Bir tek ben mi böyleyim ?

Mordenizx

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
16 Nisan 2021
6
3
Çocukluğumdan beri kavgalarla büyüdüm . 20 küsür yaşındayım ve hala devam ediyor artık katlanamıuorum bırakıp gidemiyorumda o kadar eve bağlı büyütülmüşüm ki yani beni yıpratsana bitirsede vazgeçemiyorum .hangi birini anlatsam bilemiyorum . Bugün den örnek vereyim . Saat 8 de misafirimizin oğluyla dışarı çıkmak için zar zor izin aldım ben evden çıkınca evde olay oluyor geliyorum annem bana kızıyor baban böyle böyle ded
Gidiyorum babama noluyor. Diyorum ben kız babasıyım sen nasıl konuşuyorsun gidiyorsun vsss. Aşırı baskıcı desem oda değil ama öyle bir şartlandıracak büyütmüş ki ne yaparsam yapayım ilk kafamda babam ne der düşüncesi yapacaklarıma engel olur . bir birey olarak izin almadan dışarı çıkmam lazım artık ya tek bu değil üniversitede bile böyle oldu 6 Dan sonra eve geliyim 1 gün küser di . Normal okul çıkış saatimde bile gelsem bazen otobüsler gecikir di ben stres olurdum kızarlarmı acaba diye güya özgür bir bireyim ama hiç öyle değil . Aynı zamanda onları çok seviyorum ama beni öldüryolar belki öldüm bile ne hayalim kaldı ne bir amacım . Evlerin de bir eşya gibiyim istedikleri herşeyi yapan . Onlara göre öyle değil tabi . Babam hep kızlarla büyümüş kardeşleri kuzenleri … namus konusunda fazla takıntılı annem özellik el geçmişinde olanları unutamıyor bir şey olmasa bile paronaya yapmış 50 küsür yaşında hala bu olaylar konuşuluyor yeni şeyler türüyor bir türlü vazgeçmiyor . Bir olay olsun 30 sene öncesini konulur durur tat kaçırır . Ve düzelecek gibi de değil annem çok üzülüyor bizde öyle ama 2 gün sonra unutuluyor … 1 ay mutlu yaşıyoruz öteki ay mutsuz . Stres demin hastalanıyorum artık mide ağrısı halsizlik bazen kalp çarpıntısı ilaç almak zorunda kalıyorum . Ben yapmasam bile vücudum error veriyor . Eskiden kurtuluşumun başka bir şehir iş olduğunu düşünürdüm ama artık o bile olsa rahatlayaöam . İnsana en çok zararı sevdikleri veriyor . En çok onlarla sınanıyoruz .çok üzgünüm içim o kadar doluki yazmak istedim . Bu ara da bu yaşıma kadar sevgilim bile olmadı beğenenler oldu ama olmadı yani eskiden arardım biraz farklı sevilmek istiyorum birini çocuğu kardeşi Arkadaşı olmamdan kaynaklanan sevgiden bahsetmiyorum farklı bir sevgi … onu da yaşayamadım . Yaşayacak gibi de değilim galiba işin garibi O kadar alıştım ki bu duruma sorun etmiyorum artık .
 
Son düzenleme:
Yine de öyle konuşma anne babasız olmak kolay değil o zaman o özlem içinizi yakar. Yaşlandıkça insanlar paranoya artıyor bi düzene girmesi lazım bunu da iş bulup uzaklaşmakla yapabilirsin diğer türlü değişeceklerini sanmıyorum. Ayaklarının üstünde durmak sana da iyi gelecek.
 
Yine de öyle konuşma anne babasız olmak kolay değil o zaman o özlem içinizi yakar. Yaşlandıkça insanlar paranoya artıyor bi düzene girmesi lazım bunu da iş bulup uzaklaşmakla yapabilirsin diğer türlü değişeceklerini sanmıyorum. Ayaklarının üstünde durmak sana da iyi gelecek.
Evet kolay değil tahmin edebiliyorum bazen o kadar çok depresifleşiyorum ki düşünceler basıyor beynimi . Tavsiyeniz için teşekkür ederim umarım yakın zamanda olur .
 
X