bir şeye; bir yere; birine ait olmak...

KucukBocuk

mucizeler benimle olacak!
Kayıtlı Üye
11 Nisan 2008
9.615
37
683
44
İzmir
bir süredir kafamda hep bu soru var birine ; bir yere ya da birşeye ait olmak zorunda mı insan? bu sorunun cevabını evet olarak düşündüğümde hoş olmayan bir duygu hissediyorum... çünkü ben bir aitlik hissetmiyorum...

bu sorunun cevabı hayır olsa belki rahatlayacağım ama...

ben 1,5 yıl öncesine kadar ailemden uzaktım... liseyi de üniversiteyi de ailemden başka şehirde okudum... iş hayatımın 4 yılı da aynı şekilde geçti... 1,5 yıl önce ailem yanıma taşındı... herşeyi kendim yaşadım... üzüntümü onlar da üzülmesin diye paylaşmadım... sevinçlerime heyecanlarıma da yeterince ortak edemedim... o yüzden aileme ait hissetmiyorum kendimi... hani kimse olmasa ailesi vardır ya insanın benim orda kopuyor zaten olay...

şu an bir ilişim yok... ilişkim biteli 1seneyi geçti... ve ilk ilişkimdi. aitli duygusunu bir erkekte bulacağımı düşünmek benim mantığıma uymuyor... ama bakıyorum çevreme böyle değil...

arkadaşlarım dönem dönem değişti... son bulunduğum ortamda kimler varsa en çok onlar kapladı hayatımı... elbet yıllardır süren dostluklarım var... çok sevdiğim incinirlerse inceneceğim ; sevinçlerini paylaştığım... ama hep başka şehirdeler... ortam gereği arkadaşlıkları benimseyemiyorum ; hep eksik... ben kolay kolay içini açan biri değilim o yüzden yeni tanıştığım birilerine ya da iş ortamındakilere dostum diye bakamıyorum ve bulunduğum ortama da aitmişim gibi gelmiyor...

çok uzattım ... siz ne düşünüyorsunuz ;sizin için bu sorunun cevabı ne? bilmiyorumkismile
 
Canım benim....
üzülmüyorsun di mi bu durumuna?
İnan bana ait olduğun tek yer senin o küçük yüreğin..opuyorumnanaktan
Defalarca yazıp sildim bazı yerleri..
Anlıyorum seni sadece bunu bil..:1hug:
 
ait olmak değil de belki sırtındaki yükü paylaşmak bir zorunluluk böcüm
ben de bunu çok düşünmüşümdür,
bunun bize en çok dikte edildiği şekil de bir erkeğe ait olmak
toplum baskısı sürekli evlenmen yönündedir, evlenenler çok mu mutlu dersin
işin komiği evliliğinde hiç mutlu olmayan biri bile evlenmen için baskı yapar
bir yerde haklılar, son zamanlarda öyle bireyselleştik ki eskisi gibi değil hiçbir şey
eskiden akrabalar komşular dostlar böyle değildi, herkes birbirinin yükünü paylaşırdı
şimdi bunu yalnızca eşler yapıyor gibi geliyor, iyi yada kötü...
bir yerde zorlukları paylaşmak lazım evet, bazen tek başına üstesinden gelmeye çalışmak çok yoruyor insanı
ama ne şekilde olursa olsun birilerini veya birşeyleri benimse, izin ver yükünü hafifletsinler...
en huzur vereni de anneyle dertleşmek, üzülür diye düşünme, o sana çözüm bulunca daha mutlu olacaktır
kızım birşeylere üzülüyor ama ben onun yanında olamıyorum duygusundan daha güzel bir duygu bu onun için olumunekankayizsmile
 
insanın yası ılerledıkce zaten yanlıslasıyo bence..
sen cok uzun yıllar yanlız kalmıssın ve hayatını kendın şekıllendırmısıın
canın yanmıs kendın sarmısın yaralarını sımdı aılendekı kopukluk dedıgın o artık buyudun ve bence ınsanlar boyle hıssettıklerınde evlenıyolar yanı hayat sıradan gelıyo evlenıyosun sonra oda sıradanlasıyo cocuk
sonra onunla hergun yenıden ögrenıyosun hayatı
dogru demısler ınsanın yuregı tek aıtlıgı gerısı bos...
 
Canım benim....
üzülmüyorsun di mi bu durumuna?
İnan bana ait olduğun tek yer senin o küçük yüreğin..opuyorumnanaktan
Defalarca yazıp sildim bazı yerleri..
Anlıyorum seni sadece bunu bil..:1hug:

işte sorunun cevabı evetse üzülürüm... :kedi:

ama işte bana da öyle geliyor ait olduğum tek şey benim doğrularım...
ya da ait olacağım ve sahip olacağım... :sinifsinif:
 
düşündüklerinde çok haklısın...uzun yıllar yalnız yaşamak herşeyi tek başına üstlenip bir anda aile ortamına girmek çok farklı
insan birey olarak düşünmekden çıkıp kendi kurallarını başkalarıyla paylaşmaya başlıyor...
evlenmekde böyle hele ki evlenip başka bir şehire yerleşmek çevreni ortamını değiştirmek işde o zamana bulunduğun kente ait olmadığını anlıyosun bazen.
birey olarak aldığın kararlar her ne kadar zorlama baskı olmasa bile paylaşma şeklinde değişiyor..
bir de bunu zorlama ve baskı yoluyla kabullenmeye çalışanları düşünmek bile istemiyorum.
o yüzdende ister ilişki ister evlilik ister aile ortamında birine ait olma diye nitelendiremiyorum...
ait olma yokdur beraber olma birliktelik vardır bana göre...
 
ait olmak değil de belki sırtındaki yükü paylaşmak bir zorunluluk böcüm
ben de bunu çok düşünmüşümdür,
bunun bize en çok dikte edildiği şekil de bir erkeğe ait olmak
toplum baskısı sürekli evlenmen yönündedir, evlenenler çok mu mutlu dersin
işin komiği evliliğinde hiç mutlu olmayan biri bile evlenmen için baskı yapar
bir yerde haklılar, son zamanlarda öyle bireyselleştik ki eskisi gibi değil hiçbir şey
eskiden akrabalar komşular dostlar böyle değildi, herkes birbirinin yükünü paylaşırdı
şimdi bunu yalnızca eşler yapıyor gibi geliyor, iyi yada kötü...
bir yerde zorlukları paylaşmak lazım evet, bazen tek başına üstesinden gelmeye çalışmak çok yoruyor insanı
ama ne şekilde olursa olsun birilerini veya birşeyleri benimse, izin ver yükünü hafifletsinler...
en huzur vereni de anneyle dertleşmek, üzülür diye düşünme, o sana çözüm bulunca daha mutlu olacaktır
kızım birşeylere üzülüyor ama ben onun yanında olamıyorum duygusundan daha güzel bir duygu bu onun için olumunekankayizsmile

doğru söylüyorsun canım... bir erkeğe ait olmak fikri herkesçe kabul gören belki...
ve çevrendekiler böyle olunca sen böyle olmayınca da tuhaf oluyor...

sen biliyorsun beni zaten... tek takıldığım bir ilişki değil...

arkadaşlar arasında da böyle...

hani olur yaa biri olmadan asla birşey yapmayan insanlar ; onlardan hiç olmadım ben... olamadım belki... belki birine muhtaç olmaktan özellikle kaçtım...

ama işte eksikliğini hissettiğim şu şimdi kimseye teklifsizce hadi gel şunu yapalım diyemiyorum... birşey yapmak istediğimde düşünüyorum şu anda şunu yapıyordur ; müsait değildiren iyisi aramıyayım ... ve böyle böyle uzalaklaştım galiba herkesten...

bilmem anlatabildim mi :sm_confused:
 
doğru söylüyorsun canım... bir erkeğe ait olmak fikri herkesçe kabul gören belki...
ve çevrendekiler böyle olunca sen böyle olmayınca da tuhaf oluyor...

sen biliyorsun beni zaten... tek takıldığım bir ilişki değil...

arkadaşlar arasında da böyle...

hani olur yaa biri olmadan asla birşey yapmayan insanlar ; onlardan hiç olmadım ben... olamadım belki... belki birine muhtaç olmaktan özellikle kaçtım...

ama işte eksikliğini hissettiğim şu şimdi kimseye teklifsizce hadi gel şunu yapalım diyemiyorum... birşey yapmak istediğimde düşünüyorum şu anda şunu yapıyordur ; müsait değildiren iyisi aramıyayım ... ve böyle böyle uzalaklaştım galiba herkesten...

bilmem anlatabildim mi :sm_confused:

Ben anlıyorum seni de kendimi anlatamıyorum ki...
Yazmıyayım daha iyi aslında..
İyice bulanmasın aklın..
Yalnızlık iyidir,hiç kimseye tamah etmemek iyidir diyip gidiyim..bayanssulusmile
 
insanın yası ılerledıkce zaten yanlıslasıyo bence..
sen cok uzun yıllar yanlız kalmıssın ve hayatını kendın şekıllendırmısıın
canın yanmıs kendın sarmısın yaralarını sımdı aılendekı kopukluk dedıgın o artık buyudun ve bence ınsanlar boyle hıssettıklerınde evlenıyolar yanı hayat sıradan gelıyo evlenıyosun sonra oda sıradanlasıyo cocuk
sonra onunla hergun yenıden ögrenıyosun hayatı
dogru demısler ınsanın yuregı tek aıtlıgı gerısı bos...

düşündüklerinde çok haklısın...uzun yıllar yalnız yaşamak herşeyi tek başına üstlenip bir anda aile ortamına girmek çok farklı
insan birey olarak düşünmekden çıkıp kendi kurallarını başkalarıyla paylaşmaya başlıyor...
evlenmekde böyle hele ki evlenip başka bir şehire yerleşmek çevreni ortamını değiştirmek işde o zamana bulunduğun kente ait olmadığını anlıyosun bazen.
birey olarak aldığın kararlar her ne kadar zorlama baskı olmasa bile paylaşma şeklinde değişiyor..
bir de bunu zorlama ve baskı yoluyla kabullenmeye çalışanları düşünmek bile istemiyorum.
o yüzdende ister ilişki ister evlilik ister aile ortamında birine ait olma diye nitelendiremiyorum...
ait olma yokdur beraber olma birliktelik vardır bana göre...

peki yalnızlığa bu kadar alışkın olmasaydım ; bir yerlere ait mi olurdum?
yani insan kendi kendine yetemiyor galiba hiç ?
 
Ben anlıyorum seni de kendimi anlatamıyorum ki...
Yazmıyayım daha iyi aslında..
İyice bulanmasın aklın..
Yalnızlık iyidir,hiç kimseye tamah etmemek iyidir diyip gidiyim..bayanssulusmile

yaz nolur... bulansın aklım... çünkü karışık değil kafam... karışsın ki başkalarının gözünden de bakabileyim fisfisfis
 
ınsan ait olduğu yerde mutlu olabilir
Belki de alışamadın onlara ama biraz zaman geçse alışıcaksın
Zaman ver ıstersen onlara ailene
 
peki yalnızlığa bu kadar alışkın olmasaydım ; bir yerlere ait mi olurdum?
yani insan kendi kendine yetemiyor galiba hiç ?

aslında anlatmak istediğim bu insan kendi yetmeye o kadar alışıyor ki nereye giderse gitsin
medeni durumu ne olursa olsun onu sürdürmek istiyor...ve bu konuda fikir olarak ortak karar almada paylaşımı kabul ediyor ama birine ait olmayı kabullenemiyor insan...

bende böyleyim ne olursa olsun kendime yetmeye çalışıyorum asla destek istemiyorum hayatımda ...sevgi paylaşılır ama birine ait olamaz insan bana göre böyle..
 
İnsan ait olduğu yerde mutlu olabilir
Belki de alışamadın onlara ama biraz zaman geçse alışıcaksın
Zaman ver İstersen onlara ailene

28 yaşımdan sonra ne kadar zaman vereyim cicim... -tatlicadiarzu-

oldu ben de toplum kurallarına uygun olarak evlendim ; o zaman da benim yerim kendi evim olacak... yine aileme ait olmayacağım... bu en başta hissedilmesi gereken bir duyguydu belki... biraz geç kalınmışlık var yani...
 
28 yaşımdan sonra ne kadar zaman vereyim cicim... -tatlicadiarzu-

oldu ben de toplum kurallarına uygun olarak evlendim ; o zaman da benim yerim kendi evim olacak... yine aileme ait olmayacağım... bu en başta hissedilmesi gereken bir duyguydu belki... biraz geç kalınmışlık var yani...

Zamanda kastım yıllar değil alışmaya çalışmak express zaman işte :roflol:
Evlen naan ozaman oturma evinde hadi bakem bu bi kara kaşlı kara gözlü koca alkisalkisalkisŞeniz
 
aslında anlatmak istediğim bu insan kendi yetmeye o kadar alışıyor ki nereye giderse gitsin
medeni durumu ne olursa olsun onu sürdürmek istiyor...ve bu konuda fikir olarak ortak karar almada paylaşımı kabul ediyor ama birine ait olmayı kabullenemiyor insan...

bende böyleyim ne olursa olsun kendime yetmeye çalışıyorum asla destek istemiyorum hayatımda ...sevgi paylaşılır ama birine ait olamaz insan bana göre böyle..

aslında benim gibi olanlar da varmış diye düşünebilirim artık sanırım...
o zaman belki daha paylaşımcı olmayı denemeliyim...
 
yaz nolur... bulansın aklım... çünkü karışık değil kafam... karışsın ki başkalarının gözünden de bakabileyim fisfisfis

Çok açık diyeyim madem sen kaşındın...
Bence yalnız olmak iyidir..
İnsanlar evet muhabbet,neşe,eğlence herşey çok güzel ama ne kadar yakınlaşırsan o kadar canını yakıyorlar..
Allahım nasip ederse evlendiğin zaman da dilerim yine hiç kimsenin ilgisine muhtaç olmadan bir yaşam sürersin.. Allahım korusun,bir sorun yaşarsan çok üzülme diye yani..
Sürekli birilerine bağlı olan mutluluk keyif vermez bana. Ben tek başıma da mutluyum diyenlerdenim..
 
ait olmak değil de belki sırtındaki yükü paylaşmak bir zorunluluk böcüm
ben de bunu çok düşünmüşümdür,
bunun bize en çok dikte edildiği şekil de bir erkeğe ait olmak
toplum baskısı sürekli evlenmen yönündedir, evlenenler çok mu mutlu dersin
işin komiği evliliğinde hiç mutlu olmayan biri bile evlenmen için baskı yapar
bir yerde haklılar, son zamanlarda öyle bireyselleştik ki eskisi gibi değil hiçbir şey
eskiden akrabalar komşular dostlar böyle değildi, herkes birbirinin yükünü paylaşırdı
şimdi bunu yalnızca eşler yapıyor gibi geliyor, iyi yada kötü...
bir yerde zorlukları paylaşmak lazım evet, bazen tek başına üstesinden gelmeye çalışmak çok yoruyor insanı
ama ne şekilde olursa olsun birilerini veya birşeyleri benimse, izin ver yükünü hafifletsinler...
en huzur vereni de anneyle dertleşmek, üzülür diye düşünme, o sana çözüm bulunca daha mutlu olacaktır
kızım birşeylere üzülüyor ama ben onun yanında olamıyorum duygusundan daha güzel bir duygu bu onun için olumunekankayizsmile

Düşündüklerimin aynısı...
Bence kabuğunu kırmaya çalış, yapabilirsin.
Ben yaptım :)
Annenle dertleş.
 


Zamanda kastım yıllar değil alışmaya çalışmak express zaman işte :roflol:
Evlen naan ozaman oturma evinde hadi bakem bu bi kara kaşlı kara gözlü koca alkisalkisalkisŞeniz

benim demek istediğim ailem için çok geç...
ya benim olay biraz tersten olmuş işte... aileden sonradan ayrılmak varken ne ters hatunum yaaa... -tatlicadiarzu-

nerden biliyorsun karakaş karagözlü istediğimi hem... hem evlensem de koca bu çeker gider ya da ben bırakır giderim...o da çözüm değil kuzucum...

yok mu aramızda felsefeci beni iyice ters köşe yapacak... boshayallersmile
 
benim demek istediğim ailem için çok geç...
ya benim olay biraz tersten olmuş işte... aileden sonradan ayrılmak varken ne ters hatunum yaaa... -tatlicadiarzu-

nerden biliyorsun karakaş karagözlü istediğimi hem... hem evlensem de koca bu çeker gider ya da ben bırakır giderim...o da çözüm değil kuzucum...

yok mu aramızda felsefeci beni iyice ters köşe yapacak... boshayallersmile

Anam böcük delirmiş delikafaduldendelikafaduldendelikafadulden
eee sende hayatı tersten yaşamışşsın işte şekerim.
Şimdi düze dönmeye çalış ozaman mirmirmirmirmirmirmirmir
 
Çok açık diyeyim madem sen kaşındın...
Bence yalnız olmak iyidir..
İnsanlar evet muhabbet,neşe,eğlence herşey çok güzel ama ne kadar yakınlaşırsan o kadar canını yakıyorlar..
Allahım nasip ederse evlendiğin zaman da dilerim yine hiç kimsenin ilgisine muhtaç olmadan bir yaşam sürersin.. Allahım korusun,bir sorun yaşarsan çok üzülme diye yani..
Sürekli birilerine bağlı olan mutluluk keyif vermez bana. Ben tek başıma da mutluyum diyenlerdenim..

ben anladım demek istediğini... evlenmek çözüm değil elbet ya da son nokta değil...
zaten evlilik sonsuz bağlılık demek de değil artık farkındayım...

yalnız film izlemek ; kitap okumak ; alışveriş yapmak ; dolaşmak çok keyif verir bana zaten... ben seviyorum yalnızlığımı da ;

ama bazen ihtiyaç duyunca birine yapayalnız hissetmek galiba rahatsızlık veren bana...
 
Back
X