hangi ildesiniz zordur şark ben de şarktayım
erzurumdayız canım sen hangi ildesin..daha 3,5 yıl var burdan gitmemize yaşlanıcam resmen burda ben ya(( iş yeriimde ayrı bir sorun o konuya girsem hiç çıkamam içinden.eskiden zevk aldığım için çalışırdım şimdi sırf para odaklı oldu artık.. sabah uynamak bile ağlamam için bir neden ... ne kendimle ilgileniyorum ne başka bişeyle iyice saldım kendimi..
Bende eş durumundan gidicem şarka, Temmuzda düğünümüz olucak evimizi direk şarka kurucaz, muhtemelen Iğdıra, ama içimde korku yok nedense, ailelerden uzak olmak bize iyi gelicek evliliğimiz oturucak baş başa kafa dinlicez diyorum, 2-3 yıl sonra batıya dönücez nasıl olsa diye avutuyorum kendimi
Bende eş durumundan gidicem şarka, Temmuzda düğünümüz olucak evimizi direk şarka kurucaz, muhtemelen Iğdıra, ama içimde korku yok nedense, ailelerden uzak olmak bize iyi gelicek evliliğimiz oturucak baş başa kafa dinlicez diyorum, 2-3 yıl sonra batıya dönücez nasıl olsa diye avutuyorum kendimi
evlenip gideceğin için farklı olabilir zaten ilk yıllar canım cicim güzel geçer..inşallah hakkınızda hayırlı olur..ben 5 yıllık evliyim evliliğim daha ilk günkü gibi ama burda eskicez biz(
harika bir şehir erzurum 5 yılım geçti orda neden bu kadar bunalıyorsun ki orda ben ardahandayım ama şunu unutma erz gelen dönerken ağlar bi de ilk gelince ağlar bunu ben de yaşadım emin ol ki doğunun en güzel yerindesin
il olarak güzel ama yaşam yok kii( neden ağlıcam bi türlü bulamadım herkes öyle diyo..ben hergün burdayım diye ağlayasım var (
bebeğini düşün kendini motive et canım, ordan çıkıp geleceğiniz zamanları düşün ne desek boş yaşayan bilir, Allah seni eşine ve bebeğine bağışlasın
bu kadar karamsar bakma konuya erzurumda tayinci olanın erzumluyla zaten işi olmaz hangi meslek gurubundaysanız onlarla beraber olursunuz senin hamilelikten ötürü psikolojin bozulmuş istersen yardım al bu kadar ağlama yıpratma kendini ruhunu rahat bırak
ben anlatmıyorum bile 6 aydır ben 4 duvar arasındayım 1 tane arkadasım yok eşim dışında konuşcak kımsem yok ben ölüyüm mü o zaman karlar altında buz gibi bi şehirdeyim
ben bastan anlatayım ıstersenız.esımle tanıstım 2yıl cıktık kıbrısa gıttı goreve 2yıl.kıbrıs donusu evlendık 2yılda sırnaga dag basına gıttı.ben bu arada annemın evınde beklemekteyım.esım sırnaktayken 5.5 aylık bebegımı normal dogumla kaybettım yalnızdım esım yanımda olamadı olumden dondum resmen.o sırnakta ben memlekette bırbırımızın yokluguyla ve kaybımızla uzulduk yıprandık.neyse daha bıtmedı ordan geldı beraber corluya gıttık evımızı esyamızı kurduk hadı dedıler esıme ıgraga 6 ay.ben annemın evınde yıne.kızımı dogurdum 39 gunluktu esım budefada amerıkaya gıttı goreve 9 ay.ben yıne annemın evıne kucucuk bebekle.sonuc ıtıbarı ıle o gunlerde aılem vardı yanımda ama aıle herseye cozum degıl koca baska bısey.sımdı polatlıdayım dısarı kar buz cıkılmıyo dort duvar arasında esımın eve gelmesını beklıyorum komsularla konusuyorum hersey aynı hergun aynı ama kalk sut sıt bez degıs ortalıgı toparla yemek yap ufaklıkla bogus.ınanım umrumda degıl bu yasadıklarımı sımdı sorsalar yıne yasarım esımı sevıyorum benı sevme seklını gosterısını sevıyorum.o nerde ben orda mutluyum.cok sıkılırsam memlekete gıdıp kalıyorum 1 ay gelıyorum.onemlı olan yanınızdakı bırakalım depresyonu olmayanlara degıl elınızdekılere bakın bence.
memurum canım ben..ama burda kafa dengim kimse yok..en güzel yardım siz geliyosunuz şuan bana..
zor süreç geçirmişsiniz kaybınız için rabbim sabır versin..dediğin gibi eşimi sevemsem bende bunlara hiç katlanmazdım ben izmirden eskişehire ordanda buraya geldim. çok kötü yerlerde bulunmadık çok şükür burası da monotonlıuk dıişında sorun pek yok ama çok daraldım sadece..eşim gece çalışıyo 2 günde bir birde o yalnızlık oluyo..
merhaba arkadaşlar..ben yaklaşık 6 ay önce eşimin görevinden dolayı tayin geldim. şark görevine..burdaki kurumda işe yerleştim tayin yoluyla..ama yeni şehir bize hiç iyi gelmedi..eski yaşadığım yerde günler daha güzel geçiyordu öğlen araları iş çıkışı falan kendi kendime de bişeyler yapabilyirodum ama burda tıkılıp kaldım ..eşimde aynı durumdan şikayetçi hayat dejavu şeklinde ilerliyo..şimdi 6 aylık hamileyim bir yandan doğum öncesi iznimi biran önce almak istiyorum bir yandanda iyice eve tıkılıp kalmaktan korkuyorum..ne arkadaşım var ne bir uğraşım iyice daraldım..dokunsalar ağlayacak moddayım..ne yapabileceğim konusunda tek bir fikrim yok...HEEEEELLPPPPPPPP
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?