- 6 Ağustos 2014
- 17.656
- 31.607
- 598
Arkadaşlar bugüne kadar burada verdiğimiz tavsiyeler kendi başımıza geldiğinde yine bir başkasıyla istişare etme gerekliliği hissettiriyor.
Eşimle epey eski yakın arkadaşlarımız var.
Bizden yaşça küçükler.
Abla abi gibi görürler bizi.
Beyefendi eşini aldatmış dün eşim söyledi.
Böyle böyle çok üzüldüm çok kızdım diye anlattı.
Alkollü bir mekana gitmiş orada da işte biriyle görüşmeye başlamış.
Sözüm ona tek gecelik(!)
4-5 ay önce çocuğun yaptığı umursamazlıklardan ve alkol meselesinden dolayı kız annesinin evine gitti.
Bir tane çocukları var.
Eşinin ısrarıyla, özürleriyle eve geri döndü.
Hatta sen kızla konuş affetsin en azından yumuşat biraz demişti çocuk bana.
Ben de evin iç halini bir tek kendiniz bilirsiniz.
Durduk yere kimse baba evine dönmez.
Bozduğun gibi düzeltmek de senin sorumluluğun dedim.
Hem karışmak istemedim hem de kızın haklı olduğu yerler vardı.
Daha öncesinde eşim çok söyledi toparlan bak eşini mutsuz ediyorsun diye...
Haftasonu da bize geleceklerdi.
Direk böyle böyle demek istemiyorum.
Ama güvenini yoklamasıyla ilgili sizce bir şeyler söylemeli miyim?
İçine kurt düşürmeli miyim daha doğrusu.
Çünkü ailesi arkasında herhangi bir ayrılık durumunda.
Ve kız eşinin yüzünden üniversiteyi yarım bırakmıştı.
Bu sene tekrar başladı.
Bitirdiğinde güzel bir mesleği de olacak.
Öğrendiği anda ayrılacağını da biliyorum.
Göz göre göre çocuğun salak yerine koymasına da kıyamadım.
Hiç öyle ay kocam affederim çocuk var demez şahsiyetli bir kız.
Eşimle epey eski yakın arkadaşlarımız var.
Bizden yaşça küçükler.
Abla abi gibi görürler bizi.
Beyefendi eşini aldatmış dün eşim söyledi.
Böyle böyle çok üzüldüm çok kızdım diye anlattı.
Alkollü bir mekana gitmiş orada da işte biriyle görüşmeye başlamış.
Sözüm ona tek gecelik(!)
4-5 ay önce çocuğun yaptığı umursamazlıklardan ve alkol meselesinden dolayı kız annesinin evine gitti.
Bir tane çocukları var.
Eşinin ısrarıyla, özürleriyle eve geri döndü.
Hatta sen kızla konuş affetsin en azından yumuşat biraz demişti çocuk bana.
Ben de evin iç halini bir tek kendiniz bilirsiniz.
Durduk yere kimse baba evine dönmez.
Bozduğun gibi düzeltmek de senin sorumluluğun dedim.
Hem karışmak istemedim hem de kızın haklı olduğu yerler vardı.
Daha öncesinde eşim çok söyledi toparlan bak eşini mutsuz ediyorsun diye...
Haftasonu da bize geleceklerdi.
Direk böyle böyle demek istemiyorum.
Ama güvenini yoklamasıyla ilgili sizce bir şeyler söylemeli miyim?
İçine kurt düşürmeli miyim daha doğrusu.
Çünkü ailesi arkasında herhangi bir ayrılık durumunda.
Ve kız eşinin yüzünden üniversiteyi yarım bırakmıştı.
Bu sene tekrar başladı.
Bitirdiğinde güzel bir mesleği de olacak.
Öğrendiği anda ayrılacağını da biliyorum.
Göz göre göre çocuğun salak yerine koymasına da kıyamadım.
Hiç öyle ay kocam affederim çocuk var demez şahsiyetli bir kız.
