• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Bir tavsiye lütfen

N

Nopreblen

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
23 Temmuz 2020
320
415
53
Merhaba hanımlar konuyu açabilmek için üye oldum. Umarım anlatabilirim derdimi. 23 yaşında 2 çocuk annesiyim. İki kızım var. 18 yaşında evlendim. Çocuklar peşpeşe oldu. Bu süreçte çok sorunlar yaşadım. Kv ile birlikte oturduk ilk 2 sene evşeri ayırdık sonradan. Eşim iflas etti bile isteye abisinin çoğu borcunu üstüne aldı. Hem ekonomik hem psikolojik çok sıkıntı çektim. Böyle çok tükendiğimi hissediyorum. Çok yoruldum hayattan bunaldım sanki yaşamak anlamsız gibi. Televizyon falan izlersem zaten iyice kötü oluyorum. Bu kötü dünya da neden varım diye. Son bir yıldır yaşamak için yaşıyorum. Çocuklara karşı tahamülsüzleştim. Eşime karşı soğudum. Boşanmak için uğraşmaya bile dermanım yok inanır mısınız. Eşime bazen diyorum boşanmak kolayda uğraşmak zor geliyor. Kendimi tükenmiş hissediyorum. Geçen hafta çok çok yakın birinin vefat haberini aldım üzülmedim bile o zaman korkmaya başladım iyice ruhsuzlaştım diye. Yalnızlık sakinlik istiyorum. Ruhum yorgun. Yaşadıklarım o kadar uzun ki hayata çok erken başladım. Erken pes ediyorum sanırım. Eski neşem cıvıl cıvıl ben yok. Hiç bir arkadaşımla konuşmuyorum herkesle irtibatı kestim. Onlar bile bana ağır geliyor. Akıl verin ne yapmam lazım. Çok yorgunum 😒 kimse beni anlamıyor eşim bile geçmiş zamanı bana geri verseler herşey o kadar farklı olurdu diyorum hep. Gelecekle değil geçmişle yaşıyorum. Geçmişi özlüyorum. Çocukluk yıllarımı keşke dönebilsem. Umarım anlatabilmişimdir...
 
Nopreblen .!.:
Merhaba hanımlar konuyu açabilmek için üye oldum. Umarım anlatabilirim derdimi. 23 yaşında 2 çocuk annesiyim. İki kızım var. 18 yaşında evlendim. Çocuklar peşpeşe oldu. Bu süreçte çok sorunlar yaşadım. Kv ile birlikte oturduk ilk 2 sene evşeri ayırdık sonradan. Eşim iflas etti bile isteye abisinin çoğu borcunu üstüne aldı. Hem ekonomik hem psikolojik çok sıkıntı çektim. Böyle çok tükendiğimi hissediyorum. Çok yoruldum hayattan bunaldım sanki yaşamak anlamsız gibi. Televizyon falan izlersem zaten iyice kötü oluyorum. Bu kötü dünya da neden varım diye. Son bir yıldır yaşamak için yaşıyorum. Çocuklara karşı tahamülsüzleştim. Eşime karşı soğudum. Boşanmak için uğraşmaya bile dermanım yok inanır mısınız. Eşime bazen diyorum boşanmak kolayda uğraşmak zor geliyor. Kendimi tükenmiş hissediyorum. Geçen hafta çok çok yakın birinin vefat haberini aldım üzülmedim bile o zaman korkmaya başladım iyice ruhsuzlaştım diye. Yalnızlık sakinlik istiyorum. Ruhum yorgun. Yaşadıklarım o kadar uzun ki hayata çok erken başladım. Erken pes ediyorum sanırım. Eski neşem cıvıl cıvıl ben yok. Hiç bir arkadaşımla konuşmuyorum herkesle irtibatı kestim. Onlar bile bana ağır geliyor. Akıl verin ne yapmam lazım. Çok yorgunum 😒 kimse beni anlamıyor eşim bile geçmiş zamanı bana geri verseler herşey o kadar farklı olurdu diyorum hep. Gelecekle değil geçmişle yaşıyorum. Geçmişi özlüyorum. Çocukluk yıllarımı keşke dönebilsem. Umarım anlatabilmişimdir...
Genişletmek için tıkla...
Destek almaniz lazim desteksiz üstesinden gelemezsiniz bence cocuklriniz icin en azindan bu durumdan cikmaniz lazim desteksizde olmaz
 
Alevaizm .!.:
En kısa zamanda psikolojik yardım almanız lazım, ilaçlı tedavi ve terapi olarak. Kendiniz ve çocuklarınız için bunu yapın lütfen.
Genişletmek için tıkla...
Gerçekten o kadar yorulmuşum ki hayat beni yıkmak için çalıştı bu zamana kadar hep güldüm hep güçlü kaldım çok çok baskıcı bir ailede baba da büyüdüm evliliği kurtuluş sandım. Ama çok yanılmışım. Boşanıp yeniden başlamak istiyorum. Hayatın başındayım diyorum. Ama çocuklarıma haksızlık edecekmişim gibi geliyor. Tek çözüm yardım almak sanırım.
 
Bahar2930 .!.:
Destek almaniz lazim desteksiz üstesinden gelemezsiniz bence cocuklriniz icin en azindan bu durumdan cikmaniz lazim desteksizde olmaz
Genişletmek için tıkla...
1 senedir kendim baş etmeye çalışıyorum. Dışarıdan o kadar mutlu sorunsuz görünüyoruz ki evden çıkarken Bi maske takıp çıkıyorum adeta başka biri oluyorum eve girince başka biri. Yaşamak istediğim hayatı yaşamıyorum. Bu yaşantımda mutlu değilim. Birde bu pandemi girdi doktora gitmem sıkıntı. En azından online çalışan bir terapistten destek almak en iyisi
 
iggyzo .!.:
Sen bu hayatı yaşamamışsın ki..

Kücücük yasta evlilik icin tutturan kızlarımıza emsal niteliğinde bir konu
Genişletmek için tıkla...
Resmen bu hayatı yaşamam için zorlandım. Evlilik çıkış sandım. Ben orta okuldayken ablam kaçarak evlendi. Beni liseye göndermedi son günü herkese karşı gelerek son 5 dk kayıtların kapanmasına yetiştin. Kayıt yaptırdım. Bir öğretmenim vardı asla hakkımı helal etmiyorum bir dersim zayıf diye babamı aradı bu kızı alın okumaz dedi dersten çağırıldım babam o öğretmenin odasında bir tokat attı. Hiç sesini bile çıkarmadım benim için okul orda bitti. Bi ğün alıp başımı gideceğim dedim yaptım da cebimde hiç para bile yoktu. Sonra babam buldu. Tamam yanlış yaptım dedi. Okula vermek yerine işe verdi. 16 yaşında çalışmaya başladım. Çok çok yoruldum bütün arkadaşlarım okurken ben çalışıyordum. Hemde 300 TL ye aylık baba para vermeye gerek yok demişti. Evlenirsem özgürlük benim dedim evlendim kara deliğe battım.
 
Düşünmeden kararlar veriyorsunuz sanırım. Eşiniz konuusnda sizi zorlayamaz kimse ancak çocukları doğurduysanız tahammül etmek zorundasınız.

Boşansanız da sabah kalktığınızda sihirli değnek değmiş gibi her şey düzelmeyecek. Yeni bir sürü sorumluluk çıkacak karşınıza. İsterseniz bir süre ailenizin yanına dönün. Hem çocuklara yardımcı olurlar hem de siz düşüme firsatı bulursunuz.
 
Resmen ağır depresyon belirtileri bunlar. 23 yaşında iki çocuk, hiç sorunun olmasa bile psikoloji pert olur. Kesinlikle doktora gidip destek almalısın
 
Artık iş işten geçmiş. Çocuklarınızı ddüşünüp normal yaşamınıza geri dönmeniz gerekiyor. Boşandınız diyelim ozman ne değişecek. Hayatından bıkmış bı insan boşansa da pek birşeylerin değişeceğini düşünmüyorum.
 
AriaBlue .!.:
Düşünmeden kararlar veriyorsunuz sanırım. Eşiniz konuusnda sizi zorlayamaz kimse ancak çocukları doğurduysanız tahammül etmek zorundasınız.

Boşansanız da sabah kalktığınızda sihirli değnek değmiş gibi her şey düzelmeyecek. Yeni bir sürü sorumluluk çıkacak karşınıza. İsterseniz bir süre ailenizin yanına dönün. Hem çocuklara yardımcı olurlar hem de siz düşüme firsatı bulursunuz.
Genişletmek için tıkla...
Ailemin evinden kendi evim kat kat huzurlu oraya gidince kendime 3 gün gelemiyorum. Hayat hikayem o kadar uzun ki. Baştan sona anlatma imkanım olsa anlardınız beni. Çocuklarım çok çok değerli benim için. Haklısınız boşansam birsürü sorun açılacak tekrardan. Artık hiç birşey e karşı mücadele etmek istemiyorum. Ya bu hayatı kabullenip dümdüz yaşıcam kader deyip ya da bi sirkelenip herşeyi silip baştan mücadele verip yaşamak istediğim hayatı yaşıcam. O kadar çocuk sahibi olmak isteyen varken keşke hiç olmasaydı demek çok bencilce geliyor onların hiç bir suçu yok babalarına çok düşkünler ayrılsam onlara çok büyük bir yıkım olur
 
Mavim25 .!.:
Artık iş işten geçmiş. Çocuklarınızı ddüşünüp normal yaşamınıza geri dönmeniz gerekiyor. Boşandınız diyelim ozman ne değişecek. Hayatından bıkmış bı insan boşansa da pek birşeylerin değişeceğini düşünmüyorum.
Genişletmek için tıkla...
Yani benim bu duruma gelmenin eşimin çok büyük payı var omzuma o kadar ağır yükler verdi ki altından kalmadım bütün sorumluluk bende ev çocuklar iş güç para konusu kendisi sadece çalışıyor. Ben ise özel sgksız maaşsız bakıcı işçi gibiyim sabah 6 da gider akşam 9 da gelir. Hayatta hiç bir zaman hırsı olmadı. Ben hep hırslı oldum ama onun bu monotonluğu benim yaşam enerjimi emdi benimle sohbet eden biri kendin çok küçüksün ama 40 yaşında kadın gibi konuşuyorsun diyorlar o kadar çok şey yaşadım gördüm ki
 
Nopreblen .!.:
Ailemin evinden kendi evim kat kat huzurlu oraya gidince kendime 3 gün gelemiyorum. Hayat hikayem o kadar uzun ki. Baştan sona anlatma imkanım olsa anlardınız beni. Çocuklarım çok çok değerli benim için. Haklısınız boşansam birsürü sorun açılacak tekrardan. Artık hiç birşey e karşı mücadele etmek istemiyorum. Ya bu hayatı kabullenip dümdüz yaşıcam kader deyip ya da bi sirkelenip herşeyi silip baştan mücadele verip yaşamak istediğim hayatı yaşıcam. O kadar çocuk sahibi olmak isteyen varken keşke hiç olmasaydı demek çok bencilce geliyor onların hiç bir suçu yok babalarına çok düşkünler ayrılsam onlara çok büyük bir yıkım olur
Genişletmek için tıkla...
Sizi anlıyorum psikolojiniz şu an büyük kararlar almaya müsait değil. Boşanmak bunlar aceleye gelecek şeyler değil.Ondan tedaviye başlamanız şu durumda daha iyi bir seçenek.

Bir de size bir tavsiye kendinizi mağdur olarak görmekten vazgeçin.Başınıza ne geldiyse geldi. Yaşadınız bitti çocuklarınız ve de kendi mutluluğunuz, hayatınız için daha kararlı ve güçlü olun.Ben de şu an hayatım için bir çok kişiyi suçlayabilirim. Ama bu bir şeyi değiştirmez.
 
Nopreblen .!.:
Yani benim bu duruma gelmenin eşimin çok büyük payı var omzuma o kadar ağır yükler verdi ki altından kalmadım bütün sorumluluk bende ev çocuklar iş güç para konusu kendisi sadece çalışıyor. Ben ise özel sgksız maaşsız bakıcı işçi gibiyim sabah 6 da gider akşam 9 da gelir. Hayatta hiç bir zaman hırsı olmadı. Ben hep hırslı oldum ama onun bu monotonluğu benim yaşam enerjimi emdi benimle sohbet eden biri kendin çok küçüksün ama 40 yaşında kadın gibi konuşuyorsun diyorlar o kadar çok şey yaşadım gördüm ki
Genişletmek için tıkla...
Sizi çok iyi anlıyorum ama zaten baba kendinden başkasını düşünmez haldeyken annede kendinden vazgecse çocuklar ne olur hiç düşündünüz mü? Bundan sonra ki yaşamda eşinizden pek bişey beklemeyecek siniz kendinizi mutlu etme yolları bulun ve hayatınıza sim sıkı sarılın. Hiç kimse için değil, çocuklarınız için bunu yapın.
 
Mavim25 .!.:
Sizi çok iyi anlıyorum ama zaten baba kendinden başkasını düşünmez haldeyken annede kendinden vazgecse çocuklar ne olur hiç düşündünüz mü? Bundan sonra ki yaşamda eşinizden pek bişey beklemeyecek siniz kendinizi mutlu etme yolları bulun ve hayatınıza sim sıkı sarılın. Hiç kimse için değil, çocuklarınız için bunu yapın.
Genişletmek için tıkla...
Yani artık olan olmuş sadece çocukların için devam mı edeyim. Eşime karşı biten sevgimi gizleyemiyorum çok sevgisiz bakıyorsun diyor o da farkında ama çocuklar için ikimizde birşey yapmıyoruz. O hep seviyorum diyor ama inanmıyorum sevgisine. Bende sevdiğimi söyleyemem. Zaten cinsellik sıfır hiç istemiyorum o ise çok düşkün hergün birşeyler bekliyor ben dokunamıyorum bile ona haksızlık da yapmak istemiyorum.
 
Nopreblen .!.:
Yani artık olan olmuş sadece çocukların için devam mı edeyim. Eşime karşı biten sevgimi gizleyemiyorum çok sevgisiz bakıyorsun diyor o da farkında ama çocuklar için ikimizde birşey yapmıyoruz. O hep seviyorum diyor ama inanmıyorum sevgisine. Bende sevdiğimi söyleyemem. Zaten cinsellik sıfır hiç istemiyorum o ise çok düşkün hergün birşeyler bekliyor ben dokunamıyorum bile ona haksızlık da yapmak istemiyorum.
Genişletmek için tıkla...
Bı tatile gidin kafanızı iyice dağıtın. Mantıklı karar verecek düzeyde değilsiniz.
 
Mavim25 .!.:
Bı tatile gidin kafanızı iyice dağıtın. Mantıklı karar verecek düzeyde değilsiniz.
Genişletmek için tıkla...
Keşke bana o kadar iyi gelecek ki ama eşim işi yüzünden gelemez. Ben çocukları bırakacak biri bulamam. Yine olumsuzluk keşke kafamı dinleyebilsem kendimi dinlesem 1 kaç hafta şu an ki yaşamımdan uzaklaşabilsem
 
Nopreblen .!.:
Merhaba hanımlar konuyu açabilmek için üye oldum. Umarım anlatabilirim derdimi. 23 yaşında 2 çocuk annesiyim. İki kızım var. 18 yaşında evlendim. Çocuklar peşpeşe oldu. Bu süreçte çok sorunlar yaşadım. Kv ile birlikte oturduk ilk 2 sene evşeri ayırdık sonradan. Eşim iflas etti bile isteye abisinin çoğu borcunu üstüne aldı. Hem ekonomik hem psikolojik çok sıkıntı çektim. Böyle çok tükendiğimi hissediyorum. Çok yoruldum hayattan bunaldım sanki yaşamak anlamsız gibi. Televizyon falan izlersem zaten iyice kötü oluyorum. Bu kötü dünya da neden varım diye. Son bir yıldır yaşamak için yaşıyorum. Çocuklara karşı tahamülsüzleştim. Eşime karşı soğudum. Boşanmak için uğraşmaya bile dermanım yok inanır mısınız. Eşime bazen diyorum boşanmak kolayda uğraşmak zor geliyor. Kendimi tükenmiş hissediyorum. Geçen hafta çok çok yakın birinin vefat haberini aldım üzülmedim bile o zaman korkmaya başladım iyice ruhsuzlaştım diye. Yalnızlık sakinlik istiyorum. Ruhum yorgun. Yaşadıklarım o kadar uzun ki hayata çok erken başladım. Erken pes ediyorum sanırım. Eski neşem cıvıl cıvıl ben yok. Hiç bir arkadaşımla konuşmuyorum herkesle irtibatı kestim. Onlar bile bana ağır geliyor. Akıl verin ne yapmam lazım. Çok yorgunum 😒 kimse beni anlamıyor eşim bile geçmiş zamanı bana geri verseler herşey o kadar farklı olurdu diyorum hep. Gelecekle değil geçmişle yaşıyorum. Geçmişi özlüyorum. Çocukluk yıllarımı keşke dönebilsem. Umarım anlatabilmişimdir...
Genişletmek için tıkla...
Genç yaşta ağır sorumluluklar almış, zor şeyler yaşamışsınız. Peşpeşe 2 çocuk yapana kadar keşke biraz canınıza kıymet verseydiniz bir tedavi olsaydınız. Bu depresyon birdenbire çıkmamıştır yani. Evet, depresyondasınız. Ara sıra yokluyor beni de yıllardır bu hastalık. 2 çocuk var size muhtaç, lütfen tedavi olun.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

B
  • Kilitli
Eşimle ilgili ne yapacağımı bilmiyorum
2 3 4
Yorumlar
65
Görüntüleme
3K
Vaalbara
Vaalbara
S
Eşimin şovcu kadınlarla konuştuğunu gördüm
2 3
Yorumlar
53
Görüntüleme
8K
kimyonkokusu
kimyonkokusu
Pearl737
Bir Küçük Dertleşme
2
Yorumlar
25
Görüntüleme
1K
Six Feet Under
Six Feet Under
B
neden böyleyiz?
2
Yorumlar
31
Görüntüleme
2K
MFF
M
K
Doğumdan sonra değişen hayatımız
5 6 7
Yorumlar
133
Görüntüleme
18K
kendihalindebirisi
K
Back
X