönersem zaten bu günün eur/usd kuruyla ailemin verdiklerini geri ödeyebilecek güce gelmem türkiyede yıllarımı alır.

Bu arada ay başında babamla konuştuğumda sesi stresliydi, konsolosluğa yazıp buraya dönsene ara sıra uçak organize ediyorlarmış dedi..
Neden dönmemi istedi:( soramadım bile utançtan ve korkudan..
İdeallerim var ama ne yapacağımı bilmiyorum.
Panikten daha da başarısızlığa sürükleniyorum sanki.
Siz olsanız ne yapardınız? döner miydiniz?
Genişletmek için tıkla...
Hangi ülke ? Belki yardımcı olan çıkar.
 
UfuruktenPrenses .!.:
işi bırakıp yurtdışına gitmeye nasıl karar verdiyseniz şimdiki çözümü de siz bulun. Ama hayallerim ideallerim diyorsunuz ne yapsın babanız evi barkı mı satsın. idealleri için savaşacak olan sizsiniz, pandemi sabahtan akşama çözülmeyeceğine göre adamcağıza acıyın dönün bari. Evlat evlat çok güzel besle okut büyüt ama 28 yaşında da ayaklarının üstünde dursun bir zahmet. kiraları alabilse bile size göndermek zorunda değil ki diğer kardeşin suçu ne ?
Genişletmek için tıkla...
Yorumunuz öyle bir tavır ki, ailesini malını mülkünü sömüren ve öğüten evlat minvalinde sanki, ben isteyip alıp rahat yaşayıp onları fakir yaşatıyormuşum gibi. Rahatsız edici açıkçası, gerçekten konudan öyle bir amaç mı güttüğümü anladınız?
Hiç bir zaman yan gel yat bir insan olmadım, sadece düştüğüm bir dönemdeyim. Ve bunu nasıl atlatırım en mantıklı adım ne olur diye çözüm arıyorum.
 
Paella38 .!.:
28 yaşındayım. Üniversiteden sonra ailemden ayrı bir şehirde 3 yıl bir firmada çalıştım.
Ve çalıştığım süre içinde de başarılı oldum. Kısa zamanda şirkette key elemanlardan biri haline gelmiştim. 3 yıl içinde maaşım 2 katından fazlaya çıkmıştı. Sonra başarının getirdiği gaz ile, bir master yapmak istedim.. Biraz birikimim vardı, üstünede kredi çektim işten ayrıldım, master yapmak için eylül ayında şuan bulunduğum ülkeye geldim.
Birazda olsa network edinmiştim, gelince 3 aya kadar, param bitmeden iş bulurum,, hem okul hem iş yürütürüm diye düşünüyordum.
Ama bulamadım.. Benim plan suya düşünce bi süre sonra ailem maddi olarak yardım etmeye başladı. O zamandan beri çok aktif bir şekilde iş arıyorum. Abartısız 100 başvuru yapmış olabilirim son bir kaç ayda, nerden ne çıkacağı belli olmaz diyerek.
Sonra bu virüs işi başladı. Ailem miras kalan birkaç mülkün kirası ile geçimini sağlıyor. Bi de babamın emekli maaşı. Tabi devlet önünü açınca, geçen ay kimseden kira alamadılar. Ordan burdan para isteyip gönderdiler... Yine ordan burdan istedikleri ile geçinip kardeşimi okutuyorlar bu ay.
Bu sırada sürekli kendimi aileme borçlu hissediyor, ve çok kötü bir stres yaşıyorum.
Türkiye'ye zaten dönemiyorum ama dönmekte istemiyorum ki açıkçası, önce hedeflerimi başarmak istiyorum. Dönersem zaten bu günün eur/usd kuruyla ailemin verdiklerini geri ödeyebilecek güce gelmem türkiyede yıllarımı alır.

Bu arada ay başında babamla konuştuğumda sesi stresliydi, konsolosluğa yazıp buraya dönsene ara sıra uçak organize ediyorlarmış dedi..
Neden dönmemi istedi:KK43: soramadım bile utançtan ve korkudan..
İdeallerim var ama ne yapacağımı bilmiyorum.
Panikten daha da başarısızlığa sürükleniyorum sanki.
Siz olsanız ne yapardınız? döner miydiniz?
Genişletmek için tıkla...
yani çok büyük risk almışsınız fazla gaza gelip kredi falan uçuk olmuş biraz açıkçası pek sağlam adım atmamışsınız :/ garantiye almadan hareket ederseniz sonuçları gelir malesef.hastalıktan sebep buraya çağırıyor da olabilir mahsursunuz sonuçta ama nereye kadar yani idealleriniz var ama ayakları daha yere basar hareket etseydiniz en baştan şu an daha farklı olurdu.biraz cahil cesareti olmuş sizinki yani hakaret anlamında demiyorum kaç yıllık CEO'lar bu kadar radikal karar vermezken siz 3 yıllık çalışan olarak fazla uçmuşsunuz.daha fazla uzatmanın hele ki şu koşullarda bence bi manası yok balık batmış zaten bari ailenizin elindekileri iyice eritmeyin zor günlerdeyiz.
 
Paella38 .!.:
Yorumunuz öyle bir tavır ki, ailesini malını mülkünü sömüren ve öğüten evlat minvalinde sanki, ben isteyip alıp rahat yaşayıp onları fakir yaşatıyormuşum gibi. Rahatsız edici açıkçası, gerçekten konudan öyle bir amaç mı güttüğümü anladınız?
Hiç bir zaman yan gel yat bir insan olmadım, sadece düştüğüm bir dönemdeyim. Ve bunu nasıl atlatırım en mantıklı adım ne olur diye çözüm arıyorum.
Genişletmek için tıkla...
28 yaşındasınız evlenseniz aile kurarsınız çocuk bakarsınız ev yönetirsiniz ki zaten çalışan kazanan güçlü karar alabilen biri olarak bir karar almış ve gitmişsiniz. Ama şu an kararınızı sürdürmek için yaşını başını almış insanları zor duruma düşürüyorsunuz. Ki kardeşiniz de varmış. Annebaba çocuğu ne istese yapar. Siz şimdi baba hastayım ameliyat olmam lazım deseniz inanın ceketine kadar satar. Baba borcum var cezaevine gireceğim deseniz yine aynısını yapar. Baba bu , evlat için herşey yapılır. Şimdi de idealleriniz uğruna gitmişsiniz, işler yolunda gitmemiş. Baba para gönder göndermiş tabii ki gönderecek kim kızını gurbette zor durumda bırakır? Geldik işin en önemli noktasına siz 28 yaşında işi gücü olan ayakları yere basan yurtdışında yalnız yaşayan bir kadın olarak , İdealiniz için karar alırken baba ben gidiyorum benim ideallerim var baba bakarsın tamam mı diyerek gittiyseniz amenna . Ama yok ailemin durumu uygun değil derseniz. Tüm dünyanın durumu ortada yakında kiracınız bile kalmayabilir. Evi geçindirmek için babanızın size ihtiyacı olabilir, adam gel demiş bunu diyecek kadar zor duruma düşmüş. Hala ideallerim demeniz bana büyük bencillik olarak geliyor.
 
gizemliasli .!.:
yani çok büyük risk almışsınız fazla gaza gelip kredi falan uçuk olmuş biraz açıkçası pek sağlam adım atmamışsınız :/ garantiye almadan hareket ederseniz sonuçları gelir malesef.hastalıktan sebep buraya çağırıyor da olabilir mahsursunuz sonuçta ama nereye kadar yani idealleriniz var ama ayakları daha yere basar hareket etseydiniz en baştan şu an daha farklı olurdu.biraz cahil cesareti olmuş sizinki yani hakaret anlamında demiyorum kaç yıllık CEO'lar bu kadar radikal karar vermezken siz 3 yıllık çalışan olarak fazla uçmuşsunuz.daha fazla uzatmanın hele ki şu koşullarda bence bi manası yok balık batmış zaten bari ailenizin elindekileri iyice eritmeyin zor günlerdeyiz.
Genişletmek için tıkla...
Aslında başladığım okulun zorunlu staj (hemde ücretli) programı var. Şuan stajyer maaşından daha düşük bir bütçe ile hayatta kalmaya çalışıyorum inanın. Şubatta başlamış olmalıydım birazda buna güvendim. Ama pandemi yüzünden çoğu firma çalışmıyor, helede işçi, stajyer alımı hiç yapmıyor. O yüzden kaldı o.
Tam paramın bitişi, stajın iptal oluşu, pandemi, ailemi ekonomik durumu falan herşey üstüste geldi biraz.
Bu kadarını tahmin etmiyordum
 
Özür dileyerek tekrar yazıyorum. Ben şu an kızım iyi bir eğitim alsın, sonra da iyi bir meslek sahibi olsun diye çalışıyorum. 20 yıl sonra anne beni okuttun ettin ama ben gidiyorum sen bana bakarsın değil mi dese , bakamam yavrum benden bu kadar derim. Çünkü elimden geleni yapmış olacağım. Muhteşem birikimi olan , çocuğuna çalışmadan iyi şartlar sağlayabilecek bir ekonomik gücüm yok. Kaldı ki kardeşi de var ise ne münasebet. Kaza bela hastalık vs bunları saymıyorum elbette. Siz yurtdışındasınız yurt dışında böyle mi gençler ki siz genç sayılmazsınız benim gözümde. Böyle mi , insanlar hayallerinin peşinden koşarken yaşlılar hala onları finanse etmek için strese sinire mi giriyor. 18 yaşında koy kapıya baksın başının çaresine yanlış mıyım orada mantık bu değil mi ?
 
UfuruktenPrenses .!.:
Özür dileyerek tekrar yazıyorum. Ben şu an kızım iyi bir eğitim alsın, sonra da iyi bir meslek sahibi olsun diye çalışıyorum. 20 yıl sonra anne beni okuttun ettin ama ben gidiyorum sen bana bakarsın değil mi dese , bakamam yavrum benden bu kadar derim. Çünkü elimden geleni yapmış olacağım. Muhteşem birikimi olan , çocuğuna çalışmadan iyi şartlar sağlayabilecek bir ekonomik gücüm yok. Kaldı ki kardeşi de var ise ne münasebet. Kaza bela hastalık vs bunları saymıyorum elbette. Siz yurtdışındasınız yurt dışında böyle mi gençler ki siz genç sayılmazsınız benim gözümde. Böyle mi , insanlar hayallerinin peşinden koşarken yaşlılar hala onları finanse etmek için strese sinire mi giriyor. 18 yaşında koy kapıya baksın başının çaresine yanlış mıyım orada mantık bu değil mi ?
Genişletmek için tıkla...
Mantık doğru. Burada %90 kesim dediğiniz şekilde yaşıyor. Bende kesinlikle daha iyi bir sistem olduğunu düşünüyorum.
Size anlatamadığım nokta, yıllardır benimde kendi ayaklarım üstünde durduğum, ve ailemden beklentiye girmediğim. Ve benimde yiyici mantıkta olmadığım. Kendi kararımla ve kendi birikimimle geldim, fakat son 3 aydır zordayım ve destek istedim(geri ödemeli), normalde bu destek onları zora sokacak bir meblağ değilken , bu ay itibarı ile onlarında destek kapasitesi bitti zaten..
Sürekli idealim idealim diyorum evet. Çünkü kendime yatırım yaptım, an itibari ile ailemde bana yatırım yapmış oluyor. Daha büyük sorumluluk ve zorluk hissediyorum. Siz yaptığınız yatırımın sonunu görmek için diş mi sıkardınız, pes mi ederdiniz? O değil, pes edersem aldığımı geri ödeyemem ki, ama pes etmezsemde daha çok yemek zorunda kalabilirim bu durum uzarsa
 
Ailenizle konuşun kararsızlığınızı söyleyin merak etmediniz mi sizi niye çağırdı belki şuan kredi falan çekmek zorunda kalıyorlar belki de içinizi rahatlatacak şeyler söylecekler veya hayırlısı buymuş deyip dönmeniz gerekebilir çünkü artık yeni bir dünyaya geçiş yapıyoruz demek istediğim belki de bir daha eski düzenimiz olmayacak veya yıllar sürecek her şeyin eskisi gibi olması.. yani orda beklediğiniz pozisyon da stajerlik uzunca bir süre stajer alımı yapmayadabilirler..
 
Hangi ulke konu sahibesi, benim ulkeyse yardimci olabilirim belki?

Konuya gelince staja baslicaktim diyorsunuz, Corona cikinca haliyle iptal oldu diyorsunzu burasi sizin elinizde olmayan sebepler. Korona bittiginde bile ekonomi kotu olacak cok insan issiz kaldi, cok sayida orta-kucuk olcekli sirket batti ya da ekonomik olarak kotu durumda .... arti bu durum ne kadar surecek kimse bilmiyor. Dunya tepetaklak oldu, misal Lufthansa cilginca cirolu bir sirketti 6 ay once simdi iflasin esigidinde, Almanya-Avusturya-Isvicre para koyup destekle kurtaracak. Dunya acaip bir yer oldu, sizin tam staja baslayacakken basiniza bunlarin gelmesi talihsizlik olmus.

Ozelden ulke, mumkunse sehir + calisma alani yazabilirsiniz. Kafami calistirayim :KK48:
 
Paella38 .!.:
Bu arada ay başında babamla konuştuğumda sesi stresliydi, konsolosluğa yazıp buraya dönsene ara sıra uçak organize ediyorlarmış dedi..
Neden dönmemi istedi:KK43: soramadım bile utançtan ve korkudan..
İdeallerim var ama ne yapacağımı bilmiyorum.
Panikten daha da başarısızlığa sürükleniyorum sanki.
Siz olsanız ne yapardınız? döner miydiniz?
Genişletmek için tıkla...

Buranin basarili/basarisiz olmanizla ilgisi yok ablacim, adam baba sonucta korkuyor sizin icin bilmedigi bir yerde tek basinasiniz gelsin gozumuzun onunde olsun istiyor. Sizden 4 yas buyugum, gayet iyi bir isim var, maddi olarak da cok basariliyim ama annem korona ilk ciktiginda Turkiye'ye bin gel dedi. Yani o zaman Almanya'da ortaya cikmisti ama Turkiye'de yoktu, annem de korktu bosver kariyeri sirketi canindan daha mi kiymetli dedi. Daha sonra Ankara'da da ortaya cikinca gelme otur oturdugun yere dedi :olamaz:


Yani genel olarak siz basarilisiniz/basarisizsiniz gibi bir sey yok inanin, Uber gayet basarili elemanlari isten cikartti hem de muhendislik takimindan ne yapsinlar maddi darbogaza girdiler cunku. Trivago, booking.com ayni. Piyasada nakit donmuyor cunku kimse evinden cikmiyor. Ekonomi durgun, sadece supermarketler is yapiyor. Bu haldeyken ben basarisiz miyim diye dusunmeyin asla derim.
 
Siz ispanya'da değil miydiniz? Eğer öyleyse iş bulmak zor. Arkadaşım da aynı durumda. Onların rahatlığının sebebi erkek arkadaşlarıyla aynı evde yaşamaları. Ben de ailemin desteğiyle orada okudum. İş bulamayınca döndüm. Türkiye'ye dönünce ödersiniz, mesleğiniz neydi? Avantajlıdır belki evden çalışırsınız.
 
amelie08 .!.:
Siz ispanya'da değil miydiniz? Eğer öyleyse iş bulmak zor.
Genişletmek için tıkla...

Ispanya'da koronadan once is bulmak zaten zordu, issizligin cok cok yuksek oldugu bir ulke. Maaslar da dusuk zaten, en yuksek maas 30.000euro demisti bir ispanyol bana o da is bulursan .. simdi de koronadan kirilip gittiler Ispanya cok etkilendi. Konu sahibesi ya baska ulkede is bakacak corona bitene kadar direnip ya da donsun. ispanya'dan bu saatten sonra ekonomik olarak kimseye hayir gelmez.
 
safi.naz .!.:
Geçici olarak alanınız dışında sizi idare edebilecek bir iş bulsanız. En azından günü kurtarmak adına.
Genişletmek için tıkla...
Düşündüm aslında, param bitip benim hala iş bulamadığım bir durum oluşunca, restoranlara barlara başvurdum, facebookta burada yaşayan türk gruplarına falan yazdım. Ama sonra pandemi oldu ve heryer kapandı. Şuanda alanım dışında da idareten çalışabileceğim biryer yokki açık :/
 
MissCherryBlossom .!.:
Ispanya'da koronadan once is bulmak zaten zordu, issizligin cok cok yuksek oldugu bir ulke. Maaslar da dusuk zaten, en yuksek maas 30.000euro demisti bir ispanyol bana o da is bulursan .. simdi de koronadan kirilip gittiler Ispanya cok etkilendi. Konu sahibesi ya baska ulkede is bakacak corona bitene kadar direnip ya da donsun. ispanya'dan bu saatten sonra ekonomik olarak kimseye hayir gelmez.
Genişletmek için tıkla...
Aslında üniversitede italyan dili okudum, daha sonra italyan dilini kullanarak çalıştım. İspanya'nın ekonomik durumunu biliyordum ama burayı seçmede ki 1. nedenim diller çok yakın olduğu için bir dil daha öğrenip ve master diplomamı alıp 1 taşla iki kuş vurmak olacaktı. Yine de alanımda iş imkanı bol bir şehirdeyim, size birazdan özelden yazacağım:)
Bu arada aslında heryerde iş bakıyorum, dünyanın herhangi bir yerinde, sadece kariyer elde edebileceğim bir fırsat yakalamaya çalışıyorum. Gerçi güncel durumda taşınmak gibi bir imkanım yok ama... Bilmiyorum ..... :/
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Niynoo
Aslında dert değil, bir nevi günlük yazmak istedim.
Yorumlar
17
Görüntüleme
683
Niynoo
Niynoo
B
AİLE EVİ
2
Yorumlar
21
Görüntüleme
3K
sungunes
sungunes
S
EŞ AİLESİ SEBEBİYLE BOŞANMA KONUSUNDA KARARSIZLIK
5 6 7
Yorumlar
122
Görüntüleme
7K
girlinred
girlinred
Z
Kaynanam, kaynım, eşim ve yaşadıklarım
2 3 4
Yorumlar
66
Görüntüleme
5K
Siyah Palto
S
E
Boşanmalımıyım ? Lütfen bir akıl verin . Bir türlü karar veremiyorum.
3 4 5
Yorumlar
87
Görüntüleme
3K
hanyolcuhanciyolcu
hanyolcuhanciyolcu
Back
X