- 20 Mayıs 2019
- 67
- 64
- 26
- Konu Sahibi nonickironick
- #91
Bi zamanı bide güveni geri alamazsın
Bir doktor hastasından hastalığını saklama lüksüne sahip değildir, suç bu biliyorsunuz değil mi?Anlıyorum size ancak şu kısım sanırım net değil kendisinin özel doktorları var ve bir şey olduğunda onlarla iletişime geçiyor. Onlara güveniyor. Ayrıca bu yıllar yılı saklı tutulan bir durum değil, 1 sene gizlenmiş. Ama neden ispat etmeye çalışıyorum şu an onu bilmiyorum, sanırım genel anlamda gerildim. Kusura bakmayın, dediğiniz gibidir diyelim
Affedemediyseniz, neden devam ediyorsunuz?Merhaba, bir derdimi paylaşıp yorumlarınızı almak için üye oldum. 21 yaşındayım, 2 senelik bir ilişkim var. Birbirimizi seviyoruz. Sevgisinden hiç şüphe etmedim. Ben zor bir insanım, insanlarla ilişkiler konusunda çok fazla prensiplerim vardır. Hayatta babam dahil kimsenin bana bir yanlışını affetmedim/affedemedim. Erkek arkadaşım da bunun bilincinde biriydi çünkü daha ilk tanıştığımız günden itibaren insanları çok kolay silebildiğimi bu yüzden asla bana karşı yalan söylememesini tembihlemiştim. Kendisi gerçekten hayallerimdeki gibi biri; iyi niyetli, alttan almayı bilen, merhametli ve güvenilir. En azından güvenilirdi; şu an tam olarak ne hissetmem gerektiğini bilmiyorum. 6 ay önce, ilişkimiz 1,5 yıllıkken, eski sevgilisi bana instagramdan istek attı. Ben şaşırdım, erkek arkadaşıma sordum. Pek bir şey söylemedi sil geç dedi. Ben de zaten kabul etmeyecektim. 5 dakika sonraysa kızdan mesaj geldi; 'Kendisine beni sorduğuna göre beni tanıyorsun konuşmalıyız.' Bu mesajı gördüğümde ne hissettiğimi bir ben bir allah biliyor. Ben erkek arkadaşıma hiçbir şey belli etmeden kızla konuştum. Bana erkek arkadaşımla birkaç aydır konuştuklarını hatta benimle sevgili olduğunu bilmediğini söyledi. Ben kanıt istedim; bir ss attı bana. O an bütün güvenim sarsıldı, beynimden vurulmuşa döndüm. Kız bana bunu erkek arkadaşıma söylemememi tembihledi ancak nasıl durabilirdim ki? Hesap sormam gerekiyordu. Aklınıza gelebilecek bütün küfürleri saydırdım. Bana açıklayabileceğini söylediğinde daha da dellendim. Hiçbir şey dinlemeden her yerden engelledim. Yeni hesaplar kurdu sürekli bir şeyler yazdı ancak okumadım. Kendisinin sağlık problemleri var kalbinden rahatsız. Önce kardeşi bana ulaştı, arıyoruz ulaşamıyoruz bizi engelledi korkuyoruz diye. Sonra annesiyle konuştum, anlattım böyle böyle diye. Oğlum adına özür dilerim senden vs dedi. Annesi evden kovmuş ancak sonra oğlu intihar edeceğini vs yazınca korkmuş kadın. Ben bir şeyleri içimde tutabilen biri değilimdir; o anki nefretimi kusmak istediğimden kendisine ara ara küfür edip tekrardan engelliyordum. O da bununla yaşamayacağını söyleyip intihar edeceğini söyledi. Sonra akşam oldu, babası köyden döndü artık işin içine doktoru girdi. Her an kalp krizi geçirebilir demiş. Ben de kendisine bir şey yaparsa bunun vicdanıyla yaşayamam diye engelini kaldırdım. Sadece ben ulaşabiliyordum çünkü. Nerede olduğunu sordum, o sadece kendini açıklamaya çalıştı. Tüm mesajları gördüğünde anlayacaksın, ben hep sana söylemek istedim ama seni kaybetmekten korktum vs diyordu. Ben o an nerede olduğunu söylerse her şeyi en başından dinleyeceğimi söyledim. Böylece ailesi kendisine ulaştı ve ertesi gün yüzyüze buluştuk. Yüzüme bakamıyordu bile, kızın kendisine aylar önce şiddet gördüğü için yazdığını söyledi. Kimsesi yokmuş, erkek arkadaşından tehditler alıyormuş. Bu saf da kızı teselli ediyormuş işte. Ayda bir iki kez konuşmuşlar böyle. Bir kadın olarak okuduğunuzda anlıyorsunuz yazılanların palavra olduğunu sadece konuşmak için konu olduğunu. Bir süre sonra erkek arkadaşım da anlamış ama iş işten geçmiş. Kız sürekli beni soruyor; sevdiğini söylediğinde ağlayıp zırlıyormuş. Bu da başından savmak için ayrıldık demiş. Başından savmak için olduğunu biliyorum çünki kız bunun üzerine 'nonickironick'i sevmiyor musun?' diye sorduğunda aşığım demiş. Her neyse çok uzattım bu böyle birkaç ay devam etmiş ve erkek arkadaşım sonunda bana yaptığının yanlış olduğunun farkına varabilmiş.. Kıza bana her şeyi açıklayacağını söylediğinde kız kendisinden önce davranmak istemiş. Ben anlatacağım diyerek bana mesaj atmış. Zaten 'nonickironick'ten ayrıldık' dediği mesajı ss atmıştı kız bana. Neyse zaten ben tüm mesajları okudum. Bir daha kendisinden ayrılacağımı bilse de doğruyu söyleyeceğine dair söz verdi. Sevgim ağır bastı sanırım affettim. Ancak o gün hayatımda ilk defa birini bana yalan söylediği halde affetmiş oldum. Ve sanki bunun ağırlığı altında eziliyorum; onu değil kendimi affedemiyorum. Yarın öbür gün pişman olmaktan korkuyorum. Destek almayı da düşünüyorum çünkü ne zaman tartışsak hep bu konuyu önüne sürüyorum; 'sen bana yalan söylemiştin..' diye. Sizce ne yapmalıyım.. Eğer sonuna kadar okuduysanız teşekkür ediyorum.
Ben sizi hatalı buldum. Herşeyden önce her ne olursa olsun, 2 yıl değer verdiğiniz değer gördüğünüz bir kimseyi hicbir aciklama yapmasına musade etmeksizin üstelik tanımadığınız ve atıp tutma ihtimali olmayan bir kimsenin sözüne bakarak yargısız infaz etmeniz çok acımasızca. Bir insanı bile asmadan önce ifadesini alıyorlar ve 2 de şahit gerekiyor. Ne olursa olsun kendinize hakim olup dinleme ve değerlendirme sabrını göstermeliydiniz. Ya gerçekten sağlığında ciddi bir bozulmaya neden olsaydınız, inanın insan hayatı bir gönül ilişkisinden daha kıymetlidir.Merhaba, bir derdimi paylaşıp yorumlarınızı almak için üye oldum. 21 yaşındayım, 2 senelik bir ilişkim var. Birbirimizi seviyoruz. Sevgisinden hiç şüphe etmedim. Ben zor bir insanım, insanlarla ilişkiler konusunda çok fazla prensiplerim vardır. Hayatta babam dahil kimsenin bana bir yanlışını affetmedim/affedemedim. Erkek arkadaşım da bunun bilincinde biriydi çünkü daha ilk tanıştığımız günden itibaren insanları çok kolay silebildiğimi bu yüzden asla bana karşı yalan söylememesini tembihlemiştim. Kendisi gerçekten hayallerimdeki gibi biri; iyi niyetli, alttan almayı bilen, merhametli ve güvenilir. En azından güvenilirdi; şu an tam olarak ne hissetmem gerektiğini bilmiyorum. 6 ay önce, ilişkimiz 1,5 yıllıkken, eski sevgilisi bana instagramdan istek attı. Ben şaşırdım, erkek arkadaşıma sordum. Pek bir şey söylemedi sil geç dedi. Ben de zaten kabul etmeyecektim. 5 dakika sonraysa kızdan mesaj geldi; 'Kendisine beni sorduğuna göre beni tanıyorsun konuşmalıyız.' Bu mesajı gördüğümde ne hissettiğimi bir ben bir allah biliyor. Ben erkek arkadaşıma hiçbir şey belli etmeden kızla konuştum. Bana erkek arkadaşımla birkaç aydır konuştuklarını hatta benimle sevgili olduğunu bilmediğini söyledi. Ben kanıt istedim; bir ss attı bana. O an bütün güvenim sarsıldı, beynimden vurulmuşa döndüm. Kız bana bunu erkek arkadaşıma söylemememi tembihledi ancak nasıl durabilirdim ki? Hesap sormam gerekiyordu. Aklınıza gelebilecek bütün küfürleri saydırdım. Bana açıklayabileceğini söylediğinde daha da dellendim. Hiçbir şey dinlemeden her yerden engelledim. Yeni hesaplar kurdu sürekli bir şeyler yazdı ancak okumadım. Kendisinin sağlık problemleri var kalbinden rahatsız. Önce kardeşi bana ulaştı, arıyoruz ulaşamıyoruz bizi engelledi korkuyoruz diye. Sonra annesiyle konuştum, anlattım böyle böyle diye. Oğlum adına özür dilerim senden vs dedi. Annesi evden kovmuş ancak sonra oğlu intihar edeceğini vs yazınca korkmuş kadın. Ben bir şeyleri içimde tutabilen biri değilimdir; o anki nefretimi kusmak istediğimden kendisine ara ara küfür edip tekrardan engelliyordum. O da bununla yaşamayacağını söyleyip intihar edeceğini söyledi. Sonra akşam oldu, babası köyden döndü artık işin içine doktoru girdi. Her an kalp krizi geçirebilir demiş. Ben de kendisine bir şey yaparsa bunun vicdanıyla yaşayamam diye engelini kaldırdım. Sadece ben ulaşabiliyordum çünkü. Nerede olduğunu sordum, o sadece kendini açıklamaya çalıştı. Tüm mesajları gördüğünde anlayacaksın, ben hep sana söylemek istedim ama seni kaybetmekten korktum vs diyordu. Ben o an nerede olduğunu söylerse her şeyi en başından dinleyeceğimi söyledim. Böylece ailesi kendisine ulaştı ve ertesi gün yüzyüze buluştuk. Yüzüme bakamıyordu bile, kızın kendisine aylar önce şiddet gördüğü için yazdığını söyledi. Kimsesi yokmuş, erkek arkadaşından tehditler alıyormuş. Bu saf da kızı teselli ediyormuş işte. Ayda bir iki kez konuşmuşlar böyle. Bir kadın olarak okuduğunuzda anlıyorsunuz yazılanların palavra olduğunu sadece konuşmak için konu olduğunu. Bir süre sonra erkek arkadaşım da anlamış ama iş işten geçmiş. Kız sürekli beni soruyor; sevdiğini söylediğinde ağlayıp zırlıyormuş. Bu da başından savmak için ayrıldık demiş. Başından savmak için olduğunu biliyorum çünki kız bunun üzerine 'nonickironick'i sevmiyor musun?' diye sorduğunda aşığım demiş. Her neyse çok uzattım bu böyle birkaç ay devam etmiş ve erkek arkadaşım sonunda bana yaptığının yanlış olduğunun farkına varabilmiş.. Kıza bana her şeyi açıklayacağını söylediğinde kız kendisinden önce davranmak istemiş. Ben anlatacağım diyerek bana mesaj atmış. Zaten 'nonickironick'ten ayrıldık' dediği mesajı ss atmıştı kız bana. Neyse zaten ben tüm mesajları okudum. Bir daha kendisinden ayrılacağımı bilse de doğruyu söyleyeceğine dair söz verdi. Sevgim ağır bastı sanırım affettim. Ancak o gün hayatımda ilk defa birini bana yalan söylediği halde affetmiş oldum. Ve sanki bunun ağırlığı altında eziliyorum; onu değil kendimi affedemiyorum. Yarın öbür gün pişman olmaktan korkuyorum. Destek almayı da düşünüyorum çünkü ne zaman tartışsak hep bu konuyu önüne sürüyorum; 'sen bana yalan söylemiştin..' diye. Sizce ne yapmalıyım.. Eğer sonuna kadar okuduysanız teşekkür ediyorum.
Bebeğimin doğacağı muhtemel tarih : 24-06-2021
Hamileliğimin 18. haftası içindeyim.
Bebeğimi kucağıma almama 157 gün kaldı.
Bebeğinizin kulağı artık başın iki yanında çıkıntı yapmaya ve gözleri yan taraftan ziyade ön tafa doğru bakıyor. Plasenta bebeğinizi sağlıklı tutmak için hizmet ederken aynı zamanda sizin sağlığınızı korumada da önemli bir rol oynamaktadır. Plasenta, globulinleri ve kanda bulunan doğal bileşenleri sentezleyerek enfeksiyonları önler. Bebeğinizin diş minesi oluşmaya başladı.
Bebeğimin yaklaşık ağırlığı : 210 gr. - Yaklaşık boyu : 14.2 cm. (Baştan Popoya)
Hamilelik günlüğü : Doğumdan bu güne 146 gün geçti.
Siz herkesi hemen silen biri degilsiniz bunun işlemediği kişiler var örnek sevgiliniz gibi.bu durumu yalan soyledi diye küçültüyorsunuz .aldatmadir bu bana gore .ne diye eski sevgiliyle konusursun ki 1 küsür ay. Onunla ilgilenmek derdini dinlemek halletmek vs ona mi kalmis.Bu bana biraz hosuna gittigi icin devam etmis gibi geldi konusmaya. Zira en basitinden numarasini engellerdi. Yok ayrildim falan yazmalar neymis üzülüyormuş. Kendinizi kandirmayin bu konuda kirmizi cizgilerim var demeyin. Gayet sineye cekmissiniz.Merhaba, bir derdimi paylaşıp yorumlarınızı almak için üye oldum. 21 yaşındayım, 2 senelik bir ilişkim var. Birbirimizi seviyoruz. Sevgisinden hiç şüphe etmedim. Ben zor bir insanım, insanlarla ilişkiler konusunda çok fazla prensiplerim vardır. Hayatta babam dahil kimsenin bana bir yanlışını affetmedim/affedemedim. Erkek arkadaşım da bunun bilincinde biriydi çünkü daha ilk tanıştığımız günden itibaren insanları çok kolay silebildiğimi bu yüzden asla bana karşı yalan söylememesini tembihlemiştim. Kendisi gerçekten hayallerimdeki gibi biri; iyi niyetli, alttan almayı bilen, merhametli ve güvenilir. En azından güvenilirdi; şu an tam olarak ne hissetmem gerektiğini bilmiyorum. 6 ay önce, ilişkimiz 1,5 yıllıkken, eski sevgilisi bana instagramdan istek attı. Ben şaşırdım, erkek arkadaşıma sordum. Pek bir şey söylemedi sil geç dedi. Ben de zaten kabul etmeyecektim. 5 dakika sonraysa kızdan mesaj geldi; 'Kendisine beni sorduğuna göre beni tanıyorsun konuşmalıyız.' Bu mesajı gördüğümde ne hissettiğimi bir ben bir allah biliyor. Ben erkek arkadaşıma hiçbir şey belli etmeden kızla konuştum. Bana erkek arkadaşımla birkaç aydır konuştuklarını hatta benimle sevgili olduğunu bilmediğini söyledi. Ben kanıt istedim; bir ss attı bana. O an bütün güvenim sarsıldı, beynimden vurulmuşa döndüm. Kız bana bunu erkek arkadaşıma söylemememi tembihledi ancak nasıl durabilirdim ki? Hesap sormam gerekiyordu. Aklınıza gelebilecek bütün küfürleri saydırdım. Bana açıklayabileceğini söylediğinde daha da dellendim. Hiçbir şey dinlemeden her yerden engelledim. Yeni hesaplar kurdu sürekli bir şeyler yazdı ancak okumadım. Kendisinin sağlık problemleri var kalbinden rahatsız. Önce kardeşi bana ulaştı, arıyoruz ulaşamıyoruz bizi engelledi korkuyoruz diye. Sonra annesiyle konuştum, anlattım böyle böyle diye. Oğlum adına özür dilerim senden vs dedi. Annesi evden kovmuş ancak sonra oğlu intihar edeceğini vs yazınca korkmuş kadın. Ben bir şeyleri içimde tutabilen biri değilimdir; o anki nefretimi kusmak istediğimden kendisine ara ara küfür edip tekrardan engelliyordum. O da bununla yaşamayacağını söyleyip intihar edeceğini söyledi. Sonra akşam oldu, babası köyden döndü artık işin içine doktoru girdi. Her an kalp krizi geçirebilir demiş. Ben de kendisine bir şey yaparsa bunun vicdanıyla yaşayamam diye engelini kaldırdım. Sadece ben ulaşabiliyordum çünkü. Nerede olduğunu sordum, o sadece kendini açıklamaya çalıştı. Tüm mesajları gördüğünde anlayacaksın, ben hep sana söylemek istedim ama seni kaybetmekten korktum vs diyordu. Ben o an nerede olduğunu söylerse her şeyi en başından dinleyeceğimi söyledim. Böylece ailesi kendisine ulaştı ve ertesi gün yüzyüze buluştuk. Yüzüme bakamıyordu bile, kızın kendisine aylar önce şiddet gördüğü için yazdığını söyledi. Kimsesi yokmuş, erkek arkadaşından tehditler alıyormuş. Bu saf da kızı teselli ediyormuş işte. Ayda bir iki kez konuşmuşlar böyle. Bir kadın olarak okuduğunuzda anlıyorsunuz yazılanların palavra olduğunu sadece konuşmak için konu olduğunu. Bir süre sonra erkek arkadaşım da anlamış ama iş işten geçmiş. Kız sürekli beni soruyor; sevdiğini söylediğinde ağlayıp zırlıyormuş. Bu da başından savmak için ayrıldık demiş. Başından savmak için olduğunu biliyorum çünki kız bunun üzerine 'nonickironick'i sevmiyor musun?' diye sorduğunda aşığım demiş. Her neyse çok uzattım bu böyle birkaç ay devam etmiş ve erkek arkadaşım sonunda bana yaptığının yanlış olduğunun farkına varabilmiş.. Kıza bana her şeyi açıklayacağını söylediğinde kız kendisinden önce davranmak istemiş. Ben anlatacağım diyerek bana mesaj atmış. Zaten 'nonickironick'ten ayrıldık' dediği mesajı ss atmıştı kız bana. Neyse zaten ben tüm mesajları okudum. Bir daha kendisinden ayrılacağımı bilse de doğruyu söyleyeceğine dair söz verdi. Sevgim ağır bastı sanırım affettim. Ancak o gün hayatımda ilk defa birini bana yalan söylediği halde affetmiş oldum. Ve sanki bunun ağırlığı altında eziliyorum; onu değil kendimi affedemiyorum. Yarın öbür gün pişman olmaktan korkuyorum. Destek almayı da düşünüyorum çünkü ne zaman tartışsak hep bu konuyu önüne sürüyorum; 'sen bana yalan söylemiştin..' diye. Sizce ne yapmalıyım.. Eğer sonuna kadar okuduysanız teşekkür ediyorum.